ԶՕՐԱԿՑՈՒԹԵԱՆ ԿՈՉ

Երէկ, հաճոյքն ունեցանք խմբագրատանս մէջ ընդունելու Կէտիկփաշայի «Հրանդ Տինք» դպրոցի կամաւոր հոգաբարձու Դալար եւ Արթօ Հորոզօղլու ամոլը։ Այս շաբաթավերջին նախատեսուած է այս վարժարանին ի նպաստ տարեկան հանգանակութիւնը, որու ընդառաջ Հորոզօղլուները խմբագրատունս այցելեցին՝ ըստ ընկալեալ սովորութեան։ Հորոզօղլուներու հետ զրոյցը միշտ ալ հետաքրքրական է՝ քանի անոնք գերմարդկային ջանքեր կը գործադրեն՝ յատուկ առաքելութեամբ կրթօճախի մը դռները բաց պահելու համար։ Հայաստանէ արտագաղթած ընտանիքներու զաւակներուն տեսակէտէ դպրոցէ մը շատ աւելին է այս հաստատութիւնը, որ տարիներէ ի վեր շատ համեստ հնարաւորութիւններով կը ձգտի լուրջ խնդիրներ լուծել։

Ուրեմն, այս տարի ալ Հորոզօղլուներու գլխաւորութեամբ դպրոցի ընդհանուր կայունութիւնը երաշխաւորելու առաջադրութեամբ գործի լծուած են, հերթական անգամ բոլորին կը յիշեցնեն այնտեղ ծաւալուած հսկայական աշխատանքը ու դարձեալ կը ջանան տեղ հասցնել իրենց պատգամը, թէ այս հաստատութեան աջակցիլը ինքնին պատասխանատուութեան չափանիշ մը ու փորձաքար մը կը նկատուի՝ թրքահայ ազգային-եկեղեցական կեանքէն ներս։

Վարժարանի վերաբերեալ մանրամասն տեղեկութիւններ տալէ եւ բազմակողմանի տուեալներ ներկայացնելէ վերջ, Դալար եւ Արթօ Հորոզօղլուները կոչ ուղղեցին, որպէսզի համայնքային շրջանակները զօրակցին այս կառոյցին եւ նպաստեն անոր վստահուած պատանիներու ապագայի պատրաստութեան նուիրական ու վսեմ գործին։