Ընկերա-մշակութային

«Բո­լո­րը հրա­ւի­րե­ցի այս­տեղ, ո­րով­հե­տեւ կը ցան­կամ, որ բո­լո­րը գան Հա­յաս­տան եւ Ար­ցախ, ծա­նօ­թա­նան մեր մշա­կոյ­թին: Իսկ ար­տերկ­րի մէջ շատ լաւ ժա­մա­նակ ան­ցու­ցի, նոր ըն­կեր­նե­րու հետ ծա­նօ­թա­ցայ, նոր ապ­րում­ներ ու­նե­ցայ: Վստահ եմ դեռ եր­կար կը յի­շեմ այն­տեղ ան­ցու­ցած իւ­րա­քան­չիւր պա­հը», նշած է փոքրիկն Միքայէլ Գրիգորեան՝ Մի­շա:

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

​Ծա­նօ­թու­թեան եւ զրոյ­ցի հա­մար ժա­մադ­րուած եմ ֆրան­սաբ­նակ հայ­րե­նա­կի­ցիս՝ Սիւ­նի­քի մար­զի, Խնձո­րեսկ գիւ­ղը ծնած եւ շատ հե­տաքրք­րա­կան հան­գա­մանք­նե­րու մէջ Ֆրան­սա հաս­տա­տուած Մու­շեղ Մար­տի­րո­սեան-Չա­լո­յեա­նի հետ, ո­րուն մա­սին բազ­միցս լսած եմ իբ­րեւ բա­րե­րար եւ ա­րուես­տի գոր­ծեր հա­ւա­քող, նաեւ՝ իր հայ­րե­նի գիւ­ղին նուի­րուած անձ մը:

Պատ­րաս­տեց՝ ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Թե­րեւս քիչ մը ան­հե­թեթ թուի «նոր նո­րա­րա­րու­թիւն» եզ­րը, սա­կայն ներ­կա­յիս գիւ­տերն ու ար­հես­տա­գի­տա­կան հնարք­նե­րը գլխապ­տոյտ պատ­ճա­ռող ա­րա­գու­թեամբ կը յայտ­նուին եւ կը տա­րա­ծուին, մա­նա­ւանդ՝ պա­տա­նի­նե­րու եւ ե­րի­տա­սարդ­նե­րու շրջա­նակ­նե­րուն մէջ, ո­րոնք նաեւ ա­կա­մայ կը դառ­նան այդ նո­րու­թիւն­ներն ու սար­քե­րը հրա­պա­րակ, շու­կայ հա­նող ըն­կե­րու­թիւն­նե­րու «կթան կո­վե­րը»:

Ա­մե­րի­կա­հայ գրող Ո­ւի­լիըմ Սա­րո­յեա­նի «Մարդ­կա­յին կա­տա­կեր­գու­թիւն» վէ­պի հի­ման վրայ նկա­րա­հա­նուած «Ի­թա­քա» շար­ժա­պատ­կե­րին ա­ռա­ջին ծա­նու­ցու­մը ար­դէն իսկ պատ­րաս-տուած է ու կարելի է դիտել կայքէջի վրայ:

«Մանկական Եւրոտեսիլ-2016» մրցոյթին Հայաս­տան այս տարի կը մասնակցի զուգերգով մը։ Այս­պէս, «Ման­կա­կան եւ­րո­տե­սիլ-2016» եր­գի մի­ջազ­գա­յին հե­ղի­նա­կա­ւոր մրցոյ­թին այս տա­րի Հա­յաս­տա­նը պի­տի ներ­կա­յաց­նեն Մե­րի Վար­դա­նեանն ու Ա­նա­հիտ Ա­դա­մեա­նը: Ա­նոնց թեկ­նա­ծու­թիւ­նը հաս­տա­տած է Հան­րա­յին հե­ռուս­տաըն­կե­րու­թեան ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան խում­բը՝ ներ­քին ընտ­րու­թեան իբ­րեւ ար­դիւնք:

​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Աղ­բի թե­ման կը շա­րու­նա­կէ մնալ ար­դիա­կան: Պայ­ման չէ, որ աղ­բը ան­պայ­ման գար­շա­հոտ ըլ­լայ: Այ­սօր, աշ­խար­հը ա­ւե­լի «քա­ղա­քա­կիր­թ» աղ­բի մէջ խոր­տա­կուե­լու վտան­գին դէմ յան­դի­ման կանգ­նած է: Այդ մէ­կը ե­լեկտ­րո­նա­յին աղբն է, ո­րուն ծա­ւա­լը նոյն­քան խե­լա­յե­ղօ­րէն կ­­՚ա­ճի, որ­քան՝ կեն­ցա­ղա­յին ու խո­հա­նո­ցա­յին աղ­բին ծա­ւա­լը:

Ե­րէկ Ե­րե­ւա­նի մէջ սկսաւ Մնջա­խա­ղի մի­ջազ­գա­յին փա­ռա­տօն մը, որ գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րու մօ­տիկ հե­տաքրք­րու­թեան ա­ռար­կայ կը դառ­նայ։

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ Ռիո­յի Ո­ղիմ­պիա­կան­նե­րուն յա­ջող մաս­նակ­ցու­թիւն կը բե­րէ ա­մե­րի­կա­հայ Նա­րեկ Կիւ­րե­ղեան։ Ան որ­դին է նախ­կին պոլ­սա­հայ Մի­րի­ճան Կիւ­րե­ղեա­նի։

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի Հանրային հեռուստատեսութեան յայտնի մեկնաբանը ԺԱՄԱՆԱԿ-ին հարցազրոյց մը տուաւ՝ նոր գրքի հրատարակութեան առթիւ:
Աբրահամ Գասպարեան. «Անփոխարինելի ու անկրկնելի միակ փրկութիւնը կրթական յեղափութիւնն է»:

ԳԱ­ՅԵԱ­ՆԷ
ՅԱ­ՐՈՒ­ԹԻՒ­ՆԵԱՆ-ՄԱՐ­ԿՈ­ՍԵԱՆ

Ե­րաժշ­տու­թիւ­նը կ՚ո­գեշն­չէ ամ­բողջ աշ­խար­հը,
 թե­ւեր կու տայ հո­գիին, իսկ ե­րե­ւա­կա­յու­թեան՝ թռիչք: Ան կա­րե­լի է ա­նուա­նել՝ վսե­մի եւ
­գե­ղե­ցի­կի մարմ­նա­ւո­րում: