Հարթակ

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

Կիպրոսի յատկանշական երեւոյթներէն մէկը իր ճաշարաններն են: Զանոնք կարելի է նկատել երկրի ազգային-մշակութային պատկերներէն,  եւ որոնք կը կոչուին «թաւերնա»: Իրենց «պարզ» տեսքով կը յատկանշուին այս «թաւերնա»ները, ուր չկան գերարդիական եւ վերջին ծայր նորոյթ սարքաւորում: Անոնք գեղջկական նկարագիր ունեցող ճաշարաններ են, որոնք քեզ կը դնեն երկրին իսկական ընկերային-մշակութային մթնոլորտին մէջ:

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Այս պատմութիւնը մեզի կու գայ Անգլիոյ մայրաքաղաքը՝ Լոնտոնէն։ Արդարեւ, աշխարհի մէջ առաջին անգամ ըլլալով բացումը կատարուած է տնային տունկերու (house plants) պանդոկ մը, ուր քու տունէն բացակայութեանդ շրջանին՝ հոն պիտի խնամուին քու տունկերդ, ատենը մէկ մը ջրելով զանոնք։

ԱՆԱՀԻՏ ԿՕՇԿԱՐԵԱՆ

Stop երգը բրիտանացի երգչուհի Սամանթա (Սամ ) Պրաունի ամենայայտնի երգն է։ Ան բրիտանական հիթ-շքերթին առաջատար դիրքերուն վրայ մնաց աւելի քան տասներկու շաբաթ, վաճառուելով հազարաւոր օրինակով եւ երգչուհիին յայտնի դարձնելով ամբողջ աշխարհով մէկ։ Թէեւ ան երգչուհիին ամենավառ եւ ամենայայտնի երգերէն մին է, այնուամենայնիւ ան չի համարուիր իր լաւագոյն ստեղծագործութիւնը։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մէկ տարիէ աւելի անցած է արդէն հայկական գարունէն, որ հայ ժողովուրդին համար ապրելու եւ արարելու նոր արշալոյս մը բացաւ. արշալոյս մը, որ շատերու համար յուսալից էր, շատերու համար ուրախացուցիչ, շատերու համար մտահոգիչ, շատերու համար սարսափեցնող, բայց ամէն պարագայի արշալոյս մըն էր, որ եկաւ փոխելու հայրենի մեր ժողովուրդին առօրեան, ապրելաձեւը, նամանաւանդ մտային կերպով:

ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ

Նախորդ յօդուածներովս նկարագրուած դժուար, անկայուն եւ յաճախ անհեռանկար վիճակ պարզող Հայաստանէն Պոլիս հասած գաղթականներու իրականութեան մէջ կայ բարեբախտաբար կտոր մը լոյս։
Անոր հասնելու համար պիտի նստիս թրամվայ, բարձրանաս բլրակներ, անցնիս Պոլսոյ հնագոյն թաղերէն, հասնիս Չեմպերլիթաշ կամ Պէյազըթ կայարան, իջնես, անցնիս ձախ կողմ ու դէպի ծով տանող զառիվարներէն մէկը բռնես։

ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ

Հայկական լեռնաշխարհի բոյսերը ունին շատ հին ծագում: Անցեալին անոնցմէ շատերը բուժական նպատակներով կ՚օգտագործուէին տեսակաւոր հիւանդութիւններ բուժելով եւ վէրքեր դարմանելու համար:

Գրաբարէ թարգմանեց՝ 
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Գիտելի է, թէ աշակերտները կանչելը չորս անգամ է. նախ՝ աշակերտները հաւատքի կոչեց: Յովհաննէս ասոր մասին կ՚ըսէ այստեղ: Երկրորդ՝ սիրելութեան եւ պարզ աշակերտութեան կանչեց:

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Անցնող օրերուն Հայաստանի լրահոսին մէջ կարեւոր տեղ տրամադրուեցաւ «Կալաւան» գիւղին։
Խորքին մէջ խօսքը միայն սովորական կամ արդիական մօտեցումներով «ոտքի ելած» հայկական գիւղին մասին չէր, այլ աւելին։

ՅԱԿՈԲ ՄԱՐՏԻՐՈՍԵԱՆ

Հայ ծնողքը, ընդհանրապէս, միշտ հետամուտ եղած է իր զաւակներուն բարօր կեանքի ապահովութեան: Ազգային ասացուածք դարձած են այս խօսքերը. «Մեր զաւակները թող չտեսնեն մեր քաշածը», «Թող հանգիստ կեանք ունենան», «Թող հացի կարօտ չմնան» եւ այլ համանման մաղթանքներ, որոնք չենք գիտեր ե՞րբ ծագում առած են:

ԱՆԱՀԻՏ ԿՕՇԿԱՐԵԱՆ

«Երաժշտութիւնը, ինչպէս լաւ օծանելիքը, իր մէջ անտեսանելի մասնիկներ ունի, որուն հետ առաջին հպումէն կրնայ ժամանակի սահմաններէն դուրս եկող սիրավէպ մը սկսիլ, որ կրնայ շարունակուիլ ամբողջ կեանքի ընթացքին», Օսվալտօ Ֆարրես։