ՍՈՒՐԲ ԳԻՐՔԻ ՄԷՋ ԳՈՐԾԱԾՈՒԱԾ ԱՅԼԱԲԱՆԱԿԱՆ ԳԼԽԱՒՈՐ ԲԱՌԵՐ - Գ. -

ԿՈՅՍ՝ նշանակ է կռապաշտութենէ զերծ հաւատարիմ ծառաներու. (ՅԱՅՏ. ԺԴ 4)։

ԿՐԱԿ կը նշանակէ Աստուծոյ Խօսքին զօրութիւնը. (ԵՐԵՄ. ԻԳ 29). դարձեալ, բան մը զտելու միջոց. (ԶԱՔ. ԺԳ 9), (ՄԱՂ. Գ 2)։ Կը նշանակէ նաեւ հալածանք. (Ա ՊԵՏ. Ա 7), եւ պատիժ կամ տանջանք. (ՄԱՐԿ. Թ 44)։

ՀԱՆԴԵՐՁ՝ նշանակ է յատկութիւններու կամ վիճակի։ ՄԱՔՈՒՐ ՀԱՆԴԵՐՁ՝ նշան է արդարութեան. (ՅԱՅՏ. ԺԹ 8), (ԶԱՔ. Գ 3-5)։ ՃԵՐՄԱԿԸ՝ սրբութեան եւ երջանկութեան. (ՅԱՅՏ. Գ 4, 5)։ ՀԱՆԴԵՐՁ ԸՆԾԱՅԵԼ կը նշանակէր սէր կամ բարեկամութիւն. (Ա ԹԱԳ. ԺԸ 4)։

ՀՈՎ՝ նշանակ է խռովութիւններու. (ԵՐԵՄ. Դ 11, 12)։ ՀՈՎԵՐՈՒՆ ԲՌՈՒԻԼԸ կը նշանակէ «հանդարտութիւն». (ՅԱՅՏ. Է 1)։

ՀՈՒՆՁՔ կը նշանակէ ազգի մը ջնջուելուն կամ ցրուելուն ժամանակը (ԵՐԵՄ. ԾԱ 33), (ԵՍ. ԺԷ 5), (ՅԱՅՏ. ԺԴ 14-18)։ ՄԱՆԳԱՂ կը նշանակէ զայն՝ որու միջոցաւ պիտի ըլլայ ջնջումը (ՅՈՎԵԼ. Գ 13)։

Դարձեալ, նոյն «հունձք» բառը կը նշանակէ կատարեալ ազատութիւն կամ ժողովուրդի մը վերստին իր հայրենիքը դառնալու ժամանակը. (ՈՎՍ. Զ 11). դարձեալ, նշանակ է Եկեղեցւոյ աշխատութեան դաշտին. (ՄԱՏԹ. Թ 36-38)։

ՁԵՌՔ կը նշանակէ «գործողութիւն». իսկ ՄԱՔՈՒՐ ՁԵՌՔ կը նշանակէ արիւնահեղութենէ զերծ ըլլալ, եւ ԱՐԻՒՆՈՎ ԼԵՑՈՒՆ ՁԵՌՔ կը նշանակէ արիւնահեղ ըլլալ. (ՍԱՂՄ. Ղ 17), (ՅՈԲ. Թ 30), (ԵՍ. Ա 15)։ ՁԵՌՔ ԼՈՒԱԼ կը նշանակէ արիւնէ քաւեալ ըլլալ, կամ յանցանքը ազատ ըլլալ. (Բ ՕՐ. ԻԱ 6-9), (ՄԱՏԹ. ԻԷ 24)։ Ընկերակցութեան կամ հաղորդակցութեան համար ՁԵՌՔ ՏԱԼ կը նշանակէ իրաւունքներու եւ օրհնութիւններու հաղորդ ըլլալ. (ԳԱՂ. Բ 9)։ ՁԵՌՔԵՐ ԵՐԿՆՑԸՆԵԼ կը նշանակէ ուրիշին հնազանդիլ. (ՍԱՂ. ԿԸ 31)։ ՁԵՌՔԸ ՎԵՐՑԸՆԵԼ՝ նշան էր երդում ընելու. (ԾՆՆԴ. ԺԴ 22), (ԴԱՆ. ԺԲ 7)։ ՁԵՌՔԻ ՄԷՋ կամ ՎՐԱՅ ՆՇԱՆՆԵՐ ՈՒՆԵՆԱԼ՝ նշանակ է ծառայութեան. (ԶԱՔ. ԺԳ 6), (ՅԱՅՏ. ԺԳ 16)։

Ուրիշի մը վրայ ՁԵՌՔ ԴՆԵԼ կը նշանակէ, թէ այն անձին պիտի հաղորդուի օրհնութիւն, իշխանութիւն եւ կամ յանցանք մը. (ԾՆՆԴ. ԽԸ 14-20), (ԴԱՆ. Ժ 10)։ ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՁԵՌՔԸ մարգարէի մը վրայ դրուած կը ցուցնէ հոգեւոր զօրութիւն. (ԵԶԵԿ. ԻԹ 4, 5)։

ՁՈՒԿ՝ նշանակ է ժողովուրդներու. (ԵԶԵԿ. ԻԹ 4, 5)։

ՃԱԿՏԻ վրայ անուն կամ նշան ունենալ կը նշանակէ ծառայ ըլլալ. (ՅԱՅՏ. ԻԲ 4). կուռքերու պաշտօն տանողները իրենց ճակտին վրայ կը կրէին դրոշմ՝ անուն մը, կամ թիւ մը. (ՅԱՅՏ. ԺԳ 16, 17)։

ՄԱՅՐ կը նշանակէ որեւէ բան մը յառաջ բերող (ՅԱՅՏ. ԺԷ 5), դարձեալ, նշանակ է Քրիստոսի Եկեղեցւոյ. (ԳԱՂ. Դ 26)։

ՄԱՆԱՆԱՅ կը նշանակէ «աստուածային անմահական սնունդ». (ՅԱՅՏ. Բ 17), (ԵԼ. ԺԶ 33, 34)։

ՄԵՂՈՒՆԵՐ կը նշանակեն Ասորեստանի թագաւորին զօրքերը. (ԵՍ. Է 18). դարձեալ, կը ցուցնէ որեւէ կատաղի հալածող (Բ ՕՐ. Ա 44), (ՍԱՂ. ՃԺԸ 12)։

Մեհենական (Եգիպտական) նշանագրերու մէջ ՄԵՂՈՒ կը նշանակէ «թագաւոր»։

ՈՐԹ՝ նշանակ է բազմառատ բեղմնաւորութեան. (ԵՐԵՄ. Բ 21), (ՈՎՍ. ԺԴ 7)։

ՈՒՏԵԼ կը նշանակէ «ճշմարտութեան վրայ խորհիլ» եւ անոր հաղորդ ըլլալ. (ԵՍ. ԾԵ 1, 2)։ Կը նշանակէ նաեւ «կրել մարդուս նախընթաց կեանքի արդիւնքը. (ԵՍ. Գ 10), (ՍԱՂ. ՃԻԸ 2). դարձեալ, կը նշանակէ «խաղաղութեան կամ ստացուածքներու կորուստ». (ՅԱՅՏ. ԺԷ 16), (ՍԱՂ. ԻԷ 2)։

ՉԱՓԵԼ կամ ԲԱԺԱՆԵԼ կը նշանակեն «յաղթութիւն եւ ստացումը». (ԵՍ. ԾԳ 12), (ԱՄՈՎՍ. Է 17), իսկ (ԶԱՔ. Բ 2)ի մէջ ՉԱՓԵԼ ունի «վերստին ստանալու» իմաստը։

ՊՂԻՆՁ՝ նշանակ է «վատթարութեան եւ խստասրտութեան». (ԵՍ. ԽԸ 4), (ԵՐԵՄ. Զ 28). դարձեալ, նշանակ է «ամրութեան եւ հաստատութեան». (ՍԱՂ. ՃԷ 16), (ԵՍ. ԽԵ 2)։

ՊՍԱԿ կը նշանակէ «մէկու մը յանձնուած իշխանութիւն». (ՂԵՒՏ. Ը 9)։

ՓՈՂ հնչուելով կը հասկցուի, թէ «նշանաւոր դէպք մը պիտի պատահի». (ՅԱՅՏ. Ը 6-13)։

ՔԵՐՈՎԲԷՆԵՐ կը նշանակեն «արքայական փառք». (ԵԼ. ԻԵ 18, 22), (Գ ԹԱԳ. Զ 23, Ը 7), դարձեալ, «հրեշտակ կամ Աստուծոյ սպասաւորութիւն ընող հոգիներ». (ԾՆՆԴ. Գ 24), (ՍԱՂ. ԺԸ 10)։

ՔՆԱՐ՝ նշանակ է «գովութեան եւ ցնծութեան». (ՍԱՂ. ԼԳ 2), (ՍԱՂ. ԾԷ 8)։ Քնար կը գործածուէր ընդհանրապէս յաղթութենէ մը ետքը. (Բ ՄՆԱՑ. Ի 28), (ԵՍ. Լ 32), (ՅԱՅՏ. ԺԳ 2)։

Մարգարէութիւններու մէջ յիշուած ժամանակներու նկատմամբ՝ առ հասարակ ընդունուած կանոնն է՝ «օր»ը՝ «տարի» հաշուել երբ տարի չէ յիշուած. այնպէս որ մարգարէական օրը՝ մեր հասարակ տարի՛ն է…

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

- վերջ -

Նոյեմբեր 7, 2024, Իսթանպուլ