Հարթակ

ԽՈՐԷՆ ԱՐԱՄՈՒՆԻ. «ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ՝ ՍՓԻՒՌՔԸ ԺԱՄԱՆԱԿԱՒՈՐ ԵՐԵՒՈՅԹ Է»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Խորէն Արամունիի անունին առաջին անգամ հանդիպած եմ 1990-ականներու աւարտին, երբ Պէյրութ հասած «Բաց Նամակ» գրական պարբերականին մէջ այլ անուններու կողքին կ՚երեւար նաեւ անոր անունը:

ՇՆԻԿԻ ՄԸ ՕՐԱԳԻՐԸ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Ո՞ւր կը տանին զիս, ի՞նչ ալ տաքուկ տեղ մը մխրճած են, մօրս փորիկին չափ տաքուկ, բայց այդ հոտը չունի, աղի ու անախորժ բան մը կայ այս հոտին մէջ, քիչ մըն ալ՝ ծուխի հոտ, հազս կը բերէ: Կ՚երեւի պտոյտի կը տանին, քիչ ետք կը վերադարձնեն կ՚երեւի մօրս գիրկը, աղբարիկներուս ու քոյրիկներուս հետ համով կաթ կը ծծենք:

ՆԻՒԹԱԿԱՆՈՎ ՀԱՐՈՒՍՏ, ԻՍԿ ՀՈԳԻՈ՞Վ…

Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

Նիւթականով հարստանալ, դրամ դիզել, հարստութիւն ձեռք ձգել, կեանքը բարօր դարձնել, բարեկեցիկ, բայց զեղխ կեանք մը ապրիլ։ Ահա ներկայ դարուս հազիւ աշխարհը նոր ճանչցած երիտասարդին «մարմաջ»ը, որ տիւ ու ցայգ ոգի ի բռին ճիգ չի խնայեր վերոնշեալ հաճոյաձիգ «նպատակ»ներն ու «մոլուցք»ները իրականացնել։

Ի՞ՆՉ Կ՚ՈՒԶԷ ԳԱՀԱԺԱՌԱՆԳԸ ԼԻԲԱՆԱՆԷՆ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Լիբանանի մէջ տեղի ունեցած զարգացումները միայն տեղական բնոյթ չունին: Նախապէս ալ գրած ենք այս մասին՝ շեշտելով, որ Պէյրութը միջինարեւելեան մեծ քարտէսին վրայ այն փոքր ու նուրբ կէտն է, որ կը համարուի կարեւոր տարրալուծարան մը, ուր կը մշակուին բախումի սահմանագիծերն ու կանոնները:

ԿՈԹՈՂԸ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Կամուրջին վրայ էինք ես եւ պատմաբանը: Կը քալէինք չորս կողմի դալարութիւնը ծծելով, թարմութիւն մը կը սահէր դալար այգիներէն դէպի մեր ներսիդին, ու զովութիւն մը կը գալարէր կամուրջին տակէն հոսող Եփրատի կարկաչին հետ միահիւսուելով:

ՄԱՐԱՇՑԻՆԵՐՈՒ Ս. ԳԷՈՐԳ ԲԱԶՄԱՉԱՐՉԱՐ ԵԿԵՂԵՑԻՆ

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

1920-ական թուականներուն էր, երբ մարաշցիք, այլ հայերու նման ցրուեցան ի սփիւռս աշխարհի եւ օթեւան գտան ասպնջական Հալէպի հիւրընկալ ափերուն եւ Լիբանանի գեղածիծաղ աւանին մէջ։

«ՊԻ.ՊԻ.ՍԻ.» ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԻՒՐԱՍԻՐՈՒԹԵԱՆ ՄԱՍԻՆ

ՆԱՐԷ ՔԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ

Բրիտանական «Պի.Պի.Սի.»ի թղթակից Պեն Լերվիլ, որ ծանօթ է իր ճամբորդական նոթերով, այս անգամ անդրադարձած է հայերուն եւ Հայաստանին, մանաւանդ՝ հայերու հիւրասիրութեան: «Պի.Պի.Սի.»ի միլիոնաւոր ընթերցողներուն համար վստահաբար նոր աշխարհ մը կը բացուի, իսկ մեզի համար հետաքրքրական է բոլորովին օտարին առարկայական աչքով տեսնելը մեր հիւրասիրութիւնը եւ անդրադառնալը ատոր, մանաւանդ որ ան նոյնպէս կը խօսի Եղեռնի մասին:

«ԱՅԴ ՕՐԵՐՈՒՆ ՀԱԼԷՊԸ ԻՆԾԻ ՀԱՄԱՐ ԻՄ ՀԱՅԱՍՏԱՆՆ ԷՐ»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Երկար տարիներէ ի վեր Ֆրանսայի Թեմէն ներս ծառայող Տ Խաչատուր Ա. Քհնյ. Պօղոսեան ծնած է Սուրիոյ Արաբունար, որ որոշ ժամանակի մը համար եղած է հայկական աւան: Տէր հօր Սուրիոյ հանդէպ ունեցած սէրը, կարօտը եւ վաղ պատանեկութեան տպաւորութիւններն ու հոնկէ ստացած հոգեւոր սնունդը կ՚արտացոլան իր համացանցային գրառումներուն մէջ:

ՀԱՐԻՒՐ ՏԱՐՈՒԱՆ ՎԱՂԵՄՈՒԹԵԱՄԲ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Թէեւ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու ամենատարբեր ղեկավարները ըլլալով ցոյց կը տրուին Ճոն Քենետի եւ Ապրահամ Լինքոլն, սակայն ներկայիս յաճախ կը խօսուի անոնց նմանութիւններուն մասին։ Արդեօք զուգադիպութի՞ւն է անոնց այսքան նմանութիւնը։ Այս պարագան տակաւին անծանօթ է։ Բայց եւ այնպէս, վերջին շրջանին օրակարգի վրայ է իրենց նման եզրերը։

Էջեր