ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայագէտ, ազգագրագէտ եւ մեծ գիտնական, հայ բանագիտութեան նահապետ Սարգիս Յարութիւնեան (1928-2019թթ.) երկար տարիներ Հայաստանի զանազան համալսարաններու մէջ դասաւանդած է «Հայ ժողովրդական բանահիւսութիւն», «Հայ առասպելաբանութիւն» եւ «Հայ հին գրականութիւն» առարկաները։
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Չկայ չարիք, առանց բարիքի:
Իրականութեան մէջ հակառակորդը անգիտակցաբար մեզի կ՚օգնէ:
Վերջը խնդացողը լաւ կը խնդայ:
Իրականութեան մէջ հակառակորդը ամենալաւ կամ լաւ ուսուցիչ մըն է՝ անխօս:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Երջանկութիւնը հիւսուած է մանրաթելերով: Բաղադրատոմսի բաղկացուցիչ մասը կը կազմէ՝ ներդաշնակութիւնը, համերաշխութիւնը, փոխըմբռնումը, հանդուրժողութիւնը, համբերութիւնը, վստահութիւնը, գնահատանքը՝ համեմուած սիրով:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Պատմաբան, հասարակական, քաղաքական գործիչ եւ դիւանագէտ Ժիրայր Լիպարիտեանի «Հայաստանի երրորդ հանրապետութիւն, Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտութիւն. Նիւթեր պատմութեան համար» աշխատութիւնը արդէն ընթերցողի սեղանին է: Այս հատորը դիւանագէտի՝ հինգ հատորներ ընդգրկող շարքի երկրորդն է:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ներկայ դարաշրջանին բոլորս ունինք որոշ նպատակներ եւ անոնց հասնելու համար կը փորձենք զանազան մեթոտներ, կ՚անցնինք տարբեր ճանապարհներով։
Եթէ ապրէինք հինգհարիւր տարի առաջ, նոյնիսկ նախապատմական ժամանակներուն, «նախնական» ըլլալու պայմանը կը վերագրուէր նախորդ դարաշրջանին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Այս տարի լրացաւ 120-ամեակը հայ երգչուհի, կրթական, մշակութային գործիչ, Մշոյ աշխարհի դուստր եւ «Տարօնի սոխակ» Արմենուհի Գեւոնեանի (ծնեալ՝ Տէր-Կարապետեան):
Արգասաւոր կեանք ապրած հայուհին կեանքէն հեռացած է 100 տարեկանին, ուստի 2022 թուականը նաեւ անոր մահուան 20-րդ տարին է:
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Վաղուան ճաշու ընթերցուածները հետեւեալներն են.
Եսայիի մարգարէութենէն 37.14-38:
Պօղոս առաքեալին Թեսաղոնիկեցիներուն ուղարկած 2-րդ նամակէն 1.1-12:
Ղուկասի Աւետարանէն 14.12-24:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ազատ ժամանակս կը սիրեմ արժեւորել մերթ գիրք կարդալով, մերթ շարժանկար կամ հեռուստաշար դիտելով եւ այլն։ Երկար ժամանակէ ի վեր չէի կրնար ժամանակ յատկացնել այդ բոլորին, սակայն վերջերս ուշադրութիւնս գրաւեց կարգ մը ընկերային ցանցերու վրայ «Արջը» խորագրեալ հեռուստաշարի կապակցութեամբ կատարուած գնահատագրերը եւ ուզեցի աչք մը նետել անոր, որպէսզի պատկերացում մը ունենամ այդ գրառումներու մասին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Վարդահոտ մը կ՚ուղեկցէր ինծի Պոլիս գտնուելու վերջին օրերուն: Սենեակը, ուր կը մնայինք, վարդեր չկային, սրճագոյն, երկար ցօղունով տարաշխարհիկ հաստ բոյս մը կար միայն, նոյն սենեակին մէջ օդափոխիչ հոտաւէտ ցողացիրներ նոյնպէս չկային, որոնցմէ վարդի կամ ուրիշ ծաղկահոտ բուրէր:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
«Գիտցի՛ր, ողորմութիւն տալը արուեստ մըն է: Եւ բոլոր արուեստներէն գերազանց, որ փրկելով դժոխքէն, կը պարգեւէ արքայութիւն» (Սուրբ Բարսեղ Կեսարացի):
