ԳՈՀԱԲԱՆԱԿԱՆ ՄԱՂԹԱՆՔ

Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ պատ­րաս­տու­թիւն­նե­րը գրե­թէ ա­ւար­տած են Ա­մա­նո­րի գի­շե­րուան ա­ւան­դա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն հա­մար։ Այս­պէս, Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սի օրհ­նու­թեամբ, Ա­մա­նո­րի կէս գի­շե­րին Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ գո­հա­բա­նա­կան ա­ղօթք։ Մայ­րա­վան­քէն ներս նա­խա­տե­սուած է նաեւ նռնօրհ­նէք։

Նռօրհ­նէ­քի հա­մար նա­խա­տե­սուած նու­ռը այս տա­րի Մայր Տա­ճա­րին ըն­ծա­յուած է Ար­ցա­խի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն կող­մէ։ Հայ­կա­կան ա­ւան­դու­թեան մէջ նու­ռը՝ իբ­րեւ ազ­գա­յին խորհր­դա­նիշ, կը կրէ կեան­քի, ծաղ­կուն­քի եւ ա­ռա­տու­թեան ի­մաս­տը։

Քրիս­տո­նէու­թեան խորհր­դա­բա­նու­թեան մէջ նու­ռը խորհր­դա­պատ­կերն է Յի­սուս Քրիս­տո­սի հե­ղած ա­րեան՝ խորհր­դան­շե­լով նաեւ Տի­րոջ հրա­շա­փառ յա­րու­թիւնն ու Աս­տու­ծոյ շնորհ­նե­րու բազ­մա­զա­նու­թիւ­նը։ Հա­յոց Ե­կե­ղեց­ւոյ վար­դա­պետ­նե­րու եւ հայ­րե­րու մեկ­նու­թիւն­նե­րուն մէջ նու­ռը կը ներ­կա­յա­ցուի նաեւ այն խորհր­դա­բա­նու­թեամբ, որ նրան հա­տիկ­նե­րու մէջ ե­կե­ղեց­ւոյ ան­դամ­նե­րը շատ ու բազ­մա­տե­սակ են, սա­կայն պա­տուած են նրան նման պինդ կե­ղե­ւով մը՝ միա­ւո­րուած ըլ­լա­լով մէկ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։ Այս պատ­ճա­ռով նրան խորհր­դա­բա­նու­թիւ­նը լայ­նօ­րէն օգ­տա­գոր­ծուած է հայ­կա­կան ե­կե­ղե­ցա­կան ճար­տա­րա­պե­տու­թեան, ա­րուես­տի եւ ման­րան­կար­չու­թեան մէջ։