ՊԻ­ՏԱ­ՆԻ ԵՒ ՕԳ­ՏԱ­ՒԷՏ՝ ԵՐ­ՋԱ­ՆԻԿ ԱՊ­ՐԻԼ

«Արդարը արմաւենիի պէս պիտի ծաղկի, Լիբանանի եղեւինի պէս պիտի մեծնայ։ Տէրոջը տանը մէջ տնկուածները մեր Աստուծոյն սրահներուն մէջ պիտի ծաղկին, ծերութեան ատեն ալ պտուղ պիտի տան, պարարտ եւ կանանչ պիտի մնան, որպէսզի պատմեն թէ Տէրը ուղիղ է։ Անիկա իմ Վէմս է եւ անիրաւութիւն չկա՛յ Անոր քով»։

ՍԱՂՄ. ՂԲ 12-15

Ինչպէ՞ս ապրիլ երջանիկ եւ մնալ երիտասարդ եւ պիտանի։ Հարցը սա է, թէ՝ ո՞րն է բաղձալի. երկա՞ր ապրիլ անօգուտ, անշահ, թէ կարճ բայց պիտանի, օգտաշատ, այսինքն՝ երջանի՛կ։ Սաղմոսերգուն կ՚ըսէ, թէ «արդարը արմաւենիի պէս պիտի ծաղկի»։ Եւ ո՞վ է «արդար»ը։ Արդարը աստուածապաշտ մարդն է՝ որ «արմաւենի»ի կը նմանի։

Արմաւենին՝ 15-18 բարձրութեամբ ծառ մըն է եւ ինչպէս Լիբանանի եղեւինը։ Այս ծառերուն յատկութիւնները շատ գեղեցիկ օրինակ են «արդար»ին, այսինքն՝ բարեպաշտ մարդուն, բնաւորութեան եւ օգտակարութեան։ Արմաւենին չի բուսնիր անտառի կամ արգասաւոր հողի մէջ, այլ՝ անապատի մէջ. ուստի գետինը ուր կը բուսնի՝ շատ անգամ չոր եւ տաք հող է, բայց եւ այնպէս, իր հոն ծաղկելով կը ցուցնէ, թէ ջուր կը գտնուի մօտ տեղեր, եւ զայն հեռուէն տեսնող ճանապարհորդները կ՚առաջնորդէ ջրարբի տեղեր։

Դարձեալ, նշանաւոր է իր գեղեցկութեան, բարձրաբերձ եւ ուղղորդ աճման եւ տերեւալից հովանիին համար։ Անոր խիտ տերեւները ամէն դարու մէջ համարուած են «ուրախութեան» եւ «ցնծութեան» նշան։ Երբեք չի թառամիր եւ փոշի բնաւ չի նստիր անոր վրայ։ Ուստի, իսրայէլացիներ Տաղաւարահարաց տօնին ժամանակ խրճիթներ կը շինէին անոր ոստերէն. (ՂԵՒՏ. ԻԳ 40-43)։ Մեսիային հետ Երուսաղէմ մտնող բազմութիւններ իրենց ձեռքը ունէին արմաւենիի ճիւղեր. (ՅՈՎՀ. ԺԲ 13)։ Դարձեալ, «Երկինքի մէջ փրկեալներուն ձեռքը արմաւենիի ճիւղեր կան». (ՅԱՅՏ. Է 9)։ Օգտակատարութեան կողմանէ եւս աննման է այս ծառը։

Անոր հովանին կը զովացնէ ճամբորդները եւ պտուղը կը սնուցանէ, կը կազդուրէ զանոնք։ Եւ երբ ծարաւի են, կ՚իմացնէ, թէ ո՛ւր ջուր կը գտնուի։ Անոր տերեւներէն կը շինուին բազմոց, ոստերէն՝ ցանկ եւ պատ, եւ մանրաթելերէն՝ չուան։ Այս ծառին պտուղը շատ ազնիւ է մանաւանդ իր ծերութեան ժամանակ. ուտի անկէ կ՚առնուի սովորաբար շատ ընտիր եւ գեղեցիկ արմաւ, երբ հարիւրամեայ է. միեւնոյն արմատէն կ՚արձակէ բազմաթիւ բողբոջներ, արդարեւ, այս մեղապարտ աշխարհիս մէջ գտնուող արդարներու խորհրդաւոր նշանն է։

«Արմաւենեաց քաղաք» կը կոչուէր Երիքով։ Իսկ «Բեթանիա» անունը՝ որ կը նշանակէ «Արմաւի Տուն», կը գտնուէր Երուսղէմի մօտ Ձիթենեաց լերան վրայ։

Եւ ուրեմն, պտղատու, պիտանի եւ օգտաշատ ըլլալու համար տարիքը որեւէ արժէք չունի. երիտասարդ կամ ծեր՝ ամէն մարդ կրնայ օգտակար ըլլալ իր շուրջիններուն եւ անշուշտ համայն մարդկութեան։ Արդարեւ, ծերութիւնը երբեք արգելք չէ՛ պտղաբերութեան՝ արդիւնաւոր ըլլալու, արմաւենիի օրինակով, որ հարիւրամեայ արմաւենին կու տայ իր գեղեցիկ եւ քաղցրահամ պտուղը՝ արմաւը։

Բարեպաշտ ըլլալ եւ տեւապէս ուսանիլ, տեւապէս աշխատիլ, այլասէր ըլլալ, այսինքն իր անձին չափ մտածել նաեւ իր նմանը՝ ուրիշը։ Եւ անշուշտ այս բոլորը կ՚իրականանան սիրո՛վ։

Արդար մարդը եւ սիրտը Աստուծոյ եւ իր նմաններուն սիրով լեցուն մարդը երբեք չի՛ ծերանար։ Եւ ինչպէս մարմինը առողջ պահելու համար պէտք է սնանիլ, հոգին ալ առողջ պահելու համար պէտք է սնանիլ Սուրբ Գիրք կարդալով։

Ուրեմն, երիտասարդ մնալու միջոցը՝ արդար ըլլալ եւ աշխատիլն է։

Տէրը եւ Սէրը ձեզ հետ ըլլայ բոլոր երիտասարդ «ծեր»եր…

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Նոյեմբեր 5, 2024, Իսթանպուլ