Ընկերա-մշակութային

Շիշ­լիի «Քենթ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նի եր­դի­քին տակ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ Մեծն Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տին ձօ­նուած ե­զա­կի հա­մերգ մը, որ խոր տպա­ւո­րու­թիւն գոր­ծեց ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րուն վրայ։ «Կո­մի­տա­սի հետ երկ­խօ­սու­թիւն» խո­րագ­րեալ այս ձեռ­նար­կին ըն­թաց­քին թէ՛ ո­գե­կո­չուե­ցաւ Կո­մի­տաս Վար­դա­պե­տը եւ թէ ունկն­դիր­նե­րը հեր­թա­կան հնա­րա­ւո­րու­թիւ­նը ու­նե­ցան հա­ղորդ դառ­նա­լու ա­նոր ժա­ռան­գու­թեան։

Ան­նա Գէոր­գեան կը տե­ղե­կաց­նէ մե­զի.-

Հա­յաս­տա­նի սե­նե­կա­յին նուա­գա­խում­բի գե­ղա­րուես­տա­կան ղե­կա­վար, գլխա­ւոր խմբա­վար եւ դաշ­նա­կա­հար Վա­հան Մա­րտի­րո­սեան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ե­լոյթ մը ու­նե­ցաւ Հար­պիէի Նոթ­րը Տամ Տը Սիո­ն ֆ­րան­սա­կան լի­սէի հա­մերգ­րաս­րա­հին մէջ: Հա­մեր­գի ըն­թաց­քին ան կա­տա­րեց Ֆ. Շո­փէ­նի եւ Ֆ. Շու­պեր­թի դաշ­նա­մու­րա­յին ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րը:

Կրաս­նո­տա­րի հայ­կա­կան կեան­քը տա­րուէ տա­րի կ՚աշ­խու­ժա­նայ եւ կ՚ո­րա­կա­ւո­րուի՝ ի հե­ճուկս աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ոչ այն­քան բա­րեն­պաստ մի­տում­նե­րու: Մերթ ցաւ կը զգաս, գի­տակ­ցե­լով, որ ա­տի­կա մա­սամբ Մայր հայ­րե­նի­քէն շա­րու­նա­կուող ար­տա­գաղ­թի հա­շուին է, մերթ ալ կը մխի­թա­րուիս, որ հայ­րե­նա­սի­րա­կան տրա­մադ­րու­թիւն­նե­րը ան­վի­ճե­լի վե­րելք կ՚ապ­րին, եւ վե­րա­դարձ­նե­րու բեր­քա­ռատ ժա­մը եր­բե­ւէ կ՚այ­ցե­լէ Ա­ւե­տեաց եր­կիր:

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Հայ ժո­ղո­վուր­դի հան­ճա­րեղ ծնունդ­նե­րու հա­մաս­տե­ղու­թեան մէջ իր ճա­ռա­գայ­թող տեղն ու ար­ժէ­քը ու­նի բժշկա­գի­տա­կան մտքի հայ հսկան՝ Մ­­խի­թար Հե­րա­ցին, ո­րուն ծննդեան տա­րե­դար­ձը կը նշուի ­Նո­յեմ­բեր 11-ին։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Նո­յեմ­բեր 10-ին կ­­՚ո­գե­կո­չենք 108-րդ ­տա­րե­լի­ցը հայ ժո­ղո­վուր­դին «Եր­կա­թէ ­Շե­րեփ» պատ­գա­մած ան­մո­ռա­նա­լի ՀԱՅ­ՐԻ­Կին՝ վա­նե­ցի Խ­­րի­մեան Մկր­­տիչ Ա­մե­նայն ­Հա­յոց ­Կա­թո­ղի­կո­սի (1820-1907) վախ­ճան­ման։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Պէյրութի Հայկազեան հայագիտական համալսարանի հիմնադրութեան 60-ամեայ յոբելեանը առաջնահերթ ուշադրութեան կ՚արժանանայ հայ իրականութեան մօտ:
Անցեալ տարուան դրութեամբ այս բարձրագոյն ուսման հաստատութեան շրջանաւարտներուն թիւը արդէն հասած է 3200-ի:

Նկար­չու­հի Մե­րի Մուն ե­րէկ ե­րե­կո­յեան նոր ցու­ցա­հան­դէս մը եւս բա­ցաւ Պէ­յօղ­լուի մէջ։ Սա քա­ղա­քիս մէջ յայտ­նի ա­րուես­տա­գի­տու­հիին կող­մէ բա­ցուած նոյ­նա­ժա­մա­նակ երկ­րորդ ցու­ցա­հան­դէ­սը կը հան­դի­սա­նայ։ 

Ե­րե­ւա­նի մէջ այս օ­րե­րուն գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեան ա­ռար­կայ կը դառ­նայ նկա­րիչ Եու­րի Ե­ղիա­զա­րեա­նի «Խաչ­մե­րուկ» խո­րագ­րեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը, ո­րու բա­ցու­մը նա­խըն­թաց օր տե­ղի ու­նե­ցաւ Նկա­րիչ­նե­րու տան եր­դի­քին տակ։ Հա­յաս­տա­նի Նկա­րիչ­նե­րու միու­թեան ան­դամ Եու­րի Ե­ղիա­զա­րեան այս ցու­ցա­հան­դէ­սը բա­ցած է 2015-ի տա­րե­լի­ցին շրջագ­ծով եւ ձեռ­նար­կը պի­տի շա­րու­նա­կուի մին­չեւ Նո­յեմ­բե­րի 19-ը։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Նո­յեմ­բեր 9-ին, 136 տա­րի ա­ռաջ, հայ կա­թո­ղի­կէ­նե­րու ազ­գայ­նա­կան ուղ­ղու­թեան տէր մե­ծա­թիւ խումբ մը, պատ­մա­կան նշա­նա­կու­թեամբ կա­րե­ւոր քայլ մը նե­տե­լով՝ ո­րո­շեց վե­րա­դառ­նալ Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ մայր գիր­կը։

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Քուէյթի հետ նոյնացած հայ ազգային-հասարակական գործիչը հեղինակած է ուշագրաւ գործ մը, որ կ՚արժանանայ անմիջական հետաքրքրքութեան:
Կիրակոս Գույումճեան. «Միջին Արեւելքի մէջ տնտեսական եւ քաղաքական փայլուն ապագայի մը տեսլականը չեմ տեսներ»: