Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այսօր հայ գրականութեան համարձակ ու տաղանդաւոր կին գրողներէն մէկուն՝ Զապէլ Եսայեանին ծննդեան օրն է, ան դարձաւ 143 տարեկան: Հրապարակախօս, գրող, գրականագէտ Եսայեանի՝ Պոլիսէն Սիպերիա հասնող կենսագրութիւնը, իր մահէն ետք, շատ ուսումնասիրուած է, բայց տակաւին ունի ուսումնասիրման կարօտ ծալքեր:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Դէպի Զուարթնոց օդակայան տանող ճանապարհները խցանած են: Հայաստանի ամենախոշոր ու նշանաւոր օդակայանը երբեք այսքան մարդաշատ չէր եղած: Մարդիկ կ՚երթան, տղամարդիկ կը լքեն իրենց հայրենիքը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Պատմութիւնը կը կրկնուի:
Մայր ու որդի՝ երկու սերունդ, ծնած Արցախի երկու պատերազմներու տարիներուն: Իննսունականներու ծնունդ եմ ես:
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ո՞րը պիտի ըլլայ 2021 թուականի բառը: Տարուան սկիզբէն ի վեր արդէն սկսած են կանխատեսումները: Տարուան բառը ընտրողները ուշի ուշով կը հետեւին աշխարհի իրադարձութիւններուն եւ առցանց բառարաններուն մէջ ամենաշատ փնտռուող բառերուն:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Մտածելը կամ խորհրդածելը սահման չեն ունենար երբեք։ Ուստի չափազանցութիւն չէ ըսել, թէ մարդ մտածելով, երեւակայելով շատ աւելի հեռուներ կրնայ «սուզուիլ» իր մտքի «անհուն տարածութեան» մէջ, քան երթալ տիեզերքի անհաշուելի եւ աներեւակայելի հեռաւորութիւնները։
ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ
Ահաւասիկ մեր գրականութեան ամենէն ինքնատիպ ու միաժամանակ ամենէն արտասովոր դէմքերէն՝ Եղիա Տէմիրճիպաշեանէն (1851-1908) նամակ մը՝ գրուած 1869-ին, Խասգիւղ, իր դասընկերոջ ու սրտակից բարեկամին՝ Մինաս Չերազին: Հոս Եղիա ընդամէնը տասնութ տարեկան է:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վերջին մի քանի ամիսները մեր համազգային կեանքին մէջ անորոշութեան, հիասթափութեան եւ յուսահատութեան մեծ ալիքներ բարձրացուցին, եւ այսօր մեզմէ շատեր տակաւին չեն կրնար հասկնալ, թէ ի՞նչ պատահեցաւ վերջին մի քանի ամիսներու ընթացքին եւ թէ ի՞նչ պիտի ըլլայ մեր յետագան:
ԵՐԱՄ
Բաց կապոյտ ինքնաշարժ մը, հին սովետական, կը յառաջանար ձորերուն մէջ։ Պատուհանը բաց էր. տղամարդու արմուկ մըն էր անկէ դուրս։ Բացուեցաւ ծալքը թեւին, դուրս եկաւ ձեռքը, մատներուն միջեւ գլանիկ մը վառ։
Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Տեղեկատուական համակարգի տնօրէն Տ. Վահրամ Քահանայ Մելիքեան խօսելով «Սփութնիկ Արմենիա»ին, շատ կարեւոր տեղեկութիւններ յայտնած է այս օրերուն ամէն հայ քրիստոնեան մտահոգող հարցերուն մասին:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Պատերազմները մարդկային արհաւիրքներ են: Պատերազմ հրահրողները մարդկային խումբերն են՝ պետութիւնները: Զէնք վաճառելու, շատ դրամ վաստակելու, նոր տարածքներ ձեռք բերելու համար կը սկսին պատերազմներ:
