Արխիւ

ՕՀԱՆ ՊՈՏՐՈՒՄԵԱՆ

Պար­սիկ ի­մաս­տուն մը, ան­խոր­հուրդ խօս­քե­րէ զ­­գու­շու­թեան ար­ժէ­քը ցոյց տա­լու հա­մար, ը­սած է՝ «Ա­ւե­լի լաւ է խոր­հիլ, թէ ի՛նչ պի­տի ը­սեմ, քան զղջալ, թէ ին­չո՞ւ ը­սի»: Այս պա­տուէ­րը այն­քան կը յար­մա­րի մեր ի­րա­կա­նու­թեան, որ կար­ծէք, թէ յատ­կա­պէս մե­զի հա­մար ը­սուած ըլ­լար:

«Մենք իրաւունք չունինք թոյլ տալու, որ մեր ամբողջ հանրութիւնը այս լարուածութեան պատանդը դառնայ»:
Սերժ Սարգսեան եւ Լեւոն Տէր-Պետրոսեան երէկ անդրադարձան Երեւանի վերջին դէպքերուն:

ՍԱՐ­ԳԻՍ ՓՈ­ՇՕՂ­ԼԵԱՆ

Չեմ գի­տեր աշ­խար­հի մէջ քա­նի՞ հա­զար լե­զու­ներ կան, ո­րով մար­դիկ կը հա­ղոր­դակ­ցին ի­րարու հետ. բայց կայ լե­զու մը՝ հաս­կա­ցո­ղու­թեան լե­զուն, որ ի հար­կէ պէտք է անց­նի զգա­ցո­ղու­թեան բո­վէն, որ­պէս­զի ար­դիւ­նա­ւո­րուի, ե­թէ հաս­կա­ցո­ղու­թիւն-զգա­ցո­ղու­թիւն ըն­թա­նան նոյն հար­թա­կի վրայ:

Գեր­մա­նիոյ Հա­յոց Թե­մի Ա­ռաջ­նոր­դա­րա­նի դի­ւա­նէն ստա­ցանք հե­տե­ւեալ հա­ղոր­դագ­րու­թիւ­նը, զոր կը հրատարակենք։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ու­շադ­րու­թիւն ե­թէ դարձ­նենք, սի­րե­լի՜­ներ, սա մեր ապ­րած կեան­քին, հոն պի­տի տես­նենք որ ան­հա­մար հա­կադ­րու­թիւն­ներ կը գտնուին՝ ո­րոնք ո­րո­շե­լու, զա­տե­լու եւ ա­նոնց­մէ նպաս­տա­ւո­րը, օգ­տա­կա­րը ընտ­րե­լու եւ ըստ այնմ մեր կեան­քին ըն­թացք մը տա­լու պար­տա­ւո­րու­թեան տակ կը գտնուինք։ Եւ ա­սի­կա լուրջ պա­տաս­խա­նա­տուու­թեան հարց մըն է, թէ՛ մեր ան­հա­տա­կան եւ թէ՛ ըն­կե­րա­յին կեան­քին հա­մար։

Հայաստանի Վարչապետ Յովիկ Աբրահամեան անդրադարձաւ Երեւանի մէջ բռնագրաւուած ոստիկանական կեդրոնի խնդրին:
Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներէն վերջ, Ռուսաստանն ու Եւրոմիութիւնն ալ տեղեկացուցին, թէ անթոյլատրելի է բռնութիւնը:

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ե­րէկ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց Ան­տիո­քի Ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղեց­ւոյ Զահ­լէի մետ­րա­պո­լիտ Ան­թո­նիոս Ալ­սո­րուն։ Հիւր մետ­րա­պո­լի­տին ըն­կե­րա­ցաւ Ե­րե­ւա­նի մօտ Լի­բա­նա­նի դես­պան Ժան Մա­քա­րոն եւ բա­րե­րար Նի­քո­լա Ա­պո­ֆա­յի­սա։ Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տի կող­քին էր Հա­յաս­տա­նի Աս­տուա­ծաշն­չա­յին ըն­կե­րու­թեան ընդ­հա­նուր քար­տու­ղար Տ. Եզ­նիկ Արք. Պետ­րո­սեան։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մա­ղա­քիա Ար­քե­պիս­կո­պոս Օր­մա­նեա­նի գրա­կան կեան­քը կ՚ար­ժէ դի­տել ուղ­ղա­կի՛ իր իսկ աչ­քով։ Ու­րեմն հե­տե­ւինք «Խոհք Եւ Խօսք»ին մէջ իր տե­ղե­կու­թիւն­նե­րուն եւ տե­սու­թիւն­նե­րուն՝ զորս կը կար­դանք ՂԳ գլ­խուն մէջ, ուր Մա­ղա­քիա Ար­քե­պիս­կո­պոս «ամ­փո­փում մը կու տայ իր գրա­կան կեան­քին՝ որ կրնայ լա­ւա­գոյն գա­ղա­փա­րը տալ ի­րեն սի­րե­լա­գոյն ե­ղող նիւ­թին մա­սին»։­

Լոն­տո­նի Ս. Սար­գիս ե­կե­ղեց­ւոյ բա­կին մէջ, Յու­լի­սի 17-ին, տե­ղի ու­նե­ցած է հայ­կա­կան բա­ցօ­թեայ փա­ռա­տօն: Մշա­կու­թա­յին տար­բեր ուղ­ղու­թիւն­ներ ընդգր­կող այս ձեռ­նար­կը հա­մա­հայ­կա­կան ա­մե­նա­մեծ ի­րա­դարձւ­թիւնն է Միա­ցեալ Թա­գա­ւո­րու­թեան մէջ, ո­րուն մաս­նակ­ցե­լու հա­մար ժա­մա­նած են հա­յեր երկ­րի տար­բեր վայ­րե­րէ: