ԱՐԱԳԱԾ ԱԽՈՅԵԱՆԻ ԶԱՐՄԱՆԱԼԻ ՊՆԴՈՒՄԸ
Վերջերս Հայաստանի մէջ մկրտուելու դիմում ներկայացուցած, սակայն մերժուած Էրտալ Մերճան Թուրքիա վերադառնալէ վերջ փոխած է իր անձնագիրը ու դարձած՝ քրիստոնեայ։ «news.am» կայքէջի հաղորդումներով, Տիարպագըրէն Հայաստան մեկնած իսլամ դաւանանքէ Էրտալ Մերճան Թուրքիա վերադարձին փոխած է իր անձնագիրը։ Կայքէջի հաղորդումներուն մէջ նշուած է, որ ան դարձած է հայ քրիստոնեայ եւ այժմ աւելի մօտ է Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ մէջ մկրտուելու իր երազանքին։ Հայաստանի Ազգային ժողովի երեսփոխաններէն Արագած Ախոյեան, որ միեւնոյն ժամանակ «Արեւմտահայոց ազգային համագումար» միջազգային հասարակական կազմակերպութեան լիազօր ներկայացուցիչն է, յայտնած է՝ որ ենթական փոխած է նաեւ իր անունը ու դարձած՝ Փարամազ։
Պատգամաւորի յայտարարութիւններու հիման վրայ կայքէջին մօտ լոյս գտած տուեալները, ըստ երեւոյթին, հակասութեան մէջ են նոյն լրատուութեան կցուած ենթակայի նոր անձնագրի տուեալներուն հետ։ Նա՛խ նոր անձնագրին մէջ Էրտալ Մերճանի անունը կը մնայ անփոփոխ, այսինքն չէ արձանագրուած կամ չէ փոխուած որպէս Փարամազ։ Յետո՛յ, Թուրքիոյ Հանրապետութեան քաղաքացիներուն տրուած անձնագրերուն մէջ չի նշուիր անոնց ազգութիւնը, այլ կ՚արձանագրուի միայն կրօնը կամ դաւանանքը։ Էրտալ Մերճանի անձնագրին վրայ նշուած է, թէ ան քրիստոնեայ է։ Այս կէտին վրայ ալ երեսփոխան Արագած Ախոյեանի փոխանցածներուն տեսանկիւնէն կան խնդրայարոյց հանգամանքներ։ Արդարեւ, եթէ Էրտալ Մերճանի անձնագրին վրայ նշուած է, թէ ան քրիստոնեայ է, ուրեմն ան պէտք է մկրտուած ըլլայ եւ այդ հիման վրայ իրականացուած՝ իր դաւանանքի փոփոխութեան պաշտօնական արձանագրութիւնը։ Եթէ ենթական մկրտուելով փոխած է իր անձնագիրը՝ այդ պարագային ան ինչպէ՞ս կրնայ «աւելի մօտ ըլլալ Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ մէջ մկրտուելու իր երազանքին», ինչպէս որ պնդած է Ախոյեան։ Իսկ եթէ այդ փոփոխութիւնը առանց մկրտուելու կատարուած է՝ այդ ալ ուրիշ վիճելի երեւոյթ մը կրնայ համարուիլ։
Արագած Ախոյեանի խօսքով՝ Էրտալ Մերճան այժմ ունի այն փաստաթուղթը, որ իրմէ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի մէջ պահանջուած էր մկրտուելու համար եւ կը պատրաստուի շուտով օրհնութիւն ստանալ հայկական եկեղեցիներէն մէկուն մէջ։
Արագած Ախոյեան կայքէջին յայտարարած է, թէ Մերճանի նոր անձնագրին վրայ նշուած է, թէ ան հայ քրիստոնեայ է։ Լրատուութեան կցուած անձնագրի պատճէնը արդէն ինքնին կը հերքէ այդ արտայայտութիւնները, որովհետեւ Թուրքիոյ մէջ անձնագրերու վրայ չի նշուիր ազգութիւնը, հետեւաբար բացառուած է այդպիսի փաստաթուղթի մը գոյութիւն ունենալը։
Ի լրումն այս բոլորին, Արագած Ախոյեան ըսած է հետեւեալը. «Սա բացառիկ համարձակութիւն է, որովհետեւ Թուրքիոյ մէջ ապրող ոեւէ մէկը, որ ինքզինք թուրք չի կոչեր, գլխուն վրայ մեծ վտանգ մը կախուած է»։ Իրականութեան մէջ «բացառիկ համարձակութիւն» կը համարուին Արագած Ախոյեանի այս պնդումները։ Արդարեւ, այդպիսի արտայայտութիւններ ինքզինքին թոյլ տալով ան ստուերի տակ կը թողու իր պատասխանատուութեան գիտակցութիւնը՝ որպէս երեսփոխան։ Արդարեւ, աշխարհի վրայ որեւէ երկրի պատգամաւոր ուրիշ երկրի մը ներքին հարցերուն շուրջ յայտարարութիւններ չ՚ըներ, շրջանցելով իր պետութեան դիւանագիտական մարմինները։ Մնաց որ, ընդունուած երեւոյթ մը չէ երեսփոխաններու կողմէ ուրիշ երկիրներու ներքին խնդիրներուն շուրջ նման ծայրայեղ խորհրդածութիւններուն կատարուիլը կամ հակասական դիտարկումներու բարձրաձայնուիլը։