ԴԷՊԻ ՆԱԽԱԿՐԹԱՐԱՆԻ ՓՈՒԼԸ

Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի ման­կա­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րուն շա­բա­թա­վեր­ջի տա­րե­վեր­ջի հան­դի­սու­թիւ­նը ստեղ­ծեց մեծ խան­դա­վա­ռու­թիւն։ Վար­ժա­րա­նի սրա­հին մէջ այս առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցաւ եր­գե­րով, պա­րե­րով եւ ար­տա­սա­նու­թիւն­նե­րով ձեռ­նարկ մը, ո­րու բո­լոր մաս­նա­կից­նե­րը փոք­րիկ­նե­րը շրջա­պա­տե­ցին ա­պա­գայ յա­ջո­ղու­թեան մաղ­թան­քով։ Ներ­կայ էին Ֆէ­րի­գիւ­ղի թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։ Ե­լոյ­թով մը հան­դէս ե­կաւ Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­հի Ար­փի Մա­նու­կեան, որ փոք­րիկ­նե­րու կրթա­կան կեան­քի այս ա­ռա­ջին քայ­լա­փո­խին թէ՛ ա­նոնց եւ թէ ծնող­նե­րուն յի­շե­ցուց մայ­րե­նի լե­զուի կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը եւ օ­տար լե­զու­նե­րու ու հա­յե­րէ­նի հա­մա­հունչ զար­գաց­ման անհ­րա­ժեշ­տու­թիւ­նը։

Սրտի խօս­քը ար­տա­սա­նեց նաեւ ման­կա­պար­տիզ­պա­նու­հի Նա­թա­լին Մուխ­թա­րեան, ո­րու հսկո­ղու­թեան ներ­քեւ պատ­րաս­տուած էր յայ­տա­գի­րը։ Մինչ փոք­րիկ­նե­րը ստա­ցան խորհր­դան­շա­կան վկա­յա­կան­ներ, Ծնո­ղաց միու­թեան ա­տե­նա­պե­տու­հի Ժա­նէթ Ար­ծի­ւեան եւ իր ըն­կեր­ներն ալ նուէր­ներ յանձ­նե­ցին ա­նոնց։

Յա­ջոր­դեց դպրո­ցի պար­տէ­զին մէջ սարքուած ըն­դու­նե­լու­թիւ­նը, ո­րու ըն­թաց­քին կտրուե­ցաւ կար­կան­դակ մը եւ այս հանգ­րուա­նին ար­դէն կրկնա­պատ­կուե­ցաւ փոք­րիկ­նե­րուն ու­րա­խու­թիւ­նը։ Այս հան­դի­սու­թիւ­նը ընդ­հան­րա­պէս Ֆէ­րի­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին տե­սա­կէ­տէ խրա­խու­սա­կան էր, ո­րով­հե­տեւ ման­կա­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րը կը հա­մա­րուին Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի ա­պա­գան, իսկ այս թա­ղի պա­րա­գա­յին բա­ւա­րար նա­խադ­րեալ­ներ կան ա­պա­գա­յի հա­մար լա­ւա­տես ըլ­լա­լու տե­սան­կիւ­նէն։