ՄԱՐԴԿՈՒԹԻՒՆ ՉՈՒՆԵՑՈՂ ՄԱՐԴԻԿ
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Կ՚ապրինք ժամանակաշրջանի մը մէջ, ուր արժէքներն ու բարքերը ահաւոր կերպով սկսած են անկում ապրիլ, եւ այդ անկումին որպէս հետեւանք դէմ յանդիման կը գտնուինք այնպիսի քաոսի մը, որ յայտնի չէ, թէ դէպի ո՛ւր կ՚երթայ այս ամէն ինչը:
Բարոյականութիւն, սկզբունք, արժէք, հաւատք, նուրիուածութիւն, հաւատարմութիւն, անկեղծութիւն, այս բոլորը կարծէք անցեալին վերաբերող երեւոյթներու վերածուած ըլլան, եթէ չըլլան մատներու վրայ հաշուող մարդիկ, որոնք խենթերու նման տակաւին կը շարունակեն կրել այս յատկութիւնները եւ հակառակ կեանքին պարտադրած պայմաններուն, ամուր կառչած կը մնան այս յատկութիւններուն, հաւատարիմ մնալով իրենց մարդ կոչումին: