Ընկերա-մշակութային

ԵՐԱՄ

Ջուրը, մեղկ դեղինով մը վարակուած լեմոնի շերտերէն, կը թափի բաժակին մէջ ձիւնսահանքի նման։ Կը համբուրէ ապակեայ պատերը ողորկ, թացացնելով զանոնք կ՚իջնէ վար, յետոյ բարձրանալու համար վեր նորէն ուժգին, մինչեւ բերանը գաւաթին։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի Օփերային շրջակայքը զբօսնողներէն, քալողներէն կամ տարածքի պուրակներուն ու սրճարաններուն մէջ պարզապէս նստողներէն քիչեր գիտեն, որ Օփերայի մօտակայ պուրակին մէջ կը հանգչի հայոց մեծերէն մին՝ Ալեքսանդր Սպենդիարեան:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Մարտի 2՝ այսօր սկիզբ առաւ իմ կեանքը: Սակայն իմ ծնողները տակաւին չեն գիտեր, որ ես կամ, այստեղ եմ, գոյութիւն ունիմ: Եւ ես մանչուկ մըն եմ: Ես պիտի ունենամ գեղեցիկ աչքեր ու դիմագիծեր:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Դժուար է հաւատալ, որ հայաստանեան այս տխուր իրականութեան մէջ կարելի է ժպիտ յառաջացնող անկիւն մը գտնել եւ թօթափիլ յետպատերազմեան մղձաւանջէն եւ անոր վրայ ծանրացած նախընտրական գորշ ու յաճախ թունաւոր տրամադրութիւններէն: Ահաւասիկ, այդպիսի անկիւն մը պարգեւեցին մեզի խումբ մը խանդավառներ՝ Երեւանի մէջ հիմնելով «Սուրճ-Սէր-Թանգարան» նախագիծը:

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Չափազանցութիւն չ՚ըլլար ըսել, թէ «Թիթանիք» դարձաւ պատմութեան մէջ հռչակաւոր նաւը։ «Թիթանիք»ի կործանումը տասնեակ տարիներ ետք, տակաւին կը մնայ ամենայայտնի աղէտներէն մին։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

​- Ամբողջ մեր պատմութեան ընթացքին չեմ կարծեր, որ ազգովի այսքան նուաստացած ու խայտառակուած ենք՝ ինչքան այս օրերուն, եւ այդ բոլորը առաջին հերթին ուսապարկերուն եւ անոնց ուսապարկապետին շնորհիւ։

ԵՐԱՄ

Վերջին անգամ դպրոցական շարադրութեան մը համար միտքը տուած էր մատներուն, մատիտը՝ թուղթին։ Սիրելով, հաճոյքով գրած էր մանկութեան տարիներուն, ամէն մէկ բառի հետ խանդավառուելով, գրեթէ գրագէտ, Պետրոս Դուրեան, Մատթէոս Զարիֆեան կամ Մեծարենց զգալով ինքզինք։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այսօր յիշատակի օրն է հայ քանդակագործ Երուանդ Ոսկանին: 1914 թուականի այս օրը կեանքէն հեռացած է իսթանպուլահայ արուեստագէտը:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Որակը կը գերազանցէ քանակը:
Ժողովուրդները՝ մարդոց զգալի, ստուար հատուած մը միշտ նոյնն են՝ չեն փոխուիր: Ժամանակը, դարերն ու հազարամեակները կ՚անցնին անոնց քովէն: Անոնք կը մնան անփոփոխ:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Այսօր Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին կը յիշատակէ Սուրբ Նունէ եւ Սուրբ Մանէ կոյսերը: Հետաքրքրական են այս երկու տօնելի սուրբերուն պատմութիւնները:
Սուրբ Նունէ եւ Սուրբ Մանէ կոյսերը խումբէն են Սուրբ Հռիփսիմեանց կոյսերուն, որոնք եօթանասուն հոգիով, Տիոկղետիանոս կայսեր հալածանքներուն ժամանակ, ձգած են Հռոմն ու եկած Հայաստան: