Արխիւ

Այ­սու կը յայտ­նենք, թէ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռոյ Պատ­կա­ռե­լի Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վը, 13 Մարտ 2017, Եր­կու­շաբ­թի, ժա­մը 15.00-ին, գու­մա­րած ՃԼԳրդ նիս­տի ըն­թաց­քին, ո­րո­շած է 15 Մարտ 2017, Չո­րեք­շաբ­թի, ժա­մը 15.00-ին, հա­ւա­քել Ե­կե­ղե­ցա­կան Ընդ­հա­նուր Հա­մա­գու­մար, Տե­ղա­պա­հի Ընտ­րու­թեան օ­րա­կար­գով։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Մարդ­կա­յին կեան­քին մէջ ա­մէն կո­րուստ ցաւ ու վիշտ կը պատ­ճա­ռէ։ Կո­րուս­տը հիաս­թա­փու­թեան պատ­ճառ կը դառ­նայ, ո­րուն պատ­ճա­ռաւ ցա­ւով կը տա­ռա­պի եւ կը տան­ջուի մարդ «կորսն­ցու­ցած» ըլ­լա­լուն հա­մար։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը խօ­սինք հպար­տու­թեան մա­սին։ Խօ­սե­լու կը պար­տա­ւո­րուինք, քա­նի որ մեր ամ­բողջ կեան­քի ըն­թաց­քին ա­մէն ա­ռի­թով կը դի­մա­ւո­րուինք հպա՜րտ մար­դոց՝ ո­րոնք հպար­տու­թիւ­նը ի­րենց ապ­րե­լա­կերպ ըն­դու­նած են, ա­ռանց խոր­հե­լու, թէ հպար­տու­թեամբ ո՜ր­քան վի­րա­ւո­րանք­նե­րու պատ­ճառ կը դառ­նան, սիր­տեր կը կոտ­րեն, կը վշտաց­նեն եւ բա­րո­յա­կան կո­րուստ­նե­րու ա­ռիթ կ՚ըն­ծա­յեն

Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) Լի­բա­նա­նի մաս­նա­ճիւ­ղը վեր­ջերս ո­գե­կոչ­ման հան­դի­սու­թիւն մը կազ­մա­կեր­պեց՝ լի­բա­նա­նա­հայ հան­գու­ցեալ յօ­րի­նող Պօ­ղոս Ճե­լա­լեա­նի հա­մար։ Լի­բա­նա­նի Մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թեան հո­վա­նա­ւո­րու­թեան ներ­քեւ կազ­մա­կեր­պուած ձեռ­նարկ մըն էր այս մէ­կը, ո­րուն հա­մար իր նպաս­տը բե­րած էր նաեւ Պէյ­րու­թի մօտ Հա­յաս­տա­նի դես­պա­նու­թիւ­նը։

Թուրքիոյ եւ Եւրոմիութեան անդամ շարք մը երկիրներու միջեւ խոր տարակարծութեան մթնոլորտ:
Գերմանիոյ իշխանութիւնները կը մտածեն Ինճիրլիքի ռազմախարիսխէն ետ կանչել իրենց զինուորները:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի բժշկա­կան դա­սու ե­րէց սե­րուն­դի վառ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րէն մին՝ Փրոֆ. Ա­րամ Սու­քիա­սեան։ Իս­թան­պու­լի հա­մալ­սա­րա­նի «Ճեր­րահ­փա­շա» բժշկա­կան ֆա­քիւլ­թէէն ներս եր­կար տաս­նա­մեակ­ներ դա­սա­խօ­սած շատ ար­ժէ­քա­ւոր մաս­նա­գէտ մըն էր Փրոֆ. Ա­րամ Սու­քիա­սեան, որ ձեռք բե­րած էր բա­րի համ­բաւ եւ իր պաշ­տօ­նա­կից­նե­րու շրջա­նակ­նե­րէն ներս կը վա­յե­լէր յար­գանք ու սէր։

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան ե­րէկ Ս. Պա­տա­րագ մա­տոյց Բան­կալ­թիի Լա­տին կա­թո­լիկ­նե­րու գե­րեզ­մա­նա­տան մատ­րան մէջ։ Ս. Պա­տա­րա­գէն վերջ տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն, ո­րու ըն­թաց­քին ո­գե­կո­չուե­ցան կա­նանց ի­րա­ւունք­նե­րու պաշտ­պան ի­գա­կան սե­ռէ հա­յազ­գի մտա­ւո­րա­կան­ներ, մաս­նա­ւո­րա­պէս Սրբու­հի Տիւ­սաբ, ինչ­պէս նաեւ ի Տէր հան­գած ի­գա­կան սե­ռէ հայ բո­լոր գրչի կամ կրթու­թեան մշակ­նե­րը։

Թուրքիա-Ռուսաստան Բարձր մակարդակի համագործակցութեան խորհուրդի երէկուան կարեւոր ժողովը:
Էրտողանի եւ Փութինի Մոսկուայի տեսակցութեան ընթացքին շօշափուեցան տարածքաշրջանային հարցեր:

Գա­րա­կէօ­զեան Տան հա­մա­լի­րէն ներս, «Նա­տիա եւ Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» գե­ղա­րուես­տա­կան աշ­խա­տա­նո­ցի շար­ժան­կա­րի դահ­լի­ճի եր­դի­քին տակ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ ե­զա­կի ձեռ­նարկ մը։ Այս­պէս, «Քի­նօ քոնկ» կար­ճա­ժամ­կէտ ժա­պա­ւէն­նե­րու խմբա­կին կող­մէ կազ­մա­կեր­պուած էր ե­րե­կոյթ մը, ո­րու ըն­թաց­քին ներ­կա­յա­ցուե­ցան զա­նա­զան կար­ճա­ժամ­կէտ գոր­ծեր։