ՄԵՐ ՄԵ­ԾԵՐՆ ՈՒ ՄԵՆՔ

մեր մե­ծե­րը մե­ծեր էին
բա­ցուած գիր­քի նման
սէր ու յար­գանք սնու­ցա­նող
բա­ռե­րով մտա­ծում­ներ սահ­մա­նող
հա­ւատք ու կամք նե­րար­կող
գիր ու լե­զու սեր­մա­նող
հայ­րե­նիք եւ հա­յու­թիւն ներշն­չող
մեր ներ­կա­յու­թիւ­նը գօ­տեպն­դող
ու մեր ա­պա­գան ճշդո­րո­շող
մէ­կա­կան մե­ծու­թիւն­ներ
 
մեր մե­ծե­րը մե­ծեր էին
ու թէեւ մե­զի շատ ը­սե­լիք­ներ ու­նէին
բայց ճա­կա­տագ­րին գծած ճամ­բով
ի­րա­րու ե­տե­ւէ կա­մաց-կա­մաց երբ հե­ռա­ցան
մեր հո­գիի շէն­քը փուլ ե­կաւ
մեր լաւ կեան­քը կի­սատ մնաց
մեր օ­րը անգ­լուխ եւ անն­պա­տակ դար­ձաւ
մեր բա­ռե­րու ջեր­մու­թիւնն ալ պակ­սե­ցաւ
մեր աչ­քե­րը դար­ձան կար­ճա­տես
մեր կեան­քի պար­զու­թիւնն ալ կոր­սուե­ցաւ
ու ա­մէն օր յի­շա­տակ­ներ արթն­ցան
տխուր պատ­կեր­ներ ու­րուագ­ծուե­ցան
այս­պէս անստ­գու­թեան հետ եղ­բայ­րա­ցանք
կա­րօտն ու յու­շե­րը մեր աչ­քե­րը խո­նաւ­ցու­ցին
սա­կայն ի­րենց եր­գե­րը շա­րու­նակ կրկնե­ցինք
ու յա­մա­ռօ­րէն սփո­փանք փնտռե­ցինք
ու ա­մէն աի­թով
մեր էու­թեան վե­րա­դառ­նալ ե­րա­զե­ցինք
 
մեր մե­ծե­րը մե­ծեր էին
թէեւ առ յա­ւէտ մեզ­մէ բաժ­նուե­ցան
սա­կայն ա­նուշ ու ճեր­մակ եր­գի նման
ան­ցեալն ու ներ­կան վկա­յող
մեր գի­տակ­ցու­թեան լոյս տուող
մե­ռել­նե­րու այդ ի­րենց աշ­խար­հին մէջ
մե­զի հա­մար բո­լորն ալ
մէ­կա­կան չմեռ­նող եր­գիչ­ներ դար­ձան

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ