ՕՐՀԱՍԱԿԱՆ ԿԱՑՈՒԹԻՒՆ
«Ազատութիւն» ռատիօկայանը շաբաթավերջին տեղեկացուց, թէ սուրիահայոց վիճակը կը շարունակէ մնալ օրհասական։ Այսպէս, Հալէպի հայ համայնքէն փոխանցած են, որ ռմբակոծումներուն զուգահեռ վերջին շրջանին յատկապէս լուրջ խնդիրներ ծագած են ջրամատակարարման վերաբերեալ։ Սարին Մելքոնեան, որ երեք ամիս առաջ իր ընտանիքին հետ Հալէպէն մեկնած է Երեւան, փոխանցեց իսկապէս հետաքրքրական վկայութիւններ, որոնք միեւնոյն ժամանակ կու գան ցոլացնել, թէ սուրիահայութեան դիմագրաւած դժուարութիւնները ի՛նչպիսի ողբերգութեան մը սահմաններուն կը հասնին։ Ան ըսած է, թէ Հալէպ-Երեւան ճանապարհը շատ երկար ու դժուար էր, սակայն այլեւս ան-հընար դարձած էր ծննդավայրին մէջ մնալը։ «Այդ օրերը տակաւին իմ վրաս են, ջուրի տագնապը, ելեկտրականութեան չըլլալը, ռմբակոծումները։ Տեղ մը հասաւ, որ այլեւս չդիմացանք, այսպէսով որոշում առինք եւ քայլ նետեցինք։ Հայաստան հասնելու ժամանակ ամէն ինչ դիւրին չեղաւ, բայց փառք Աստուծոյ, որ հասանք ընտանեօք», ըսաւ Սարին Մելոնեան եւ աւելցուց, թէ Սուրիոյ մէջ մնացած իր բարեկամներուն եւ հարազատներուն հետ կը հաղորդակցի դժուարութեամբ, որովհետեւ Հալէպի մէջ համացանցը գրեթէ չի գործեր։ «Անորոշ վիճակ է, չեմ գիտեր, շատ դժուար պայմաններով իրենց հետ կապ կը պահեմ, նոյն վիճակի մէջ են. ամիս մըն է ջուր չկայ, մեծ, պզտիկ, ծեր, առանց տարիք հարցնելու ջուր կը կրեն այդ ռմբակոծումներուն տակ, վտանգելով իրենց կեանքը», նշեց Սարին Մելքոնեան։
Երկար ժամանակէ ի վեր Սուրիոյ կառավարութիւնը չի յաջողիր լուծել ջրամատակարարման խնդիրը, որ ծագած է տակաւին շաբաթներ առաջ։ Յուլիսին Պեշար Էսատի ղեկավարութեան դէմ ապստամբած զինեալները գրաւած են հիմնական ջրամատակարար ընկերութիւնը եւ քաղաքը զրկած են ջուրէ։ Այսօր խնդիրը ա՛լ աւելի սրուած է եւ զայն լուծելու համար կառավարութիւնը կը պատրաստուի Հալէպի մէջ նոր ջրհորներ փորել յառաջիկային։
Հալէպի Ազգային Առաջնորդարանէն Զարմիկ Պօղիկեանն ալ նոյնպէս «Ազատութիւն» ռատիօկայանին հետ ունեցած հեռախօսազրոյցին ընթացքին յայտնած է, որ վիճակը կը շարունակէ մնալ օրհասական։ Ըստ իրեն, ջուրի տագնապը սոսկալի վիճակ մըն է։ Արդէն շուրջ ինն օրէ ի վեր դադրած է ջուրի մատակարարումը ու կ՚օգտագործուին ջրհորներու ջուրերը։ Գետ մըն ալ կայ Հալէպի մէջ։ Պետութիւնը այդ գետին շուրջ սկսած է զետեղել զտիչ գործիչներ, որպէսզի ժողովուրդը օգտագործէ անոր ջուրը։ Պատրաստութիւններ կը տեսնուին նաեւ ջրհորներ փորելու համար։
Հալէպի մէջ խափանուած է նաեւ ելեկտրականութեան մատակարարումը եւ բնակիչներուն օրական միայն ժամ մը հոսանք կը տրուի։ Քաղաքի հայաբնակ շրջաններուն մէջ պայթումները կը շարունակուին։ Նոյն թաղամասերուն մէջ նոյն ձեւով կը պայթին հրթիռներ, երբեմն ապահով բնակելի թաղամասերուն վրայ եւս կ՚արձակուին հրթիռներ։