ԳԱԳԱԹՆԱՅԻՆ ՁԵՌՆԱՐԿ

Լոն­տո­նի Ս. Մար­թին ե­կե­ղեց­ւոյ Սե­նե­կա­յին նուա­գա­խումբն ու աշ­խար­հահռ­չակ ջու­թա­կա­հար, նուա­գա­խում­բի ղե­կա­վար Ճո­շուա Պել ան­ցեալ շա­բա­թա­վեր­ջին ան­մո­ռա­նա­լի հա­մեր­գով մը հան­դէս ե­կան Ե­րե­ւա­նի մէջ։ Օ­փե­րա­յի հա­մա­լի­րէն ներս, «Ա­րամ Խա­չա­տու­րեան» հա­մեր­գաս­րա­հի եր­դի­քին տակ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս ձեռ­նար­կը, որ ար­ժա­նա­ցաւ ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան հե­տաքրք­րու­թեան։ Խում­բը, որ ա­ռա­ջին ան­գամ հան­դէս ե­կաւ Ե­րե­ւա­նի մէջ, խոր տպա­ւո­րու­թիւն գոր­ծեց ունկն­դիր­նե­րուն վրայ։

«Ա­զա­տու­թիւն» ռա­տիօ­կա­յա­նի հա­ղոր­դում­նե­րով, «Ե­րե­ւա­նեան հե­ռան­կար­ներ» մի­ջազ­գա­յին ե­րաժշ­տա­կան փա­ռա­տօ­նին շրջագ­ծով կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ այս ձեռ­նար­կը։ Փա­ռա­տօ­նի գե­ղա­րուես­տա­կան ղե­կա­վա­րը՝ Ստե­փան Ռոս­տո­մեան յայտ­նեց, որ ութ տա­րիէ ի վեր բա­նակ­ցու­թիւն­ներ կը վա­րէին նման մե­նա­կա­տար մը հրա­ւի­րե­լու հա­մար եւ ի­րենց տե­սա­կէ­տէ մեծ կա­րե­ւո­րու­թիւն կը ներ­կա­յաց­նէ փա­ռա­տօ­նի հիմ­նադ­րու­թեան 15-ա­մեա­կի յո­բե­լե­նա­կան տա­րուան զու­գա­դի­պի­լը ա­նոր այ­ցե­լու­թեան։ Ռոս­տո­մեան մատ­նան­շեց, թէ սա փա­ռա­տօ­նի գա­գաթ­նա­կէ­տա­յին հա­մերգ­նե­րէն մին էր՝ ա­ւե­լի քան եր­բեք կազ­մա­կեր­պուած։ Ար­դա­րեւ, ի­րենք նոյ­նա­ժա­մա­նակ եր­կու մե­ծու­թիւն­ներ ներ­կա­յա­ցու­ցին հան­դի­սա­տե­սին՝ թէ՛ մե­նա­կա­տա­րը եւ թէ նուա­գա­խում­բը։

Ճո­շուա Պել, որ աշ­խար­հի գրե­թէ բո­լոր հնա­րա­ւոր մրցա­նակ­նե­րը նուա­ճած է, յայտ­նեց՝ թէ տա­րի­նե­րէ ի վեր կ՚ե­րա­զէր Հա­յաս­տա­նի մէջ նուա­գել։ Ա­մե­րի­կա­ցի ջու­թա­կա­հա­րը ը­սաւ, թէ իր մաս­նա­գի­տա­կան փոր­ձա­ռու­թիւ­նը յղկուած է նաեւ ա­մե­րի­կա­հայ հե­ղի­նա­կա­ւոր եր­կու ջու­թա­կա­հար­նե­րու՝ Ի­վան Գա­լա­մեա­նի եւ Վա­րու­ժան Կո­ճո­յեա­նի շնոր­հիւ։

Լոն­տո­նի Ս. Մար­թին ե­կե­ղեց­ւոյ Սե­նե­կա­յին նուա­գա­խում­բը հիմ­նուած է 1958 թուա­կա­նին։ Ճո­շուա Պել այս նուա­գա­խում­բը կը ղե­կա­վա­րէ ար­դէն չորս տա­րիէ ի վեր։ Այս ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նին միայն «Սո­նի» ըն­կե­րու­թեան հետ ա­ւե­լի քան քա­ռա­սուն ձայ­նաս­կա­ւա­ռակ թո­ղար­կուած է։

Ճո­շուա Պել Ե­րե­ւա­նի մէջ լրագ­րող­նե­րու հետ զրու­ցե­լու ըն­թաց­քին յայտ­նեց, թէ բա­ցի տա­ղան­դէն, օ­ժան­դա­կու­թե­նէն ե­րա­ժիշ­տի մը ո­րոշ յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րու հաս­նե­լուն հա­մար անհ­րա­ժեշտ է ոչ միայն ա­նընդ­մէջ աշ­խա­տանք, այլ նաեւ փոքր հա­սա­կէ ուղ­ղոր­դուա­ծու­թիւն։ «Ես բախ­տա­ւոր էի, մեր ըն­տա­նի­քին մօտ կը տի­րէր ե­րաժշ­տա­կան մթնո­լորտ։ Զա­նա­զան մաս­նա­գի­տու­թեան տէր մար­դիկ են, բայց շատ ե­րաժշ­տա­սէր եւ փոքր տա­րի­քէն մեր բո­լո­րը ստի­պե­ցին այս կամ այն նուա­գա­րա­նը նուա­գել. բան մը, ո­րուն հա­մար այն­քան ե­րախ­տա­պարտ եմ ծնող­նե­րուս», ը­սաւ Պել։