ՀԱՅԱՍՏԱՆԵԱՆ ԱԿՆԱՐԿՆԵՐ
ԱՆԻ ԲՐԴՈՅԵԱՆ-ՂԱԶԱՐԵԱՆ
Զատկուան սեղանը զարդարուած է. չոր ճիւղին վրայ տեղաւորուած արհեստական վարդագոյն փնջիկները գարնանային գեղեցկութեամբ մը օժտած են սենեակը, ուր նաեւ թռչուններու մանր հաւկիթներով զարդարուն կեղծ բոյները գարնան ծնունդի խորհրդանշանին կ՚ակնարկեն: Անդին Զատկուան կարկանդակներու համաչափ շարուածքը ու մանաւանդ արեւելեան համեմներուն բոյրը զգլխիչ է, հայկական գինիի շիշն ու գունաւոր հաւկիթներու կողովը ամբողջացուցած են կարծես այս գեղեցկութիւնը…, բայց ո՛չ, հոն ափսէի մը պարունակութեամբ հայկական խմորեղէնը՝ Զատկի կուլիչը, քաղցր հիւսուած հացը աչք կը քթթեն. նախկինին վրայ նոր սովորութիւն մը աւելցուած, նորին ընտելացում մը ըլլայ կարծես այս տեսարանով հաղորդուածը: