Ընկերա-մշակութային

«ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔ» ՄԸ ԳՐԱՔՆՆԱԴԱՏՈՒԹԵԱՆ

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Յոյժ զարմանալի է, որ մենք՝ գիր ու գրականութեան մարդիկս, բոլորովին կ՚անգիտանանք, թէ այսօր ստեղծագործող գրողներէն ո՛վ որու մասին ինչ կարծիք ունի: Անշուշտ բնական է, որ անոնք սա կամ նա առիթով ունեցած ըլլան բերանացի հպանցիկ ակնարկներ, որոնք, սակայն, փաստաթուղթի ոչ մէկ արժէք կամ վաւերականութիւն ունին, այնքան ատեն որ գրի առնուած ու տպուած չեն:

ՀՈԳԵՒՈՐ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐ. ԱՍՏՈՒԾՄՈՎ ԶՕՐԱՆԱԼ

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

«Սիրելինե՛ր, ձեզի կ՚ըսեմ.- մի՛ վախնաք անոնցմէ որոնք մարմինը կը սպաննեն եւ ապա ուրիշ բան չեն կրնար ընել: Ըսեմ թէ որմէ՛ պէտք է վախնաք: Վախցէք Աստուծմէ, որ ձեզ սպաննելէ ետք իշխանութիւն ունի դժոխք նետելու: Այո՛, կ՚ըսեմ ձեզի, անկէ վախցէք» (Ղկ 12.4-5):

ՎՏԱՆԳՈՒԱԾ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԻՒՆ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի քաղաքապետարանի ճեմասրահին մէջ տպաւորիչ ցուցահանդէս մը կազմակերպուած է… Մինչ ցուցադրուած լուսանկարներուն, գիրքերուն եւ միւս ցուցանմոյշներուն հասնիլը, այցելուներ մեծ պաստառներու վրայ կը տեսնեն Արցախի պատմամշակութային վայրերուն մասին տեսահոլովակ մը, որուն սրտաշարժ երաժշտութիւնը տակնուվրայ կ՚ընէ այցելուներուն ներաշխարհը, ուր Արցախի եւ հայութեան վերջին ցաւերը թարմ են տակաւին:

ԵՐԵՔ ԿԱՐՄԻՐ ՍՆՏՈՒԿՆԵՐԸ

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Օսմանեան կայսրութեան դէպքերէն անցեալ դարասկզբին փրկուած հայ մանուկ մը՝ Գեղամը, թափառելով Լիբանան, Սուրիա, ապա Երուսաղէմ, ի վերջոյ հաստատուած է Միջերկրական ծովու արեւելեան ափին գտնուող Կազզէի մէջ, որուն հանդէպ մեծ սէր տածելով երբեք չէ լքած այս վայրը:

ՍՐՏԻ ԿՐԹՈՒԹԻՒՆ

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Աշխարհի նոր իրողութիւնը սա է. «բոլորը կախեալ է բոլորէն»։ Չկան տարածքային կամ կրօնական որեւէ սահման այն հարցերու մէջ, որոնք կը հետաքրքրեն ամբողջ մարդկութիւնը։

ՀԱՅ ԳՐԱՎԱՃԱՌՔԻ ԸՆԿԵՐԱԿՑՈՒԹԵԱՆ ԿԱՄ ԽՄԲԱԿԻ ԽԻՍՏ ԱՆՀՐԱԺԵՇՏՈՒԹԻՒՆԸ

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Ներկայիս մեր գրական իրականութիւնը, որ, ի դէպ, նոյնն էր երէկ ալ ու նոյնն է նաեւ այսօր, բայց որ, անտարակոյս, կատարելապէս պիտի կերպարանափոխուի ապագային, էր ու կը մնայ վանողական ու մանաւանդ արգահատելի: Խոր ցաւով պէտք է նշել, որ դպրոցական գրասեղաններէն մեծապէս օժտուած աշակերտ-աշակերտուհիներ շրջանաւարտ ըլլալէ ետք այլեւս չեն յաջողիր առաջուան նման բաւարար ժամանակ տրամադրել գրական աշխատանքներու:

Ի ՔԱՂԱՔ

ԵՐԱՄ

Երեկոյեան, Ապարանի Քուչակ գիւղի իրենց գոմի հին սովետական սառնարանէն վեց խոշոր դոյլ կաթը հանելու ելաւ պապիկը, ինչպէս ամէն կիրակի։
Օդերը փոխուեր էին արդէն. տան դուռը բացած-չբացած՝ տօթը հպաւ ձեռքերուն, դէմքին, պատեց մարմինը ամբողջ ու մտաւ թոքերէն ներս։

Էջեր