Ընկերա-մշակութային

​​Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի աշխարհի մէջ դրական որակով մը ընկալումը պայմանաւորելիք գործօնները միշտ առկայ անմիջական ուշադրութեան։
«Խոշոր երկիրները վիթխարի գումարներ կը ներդնեն զիրենք միջազգային մակարդակով ապահովելու համար, հսկայական միջոցներ ուղղելով գովազդին»։

Ֆրանսացի աշխարհահռչակ դաշնակահարը Երեւանի մէջ ողջունուեցաւ ծափահարութիւններու տարափով:
Ռիշար Քլայտէրման հայ ունկնդիրներու համար մեկնաբանեց Արամ Խաչատուրեանի գործերը:

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ ո­գե­կո­չուե­ցաւ հայ գրա­կա­նու­թեան տի­տան­նե­րէն Ե­ղի­շէ Չա­րենց։ Ա­մէն տա­րի Մար­տի 13-ին կը նշուի Ե­ղի­շէ Չա­րեն­ցի տա­րե­դար­ձը։ Ան­ցեալ ի­րե­րա­յա­ջորդ տա­րի­նե­րը կար­ծես կ՚ամ­րապն­դեն ա­նոր դիր­քը մեր գրա­կա­նու­թեան ե­րախ­տա­շատ սպա­սա­ւոր­նե­րու ան­դաս­տա­նէն ներս։

Զուի­ցե­րա­հայ եր­գա­հան Հայկ Վար­դա­նի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը վեր­ջերս ա­ռա­ջին ան­գամ հնչե­ցին Փրա­կի Սուրբ Սի­մո­նի եւ Յու­դա­յի ե­կե­ղե­ցւոյ մէջ՝ Զլի­նի Պո­հուս­լաւ Մար­թի­նուի ֆիլ­հար­մո­նիկ նուա­գախում­բի եւ Տա­ւիթ Շուե­ցի ղե­կա­վա­րու­թեամբ:

«Պո­ղա­զի­չի» հա­մալ­սա­րա­նի «Տէ­միր Տէ­միր­կիլ» սրա­հին մէջ ե­րէկ ի­րի­կուն բե­մադ­րուե­ցաւ «Զա­պէլ» թա­տե­րա­խա­ղը։

Աշ­խար­հահռ­չակ ֆրան­սա­ցի դաշ­նա­կա­հար Ռի­շար Քլայ­տէր­ման այ­սօր հա­մեր­գով մը հան­դէս կու գայ Ե­րե­ւա­նի մէջ։ Օ­փե­րա­յի եր­դի­քին տակ տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ այս ձեռ­նար­կը։ Վա­ղը եւս Քլայ­տէր­ման գե­ղարուես­տա­սէր­նե­րուն պի­տի ներ­կա­յա­նայ երկ­րորդ հա­մեր­գով մը։ 

Աշ­խար­հահռ­չակ դաշ­նա­կա­հար Ռի­շար Քլայ­տէր­ման այս օ­րե­րուն կ՚այ­ցե­լէ Հա­յաս­տան:

Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը ներ­կա­յիս լոյս ըն­ծա­յած է «Մեծ պա­հոց կի­րա­կի­նե­րու ոս­կի շղթան» խո­րագ­րեալ գիր­քը, ո­րու հե­ղի­նակն է Շնորհք Պատ­րիարք Գա­լուս­տեան։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Քա­ռա­սուն տա­րի ա­ռաջ, 1975 թուա­կա­նի Փետ­րուա­րին, Ե­րե­ւա­նի մէջ, ա­ռեղծուա­ծա­յին ար­կա­ծի հե­տե­ւան­քով կեան­քէն հե­ռա­ցաւ 20-րդ դա­րու հայ հան­ճա­րեղ նկա­րիչ­նե­րէն մէ­կը՝ Մի­նաս Ա­ւե­տի­սեան, որ հայ ա­րուես­տի պատ­մու­թեան մէջ մնաց Մի­նաս ա­նու­նով:

«Այ­րըն­թը» հրա­տա­րակ­չու­թիւ­նը «Ընդ­յա­տա­կեայ գրա­կա­նու­թիւն» մա­տե­նա­շա­րով հրա­տա­րա­կեց Հա­յաս­տա­նի գրա­կա­նու­թեան ե­րի­տա­սարդ ու նոր հե­ղի­նակ­նե­րէն Յով­հան­նէս Թէք­կէօ­զեա­նի «Փախ­չող քա­ղա­քը» (Kaçan Şehir) վէ­պը։ Այս ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւ­նը շար­ժա­պատ­կե­րի վե­րա­ցա­կան պա­տում մըն է, ուր միա­հիւ­սուած են խորհր­դա­ւորն ու քա­ղա­քա­յին կեր­պար­նե­րը, պատ­կե­րե­լին ու ծի­ծա­ղե­լիի նուրբ ան­ցում­նե­րը։ Հե­րոս­նե­րու իւ­րօ­րի­նակ վար­քա­գի­ծե­րը կը բա­ցա­յայ­տուին հո­գե­բա­նա­կան հար­ցազ­րոյց­նե­րու, շար­ժա­րուես­տի հնարք­նե­րու, դի­ցա­բա­նա­կան պա­տու­մի եւ բջջա­յին պատ­գամ­նե­րու մի­ջո­ցով