ՀՐԱՆՈՅՇ ՅԱԿՈԲԵԱՆ ԵՐԷԿ ՀԻՒՐԸՆԿԱԼԵՑ ՏՔԹ. ՌԱԶՄԻԿ ՓԱՆՈՍԵԱՆԸ

Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան ե­րէկ տե­սակ­ցե­ցաւ Լիզ­պո­նի «Գա­լուստ Կիւլ­պէն­կեան» հիմ­նար­կի հայ­կա­կան հա­մայնք­նե­րու բա­ժան­մուն­քի տնօ­րէն Տքթ. Ռազ­միկ Փա­նո­սեա­նի հետ, որ այս օ­րե­րուն կ՚այ­ցե­լէ Ե­րե­ւան։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, զրոյ­ցի ըն­թաց­քին խօսք բա­ցուե­ցաւ Փա­րի­զի ա­րուար­ձան­նե­րէն Ալ­ֆոր­վի­լի մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին հան­դի­սա­ւոր բա­ցու­մը կա­տա­րուած «Գէորգ Ա­րա­պեան» վար­ժա­րա­նին շուրջ։ Այս առ­թիւ Ռազ­միկ Փա­նո­սեան կա­րե­ւո­րեց Սփիւռ­քի մէջ նոր դպրոց­նե­րու ստեղ­ծու­մը եւ ա­ւել­ցուց, թէ մե­ծա­պէս հե­տաքրք­րուած է հայ մա­նուկ­նե­րու եւ ե­րի­տա­սարդ­նե­րու կրթու­թեան հար­ցե­րով։ Այս նոյն նպա­տա­կին զու­գա­հեռ Ռազ­միկ Փա­նո­սեան մաս­նակ­ցած է Ե­րե­ւա­նի ԹՈՒ­ՄՕ ստեղ­ծա­րար փոր­ձա­գի­տու­թիւն­նե­րու կեդ­րո­նին մէջ կազ­մա­կեր­պուած եւ տե­ղե­կա­տուա­կան փոր­ձա­գի­տու­թիւն­նե­րու հիմ­նախն­դիր­նե­րուն նուի­րուած գի­տա­ժո­ղո­վին, ո­րուն ներ­կայ գտնուե­ցան հա­յոց լե­զուի եւ տե­ղե­կա­տուա­կան փոր­ձա­գի­տու­թիւն­նե­րու մաս­նա­գէտ­ներ։ Քննարկ­ման հիմ­նա­կան նիւ­թե­րը կը վե­րա­բե­րէին հա­յոց լե­զուի, մաս­նա­ւո­րա­պէս ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նի ու­սուց­ման՝ տե­ղե­կա­տուա­կան փոր­ձա­գի­տու­թիւն­նե­րու գոր­ծադ­րու­թեամբ։ Փա­նո­սեան նշեց, որ գի­տա­ժո­ղո­վի ըն­թաց­քին քննար­կուած է ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէն գրե­լու ծրա­գիր մը ստեղ­ծե­լու գա­ղա­փա­րը։

Իր կար­գին Հրա­նոյշ Յա­կո­բեան ող­ջու­նեց այդ գա­ղա­փա­րը ու կա­րե­ւո­րեց հա­յոց լե­զուի պահ­պան­ման, հայ­րե­նա­ճա­նա­չու­թեան խնդիր­նե­րը։ Ան ա­ռա­ջար­կեց գի­տա­ժո­ղո­վի ժա­մա­նակ ներ­կա­յա­ցուած ծրա­գի­րը հա­մա­տեղ քննար­կել ու մաս­նա­գի­տա­կան եզ­րա­կա­ցու­թիւն­նե­րու յան­գիլ, թէ ա­նոնց­մէ ո՛ր մէ­կուն կեան­քի կո­չուի­լը նպա­տա­կա­յար­մար է։

Նա­խա­րար Յա­կո­բեան անդ­րա­դար­ձաւ նաեւ Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան կող­մէ ձեռ­նար­կուած ա­մառ­նա­յին ծրագ­րե­րուն, ինչ­պէս նաեւ ա­րեւմ­տա­հա­յե­րէ­նի եւ ա­րե­ւե­լա­հա­յե­րէ­նի փո­խար­կիչ ծրագ­րե­րուն։ Այս վեր­ջին­նե­րուն նպա­տակն է՝ նոյն­պէս լե­զուի ու­սուց­ման եւ հայ­րե­նա­ճա­նա­չու­թեան հնա­րա­ւո­րու­թիւն­ներ ա­պա­հո­վել սփիւռ­քա­հա­յու­թեան հա­մար։

Զրու­ցա­կից­նե­րը հա­մա­կար­ծիք գտնուե­ցան, որ ու­ծաց­ման վտան­գին դի­մա­կա­յե­լու հա­մար անհ­րա­ժեշտ է օգ­տա­գոր­ծել ժա­մա­նա­կա­կից հնա­րա­ւո­րու­թիւն­ներ եւ փոր­ձա­գի­տու­թիւն­ներ, ո­րոնք ըն­կա­լե­լի եւ ըն­դու­նե­լի կ՚ըլ­լան նոր սե­րուն­դին հա­մար։ Օ­րա­կար­գի վրայ ե­կաւ նաեւ Հա­յաս­տա­նի հա­մալ­սա­րան­նե­րէն ներս սփիւռ­քա­գի­տու­թեամբ զբա­ղող ու­սա­նող­նե­րուն հա­մար կրթա­թո­շակ հիմ­նե­լու եւ ա­նոնց ու­սու­մը ա­ւե­լի ար­դիւ­նա­ւէտ դարձ­նե­լու հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րը։