ՄԵԾ ՊԱՀՔԻ ՕՐՀՆԱԲԵՐ ԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆԸ

Մեծ պահքի ժամանակաշրջանը քրիստոնեայ իւրաքանչիւր անհատի համար ամենէն լաւ առիթն է՝ իր ունեցած հաւատքին մէջ խորանալու, ա՛լ աւելիով մօտենալու Աստուծոյ, զգալու Անոր ներկայութիւնը եւ նախախնամութիւնը մեր կեանքէն ներս, վայելելու Անոր օրհնութիւններն ու ողորմութիւնը: 

Մեծ պահքի ժամանակաշրջանը նաեւ առիթ է քրիստոնեաներուն համար իրենց սիրտը բանալու Աստուծոյ, այս անգամ տարբեր ձեւով, զգաստութեամբ, խորաթափանցութեամբ:

Սխալ է մօտեցումը այն մարդոց, որոնք Մեծ պահքին կը մօտենան որպէս զուտ թատերականացում մը, կարծելով, թէ սովորութիւն մը, որ ամէն տարի կը կատարենք: Եթէ այդպէս մօտենանք պահեցողութեան, ապա ո՛չ մէկ պահքի տեսակ, ո՛չ Մեծ պահքը եւ ո՛չ ալ ուրիշ պահքեր կրնան օգնել մեզի: Պահեցողութեան այս շրջանը եւ իւրաքանչիւր տարի հանդիպող Մեծ պահքի այս շրջանը առիթ է ինքնաքննութեան, ինքնասրբագրութեան, գիտակցելու մեր թերութիւններուն, որոշում կայացնելու սրբագրել զանոնք եւ մաքրուելով երթալ ու հանդիպիլ Յարուցեալ Փրկիչին:

Այս բոլորը նկատի ունենալով, հետեւաբար, կրնանք ըսել, որ Մեծ պահքի օրերը սովորական օրեր չեն, այլ՝ օրհնեալ օրեր են, որոնց ընթացքին մենք առիթն ունինք մեր որդիութիւնը վերանորոգելու եւ ա՛լ աւելի մօտենալու մեր Երկնաւոր Հօր Աստուծոյ:

Կարդա՛նք Գէորք Զ. Չէօրեքճեան Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսին հետեւեալ տողերը Մեծ պահքի ունեցած կարեւորութեան մասին. «Օրհնեալ ըլլան Մեծ պահքին օրերը, օրհնեալ ըլլայ Տիրոջ տունը՝ այս տաճարը իր սուգի զարդերով, օրհնեալ ըլլան Տիրամօր սենեակները՝ իւրաքանչիւր խաղաղ սենեակ իր աղօթքի անկիւնով, որոնք մեզ աշխարհէն կը հանեն, կը սթափեցնեն եւ մեր հայեացքը դէպի վեր՝ դէպի Տէրը կ՚ուղղեն։ Ով որ այս առանձնութեան եւ ինքնամփոփման ժամուն իր սիրտը բանայ Տիրոջ առջեւ՝ անառակ որդիին նման, ողորմութիւն կը գտնէ։ Վա՜յ անոր, ով դէպի աշխարհ դառնայ եւ այնտեղ մխիթարութիւն փնտռէ զղջացող Յուդային նման. «Մեզի ի՞նչ, ատիկա քու գիտնալիքդ է» (Մտ 27.4), սառն ու չկարեկցող պատասխանը կը ստանայ, որուն վախճանը մահը կ՚ըլլայ, ինչպէս եղաւ Յուդային վախճանը. «Դրամը նետեց տաճարին մէջ եւ հեռացաւ։ Ապա գնաց եւ ինքզինք կախեց» (Մտ 27.5)։ Ահա՛ բոլոր անոնց վախճանը, որոնք մեղքերու ճամբային մէջ չե՛ն փնտռեր շնորհքի աղբիւրը՝ կեանքի Տիրոջը, մեղաւորներու Փրկիչին։ Սիրելինե՛ր, փրկութեան այդ ճամբան լայն բացուած է ապաշխարութեան այս օրերուն. Գողգոթայի խաչէն մեր Փրկիչը Իր օգնող բազուկները դէպի մեզի պարզած է, Անո՛ր դիմեցէք, եւ Դաւիթին խօսքը մեր առաջնորդը թող ըլլայ. «Ես աչքերս չեմ հեռացներ Տիրոջմէ, որ զիս անփորձանք դուրս կը բերէ չարին ցանցերէն» (Սղ 25.15)»։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վաղարշապատ