ՄԻՇՏ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՄԱՍԻՆ ԽՈՐՀԻԼ

«Ով ինչ բան որ կը սիրէ, ատոր մասին կ՚ուզէ խօսիլ, ինչը ետքէն ալ սովորութիւն կը դառնայ»

Այսօրուան մարդը մնայուն վազքի մէջ է: Անոր կեանքը վերածուած է անդադրում ընթացքի մը՝ ուսումի, աշխատանքի, նոր յայտնաբերումներու, հանգիստի, պտոյտի եւ այլն: Մարդ մէկ ծրագիրէն միւսին կը ցատկէ եւ այսպէս իրեն համար ստեղծած է բաւականին ծանրաբեռնուած առօրեայ մը, որ սակայն հաճոյքով կը կատարէ, որովհետեւ այդ առօրեային տէրն ու տիրականը ինք է, հաշուետու չէ ոեւէ մէկուն:

Մարդուն այս ապրելաձեւը, սակայն, զինք հեռացուցած են բարոյական սկզբունքներէ, ընտանեկան սրբութենէ եւ մարդկութեան յատուկ հաստատուն արժեհամակարգերը, այս բոլորէն անդին մարդուն այս ապրելաձեւը զինք հեռացուցած են իր Արարիչէն՝ Աստուծմէ: Այլ խօսքով, այսօրուան մարդը ամէն ինչի ժամանակ կը գտնէ, ամէն բանի մասին խօսելու, զրուցելու եւ խորհելու առիթ կը ստեղծէ, բացի Աստուծմէ: Միայն Աստուծոյ մասին խօսակցութիւն բացուի, անմիջապէս կը հրաժարի ու անշշուկ կերպով կը հեռանայ:

Եկէք կարդանք միասին, թէ Ղպտի եկեղեցւոյ հայրերէն՝ Սիղուանոսը ի՛նչ կը գրէ այս մասին. «Մէկը կ՚ըսէ, թէ միշտ կը խորհի Աստուծոյ մասին։ Իսկ ի՞նչ բանի մասին պիտի խորհինք, եթէ ո՛չ՝ Աստուծոյ։ Չէ՞ որ Ան ստեղծած է մեզ, որպէսզի մենք յաւիտեան Իր հետ ապրինք եւ տսենենք Անոր փառքը։ Ով ինչ բան որ կը սիրէ, ատոր մասին կ՚ուզէ խօսիլ, ինչը ետքէն ալ սովորութիւն կը դառնայ։ Աստուծոյ մասին մտածել կը սորվիս (վարժուիս), այդպիսով զԻնք միշտ հոգիիդ մէջ կը կրես։ Աշխարհային մտածումներու կը վարժուիս, այդպիսով միշտ անոնց հետ կ՚ըլլաս։ Կը սորվիս (վարժուիս) Տիրոջ չարչարանքներուն եւ յաւիտենական կրակի մասին մտածել, այդպիսով մէջդ կը հաստատուի այդ։ Բարութեան մէջ՝ Աստուած է օգնական, իսկ չարութեան մէջ՝ Տիրոջ թշնամիները։ Շատ բան նաեւ մեր կամքէն կախում ունի։ Պէտք է մենք մեզ ստիպենք բարիք գործելու, սակայն՝ չափաւոր»։

Հետեւինք Հայր Սիղուանոսի խորհուրդին եւ Աստուծոյ մասին խորհիլն ու Անոր մասին խօսիլը մեզի համար սովորութիւն դարձնենք, որպէսզի Անոր հետ ապրելու եւ Անոր փառքը տեսնելու արժանի ըլլանք: Միշտ ալ յիշեք, երբ մեր ընթացքը բարի է եւ մենք բարին կը կամենանք մեր նմաններուն, ապա Աստուած միշտ մեր կողքին կ՚ըլլայ ու կ՚օգնէ մեզի, մինչ եթէ չարիք գործենք եւ չարիք կամենանք մեր նմաններուն, ապա մենք մեզ Աստուծոյ արդար դատաստանին արժանացուցած կ՚ըլլանք: Ընտրութիւնը մերն է: 

Խորհինք Աստուծոյ մասին, խօսինք Անոր մասին, պատմենք Անոր հրաշագործութիւններուն մասին եւ վկայենք Իր՝ մեր նկատմամբ կատարած բարեգործութիւններուն մասին, որպէսզի բոլորը լսեն Իր մասին եւ վերադառնան իրենց Երկնաւոր Հօր գիրկը:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վաղարշապատ