Արխիւ

Ե­րու­սա­ղէ­մի հա­յոց Պատ­րիար­քու­թիւ­նը ար­դէն ե­րեք ա­մի­սէ ի վեր կ՚ու­սում­նա­սի­րէ՝ Սրբոց Յա­կո­բեանց վան­քէն ներս 1990-ա­կան թուա­կան­նե­րուն պա­տա­հած ման­կապղ­ծու­թեան վե­րա­բե­րեալ պնդում­նե­րը, ո­րոնք վեր­ջին շրջա­նին ար­ձա­գանգ գտած էին կարգ մը զան­գուա­ծա­յին լրա­տուու­թեան մի­ջոց­նե­րու մօտ՝ Ֆրան­սա­յէն եւ Իս­րա­յէ­լէն։

​Վլատիմիր Փութինի միջնորդութեամբ, Սերժ Սարգսեան եւ Իլհամ Ալիեւ այսօր դարձեալ կը տեսակցին Սէն Փեթերսպուրկի մէջ:
Փոխ-նախարար Շաւարշ Քոչարեանի համոզմամբ, նախագահներու հանդիպումը լուրջ փորձութիւն մը կը համարուի Ատրպէյճանի տեսակէտէ:

Գա­տը­գիւ­ղի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նի այս տա­րուան շրջա­նա­ւար­նե­րը ան­ցեալ շա­բաթ այ­ցե­լու­թեան փու­թա­ցին թա­ղի Ս. Թա­գա­ւոր ե­կե­ղե­ցին։ Տ. Յա­րու­թիւն Ա­բե­ղայ Տա­մա­տեան եւ Տ. Գրի­գոր Ա. Քհնյ. Տա­մա­տեան ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ հիւ­րըն­կա­լե­ցին տղա­քը, ո­րոնց փո­խան­ցե­ցին ի­րենց օրհ­նու­թիւնն ու բա­րե­մաղ­թան­քը։

2015-2016 կրթա­կան շրջա­նը հա­սաւ իր ա­ւար­տին։ Մեր վար­ժա­րան­նե­րու ա­շա­կերտ­նե­րը մեկ­նե­ցան ամ­րան ար­ձա­կուր­դի։ Մինչ այդ, այս մթնո­լոր­տին մէջ, ար­դէն հա­մայն­քա­յին կեան­քէն ներս հետզ­հե­տէ ար­ձա­գանգ կը գտնեն դպրոց­նե­րուն վե­րա­բե­րեալ վար­չա­կան ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րը։

Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ վեր­ջին օ­րե­րուն գոր­ծադ­րու­թեան հա­մա­ձայ­նա­գիր մը ստո­րագ­րուե­ցաւ Գէոր­գեան հո­գե­ւոր ճե­մա­րա­նին եւ Ս. Վլա­տի­միր ուղ­ղա­փառ ճե­մա­րա­նին (Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­ներ) մի­ջեւ։ Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սին օրհ­նու­թեամբ, ստո­րագր­ման հան­դի­սա­ւոր ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ Գէոր­գեան հո­գե­ւոր ճե­մա­րա­նի հան­դի­սու­թիւն­նե­րու դահ­լի­ճին մէջ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Կը խոր­հիմ եր­բեմն, երբ յա­ճախ կը լսենք սա խօս­քը, թէ՝ «մարդ սխա­լա­կա՛ն է», ար­դեօք պատ­րուակ մը, կամ ար­դա­րա­ցո՞ւմ մըն է, եւ կամ կեղծ պատ­ճառ մը մար­դուս գոր­ծած սխալ­նե­րուն հա­մար։ Կա­րե­լի է խոր­հիլ, թէ «դի­մա՛կ» մըն է այս խօս­քը սխա­լանք­նե­րը ար­դա­րաց­նե­լու հա­մար։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Պատ­մու­թեան ա­մէն շրջա­նին ե­ղած են ան­ձեր՝ ո­րոնք դրա­կան կամ բա­ցա­սա­կան, ըն­թացք տուած են ընդ­հա­նուր ըն­կե­րա­յին կեան­քին եւ նաեւ ե­կե­ղե­ցիին։ Ա­նոնք եր­բեմն օգ­տա­կար, եր­բեմն վնա­սա­կար, եր­բեմն շա­հա­դի­տու­թեամբ, եր­բեմն նուի­րա­կան ո­գիով՝ ծա­ռա­յա­սի­րու­թեամբ դրոշմ եւ հետք թո­ղած են ժո­ղո­վուր­դի մը ճա­կա­տագ­րին վրայ։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, Գա­րա­կէօ­զեան Տան մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ դպրո­ցի այս տա­րուան շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն հրա­ժեշ­տի հան­դի­սու­թիւ­նը։ Ո­գե­ւոր մթնո­լոր­տի մը մէջ ան­ցաւ ե­րե­կոյ­թը, ո­րու հան­դի­սա­վար­ներն էին Ա­լեք­սան Զա­րու­քի եւ Լու­սին Չաղ­լը։

Է­սաեան վար­ժա­րա­նի մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ միջ­նա­կար­գի բաժ­նի այս տա­րուան շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն հրա­ժեշ­տի ա­րա­րո­ղու­թիւ­նը։ Ներ­կայ էին Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեան, Է­սաեան վար­ժա­րա­նի զոյգ տնօ­րէ­նու­հի­նե­րը՝ Սա­թե­նիկ Նշան եւ Առ­լին Ե­շիլ­թէ­փէ, Պէ­յօղ­լուի Ս. Ե­կե­ղե­ցեաց թա­ղա­յին խոր­հուր­դէն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։