ԾԱՅՐԱՅԵՂ ԿԱՑՈՒԹԻՒՆ

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան յայ­տա­րա­րեց, որ Սու­րիոյ մէջ ի­րա­վի­ճա­կը ծայ­րա­յեղ է եւ սու­րիա­հայ հա­մայն­քի գրե­թէ բո­լոր ան­դամ­նե­րը ո­րո­շած են երկ­րէն դուրս գալ։ Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան, որ հար­ցազ­րոյց մը տուաւ «tert.am» կայ­քէ­ջին, նշեց՝ թէ քա­նի մը օր ա­ռաջ Լի­բա­նան կա­տա­րած այ­ցե­լու­թեան ըն­թաց­քին ա­ռիթն ու­նե­ցած էր զրու­ցե­լու սու­րիա­հա­յոց հո­գե­ւոր ա­ռաջ­նորդ­նե­րուն հետ եւ այս վեր­ջին­ներն ալ նոյն­պէս չա­փա­զանց մտա­հո­գուած են ստեղ­ծուած ի­րա­վի­ճա­կով։ Նա­խա­րա­րը ընդգ­ծեց, թէ վեր­ջին շրջան­նե­րուն ա­ւել­ցած է Սու­րիա­յէն Հա­յաս­տան ան­ցած­նե­րուն թի­ւը։

«Հի­մա ա­ռա­ւել չա­փով խնդիր­նե­րը կը վե­րա­բե­րին ա­նոնց ա­պա­հո­վու­թեան, քան մար­դա­սի­րա­կան օգ­նու­թեան, սա­կայն շտա­պօգ­նու­թեան կո­չուող մար­մի­նը ար­դէն կ՚ը­նէ ա­մէն ինչ», ը­սաւ ան եւ ընդգ­ծեց, թէ այն­տեղ չկայ այն­պի­սի հայ մը, որ սո­վի կամ այլ խնդիր­նե­րու մէջ ըլ­լայ։ Այ­դու­հան­դերձ, Յա­կո­բեան շեշ­տեց, թէ մա­նա­ւանդ Հա­լէպ քա­ղա­քի մէջ ջուր չկայ, հա­մա­ցան­ցի կապ չկայ եւ այս բո­լոր խնդիր­նե­րը կը վե­րա­բե­րին ընդ­հան­րա­պէս քա­ղա­քի բնա­կիչ­նե­րուն, այլ ոչ միայն հա­յե­րուն։ Այս ա­ռու­մով հայ­կա­կան կա­ռոյց­ներն ու կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րը կը շա­րու­նա­կեն գոր­ծել աշ­խու­ժօ­րէն։ Հա­շուի առ­նե­լով անվ­տան­գու­թեան վե­րա­բե­րեալ հան­գա­մանք­նե­րը՝ Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան չփա­փա­քե­ցաւ ման­րա­մաս­նել, թէ օգ­նու­թեան գու­մար­նե­րը ի՛նչ ճամ­բով եւ ինչ­պէ՛ս կը հաս­ցուին այն­տեղ։ Նա­խա­րա­րը վստա­հե­ցուց, որ օգ­նու­թիւ­նը ա­մէն պա­րա­գա­յին կը հաս­նի հա­լէ­պա­հա­յե­րուն, որ­պէս­զի ա­նոնք կա­րե­նան հո­գալ ի­րենց նուա­զա­գոյն կա­րիք­նե­րը։

«Սկզբնա­կան շրջա­նին բո­լո­րը յոյս ու­նէին, որ պի­տի մնա­յին, նոյ­նիսկ Հա­յաս­տան ե­կած­նե­րը չէին փա­փա­քիր հա­մար­կիլ, չէին փա­փա­քիր գոր­ծի սկսիլ, կը մտա­ծէին, թէ շատ ա­րագ պի­տի վե­րա­դառ­նան Սու­րիա։ Ի­րենք շատ յոյ­սով ե­կած էին, սա­կայն կա­մաց-կա­մաց յոյ­սը ան­ցաւ ու հասկ­ցան, թէ պէտք է հաս­տա­տուին Հա­յաս­տա­նի մէջ եւ այս պատ­ճա­ռով ա­ռա­ւել աշ­խոյժ ձեռ­նար­կե­ցին ի­րենց գոր­ծա­րա­րու­թեան՝ լու­ծե­լու հա­մար աշ­խա­տան­քի տե­ղա­ւոր­ման հար­ցե­րը, ե­րա­խա­նե­րու կրթու­թեան հար­ցե­րը։ Ե­կող­նե­րուն բնա­կա­նա­բար կ՚օգ­նենք բնա­կա­րան գտնե­լու հար­ցին մէջ, ո­րոշ մար­դոց վարձ­քի խնդիր­նե­րը կը կար­գա­ւո­րենք», ը­սաւ Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան եւ անդ­րա­դար­ձաւ նաեւ Սու­րիոյ մէջ մնա­ցած հա­յե­րը Հա­յաս­տան տե­ղա­փո­խե­լու նիւ­թին։ Ան հա­մո­զուած է, թէ ո­րե­ւէ բան կազ­մա­կեր­պուած ձե­ւով ը­նե­լը շատ վտան­գա­ւոր է։ Ար­դա­րեւ, թշնա­մին շատ ա­րագ ձե­ւով պի­տի կա­րե­նայ հա­շուե­յար­դար տես­նել, հե­տե­ւա­բար այդ մա­սին ի­րենք կ՚աշ­խա­տին շատ ա­ւե­լի քիչ խօ­սիլ, սա­կայն գոր­ծով օգ­տա­կար ըլ­լալ՝ մար­դոց տե­ղա­շար­ժի հար­ցը կար­գա­ւո­րե­լու ուղ­ղու­թեամբ։ «Ե­թէ մենք յայ­տա­րա­րենք այ­ս ինչ օ­թօ­պիւ­սով կամ օ­դա­նա­ւով տե­ղա­փո­խու­թիւն ի­րա­կա­նաց­նե­լու մա­սին, վտան­գա­ւոր է, ա­սոր հա­մար ես կը փա­փա­քիմ, որ այդ հար­ցե­րը լրա­տուու­թեան բուն նիւթ չհան­դի­սա­նան», ա­ւել­ցուց Յա­կո­բեան։

Կար­միր խա­չի Մի­ջազ­գա­յին կո­մի­տէն եւ ՄԱԿ-ի փախս­տա­կան­նե­րու գրա­սե­նեա­կը, ըստ Հրա­նոյշ Յա­կո­բեա­նի կը հա­մա­գոր­ծակ­ցին ի­րենց հետ։ Բաց աս­տի, Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղե­ցին, Հայ Կա­թո­ղի­կէ եւ Ա­ւե­տա­րա­նա­կան ե­կե­ղե­ցի­նե­րը, Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թիւ­նը (ՀԲԸՄ), «Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեան» հիմ­նար­կը, բո­լոր հայ­կա­կան կա­ռոյց­նե­րը կ՚օգ­նեն սու­րիա­հա­յոց խնդիր­նե­րու լուծ­ման։ Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան յի­շե­ցուց նաեւ, որ այս շրջա­նին ա­մե­րի­կա­հայ կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րը ԱՄՆ-ի Գոնկ­րէ­սին մօտ ալ նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­նե­րով հան­դէս կու գան՝ օգ­նու­թիւն ա­պա­հո­վե­լու հա­մար թէ՛ Սու­րիոյ մէջ մնա­ցած հա­յե­րուն եւ թէ այն­տե­ղէն դուրս ե­կած­նե­րուն հա­մար։