Հայ եկեղեցւոյ օրացոյցին համաձայն, հինգ տաղաւարներու յաջորդող երկուշաբթի օրերը կը կոչուին մեռելոց, այսինքն՝ մեր հանգուցեալներու յիշատակը հաւաքական կերպով յարգելու սահմանուած յատուկ օրեր: Տարուան 365 օրերու հեւքոտ ընթացքը մեր աչքին առջեւ ունենալով, երբ յաճախ ապրողներս ալ զիրար ալ կը մոռնանք, կը տեսնենք, որ մեր հայրերու կարգադրութիւնը որքա՜ն իմաստուն է:
ՆՈՐԱ ԲԱՐՍԵՂԵԱՆ
-Նոնա՛, մոմ վառենք:
Մինչ եկեղեցիէն դուրս մթնոլորտը տօնական է, Կաղանդ պապան եւ անոր ընկերակցող կերպարները կ՚երգեն ու կը պարեն, փոքրիկ ձեռքը ափիս մէջ սեղմած՝ երկուքով կը մտնենք եկեղեցի:
ԿՈՐԻՒՆ Ա. ՔՀՆՅ. ՖԷՆԷՐՃԵԱՆ
Փառք ամենակալին Աստուծոյ, որ այս տարի եւս արժանացանք լսելու եկեղեցիներու Քրիստոսի Ս. Ծնունդը աւետող ղօղանջները։
Այս սուրբ օրերուն երբ աղօթքներուս մէջ կը յիշեմ վախճանեալ հոգեւոր ծնողս՝ Շահան Սրբազան Արքեպիսկոպոսը, կը յիշեմ նաեւ մեզի հետ միասին եղած օրերուն իր իւրայատուկ ոճով պատմած գեղեցիկ պատմութիւնները ու իր կենդանի յիշատակները։
ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ԱԲԵՂԱՅ ՏԱՄԱՏԵԱՆ
«Որ զԲանն անեղական՝ զԷակն էից գոյացութեանց.
անճառաբար ծնար՝ մարմին եղեալ ի փրկութիւն եղականացս»
(Մեծ. Մեծի պահոց Բ կիւրակէի»
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Ի՞նչ կ՚ընես հոս, մինակ. այս ցուրտին, բուքին, ձիւնին տակ ծուարած ես քարին վրայ: Ո՞վ բերած, քեզ թողած է հոս: Քե՞զ... եւ ինչպէ՞ս կարողացաւ հետդ այսպէս վարուիլ:
Ս. ՄԱՀՍԷՐԷՃԵԱՆ
…Այդ ալ ինչպէ՛ս:
Տարուան հաշուեփակը ընելու պահուն, եթէ մեր աչքերը պտտցնենք աշխարհի քարտէսին վրայ, պիտի նկատենք, որ բոլոր ցամաքամասերու բնակիչներն ալ անմասն չմնացին բնական ու մարդակերտ աղէտներէ:
ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
«Դուն այն չես՝ որ կը խորհիս թէ կրնաս մնալ նոյնը մինչեւ վերջ. ոչ մէկ բան կը մնայ յաւիտեան»։
Ժողովրդային ասացուածք
ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ
Թաւշեայ յեղափոխութենէն ետք, սա առաջին անգամն է, որ մեր հայրենիքը պիտի դիմաւորէ Նոր տարին։ Անկախութենէն ետք, սա առաջին անգամն է, որ հայրենի մեր ժողովուրդը իրապէս ուրախ է եւ ապագայի նկատմամբ յոյսերով առլցուն ու օժտուած՝ բարձր տրամադրութեամբ։
Աշխատասիրեց՝
ՊԵՏՐՈՍ Ս. ՇԱՆՇԵԱՆՑ,
Արդի աշխարհաբարի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Աշխարհասէր եւ բազմազբաղ կեանքը մեզմէ մեր պարտաւորութիւնները կատարելու թանկագին ժամերը կը յափշտակէ եւ ի սպառ կը զրկէ՝ մեր կոչումի իրական աշխատանքէն: Կը կորսնցնէ մեր հոգեկան վայելչութիւնը եւ սիրտին ճաշակը, որոնք աւելի ազնիւ են եւ միայն կրնան երջանկացնել մեզ:
ՀՐԱԿ ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Պոլիս չեմ ծնած։
Ծնած եմ Պէյրութ, Լիբանան, 27 տարի առաջ։ Կեանքիս մեծ մասի ընթացքին Պոլիսը ինծի համար, այնպէս ինչպէս սովորական լիբանանահայուն, գրեթէ գոյութիւն չունէր։
