ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ
Մարդիկ կարծելով, թէ ժամանակի պահանջներուն հետ քայլ կը պահեն, խուժած են քաղաքներ՝ հեռանալով իրենց բնօրրաններէն եւ մանաւանդ՝ ներկայիս համարկուելով արդի արհեստագիտութեան: Այս ձեւով մենք կարծէք, թէ կորսնցուցած ենք մայր բնութեան հետ մեր կապերը, որոնք այնքա՜ն անհրաժեշտ են որպէս գունագեղ անհատներ գոյատեւելու համար:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ինչպէս ծանօթ է արեւմտահայ անմահ բանաստեղծ Դանիէլ Վարուժանի կենսագրութենէն՝ 1905 թուականին բանաստեղծը կը մեկնի Պելժիա եւ կ՚ընդունուի Կանտի համալսարանը, որ պատմական համալսարան է Պելժիոյ հոլանտախօս հիւսիսը գտնուող Կանտ քաղաքին մէջ:
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Ամբողջ շաբթուան ընթացքին, մէկը դպրոցէն, միւսը՝ գործէն, տարբեր ժամերու տուն կը հասնէինք, բայց կիրակի օրերը անպայման քիչ մը ուշ, քիչ մը կանուխ իրարու կը սպասէինք, ընտանիքով ճաշի նստիլը պարտադիր էր։ Շատ յաճախ հօրաքրոջս ընտանիքն ալ կը միանար…
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մարդիկ՝ «Homo sapiens»ը կենդանիներու մէջ թէ՛ ամենադաժանն է եւ թէ ամենագթասիրտը։ Բացի դաժան, անգութ, եսասէր ու անբարոյ ըլլալէ, ան միեւնոյն ժամանակ գթասիրտ է, բարի, պարտաճանաչ եւ օգտակար․․․
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ անուանի գրող, հայ գրականութեան «նորավէպի իշխան», մեծահռչակ խորհրդարանական, քաղաքագէտ, փաստաբան եւ բարեգործ Գրիգոր Զօհրապ գրած է բանաստեղծութիւններ, նորավէպեր, ակնարկներ, վէպեր եւ այլ տեսակի գրութիւններ։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Կը շարունակենք մտածումներ ներկայացնել Մուշեղ Եպիսկոպոս Սերոբեանէն:
1908-ին Պոլսոյ մէջ լոյս տեսած է Սերոբեանին «Հովիւին խրատները ուղղուած է Ատանայի եւ ամբողջ թեմական ժողովուրդին» գիրքը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Իրադարձութեան մը տարինե՜ր ետք հեքիաթի վերածումը… Երբ դէպք մը դարձեալ պատմուի, ձեւով մը «սիմիւլասիոն» կը ստեղծուի այդ իրադարձութեան ուրիշներու փոխանցման համար, ինչ որ ժամանակ առ ժամանակ փոփոխութեան ենթարկուելով կը վերաձեւաւորուի։
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Այսօր դարձեալ մեծ հաճոյքով մտած էի մօրս դարակը եւ թուղթերը կը խառնէի։ Անսպառ հետաքրքրական նիւթեր կան հօրս եւ մօրս դարակներուն մէջ, նամակներ, յօդուածներ, դասախօսութիւններ։ Ամբողջ անցեալ մը, հարուստ կեանք մըն է այդ դարակներուն մէջ… Այս անգամ մեծ հօրս մահուան առիթով՝ Մուրատ Մանուկեանին գրած սրտի խօսքն է, որ պիտի ներկայացնեմ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Գարուն է… Ամէն տեղ ծաղկունք է, դալարիք, կանաչ խոտ, բնութեան արթնացում եւ զարթօնք: Առատ կանաչը աչք կը շոյէ եւ կը կանչէ բնութեան գիրկը: Առանձնապէս դաժան ձմեռ չէր այս տարի Հայաստանի համար, ինչ որ մէկ կողմէն լաւ, միւս կողմէն վատ է. վատ է, քանի որ հողը տակաւին չէ յագեցած ձմեռուայ խոնաւութենէն:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
1915 թուականի ապրիլի 24-ին Պոլսոյ մէջ ձերբակալուած հայ մտաւորականութեան խումբին մէջ կը գտնուէր տքթ. Աւետիս Նագգաշեան, որ նշանակալի կեանք ունեցած է թէ՛ Պոլիս, թէ՛ արտասահման։
