Ընկերա-մշակութային

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

22 Ապ­րի­լէն մին­չեւ 24 Ապ­րի­լը հա­մաշ­խար­հա­յին մար­դա­սի­րա­կան աս­պա­րէ­զի կարգ մը բա­ցա­ռիկ գոր­ծիչ­ներ Ե­րե­ւան պի­տի ժա­մա­նեն՝ մաս­նակ­ցե­լու հա­մար մար­դա­սի­րա­կան ա­մե­նահ­րա­տապ ճգնա­ժա­մե­րու շուրջ կազ­մա­կեր­պուած քննար­կում­նե­րուն։ Մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը կ՚ամ­փո­փուեն «Աու­րո­րա» անդ­րա­նիկ մրցա­նա­կի շնոր­հու­մով։

Մխի­թա­րեան սա­նուց միու­թեան թա­տե­րա­խում­բը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հան­դէս ե­կաւ ներ­կա­յա­ցու­մով մը, որ ա­ռար­կայ դար­ձաւ թա­տե­րա­սէր­նե­րու ան­մի­ջա­կան հե­տաքրք­րու­թեան։ Միու­թեան հիմ­նադ­րու­թեան 70-ա­մեա­կի յո­բե­լե­նա­կան շրջա­նին կը հա­մընկ­նի այս ներ­կա­յա­ցում­նե­րու շար­քը, ո­րու մեկ­նար­կը ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցաւ խան­դա­վառ մթնո­լոր­տի մը մէջ։

Ա­ԼԵՔՍ ԱՇ­ՃԵԱՆ

«Մար­դը մար­դով կ­­՚ու­րա­խա­նայ» կ­­՚ը­սեն: «Եր­կին­քը ա­ռանց մար­դու ոտք չի կո­խուիր», կ­­՚ը­սէ ա­րա­բա­կան ա­րա­ծը: «Աս­տուած տես­նե­լով, որ «մար­դը» մի­նակ է, ի­րեն ըն­կե­րա­կից ղրկեց», կ՚ը­սէ Ս. Գիր­քը:

ՎԱՐԴԱՆ ՄԱՏ­ԹԷՈՍԵԱՆ

Հա­յաս­տա­նի ան­կա­խու­թեան հռչա­կա­գիրն ու հան­րա­քուէն (1990-1991) փաս­տա­կան կեր­պով նշե­ցին ա­ւե­լի քան քա­ռաս­նա­մեայ Պաղ պա­տե­րազ­մին ա­ւար­տը, ո­րուն նշան­նե­րը ար­դէն 1989-ին տրուած էին։ Այ­նու­հե­տեւ, այդ շրջա­նը կար­ծէք մեր հա­ւա­քա­կան գի­տակ­ցու­թեան մէջ ան­տե­սու­մի, ե­թէ ոչ մո­ռա­ցու­թեան մատ­նուե­ցաւ։

«Փարոս» հրատարակչութիւնը լոյս ընծայեց «Ադրիանուպոլիս եւ իր հայ համայնքը» ծաւալուն գիրքը:
Ֆրանսահայ իրաւաբան Ռոյ Առաքելեանի կողմէ հեղինակուած գործը ծանօթացուեցաւ երէկուան շնորհանդէսով:

ՅԱԿՈԲ ԱՒԵՏԻՔԵԱՆ

Ըն­դա­մէ­նը մէկ շա­բաթ ա­ռաջ ե­թէ փո­ղո­ցը, աշ­խա­տա­վայ­րը կամ ո­րե­ւէ այլ տեղ հարց տա­յիր մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րէն ոե­ւէ մէ­կուն, թէ ի՞նչ կ՚ը­նէ, ե­թէ պա­տե­րազ­մը վերսկ­սի Ար­ցա­խի մէջ, պա­տաս­խա­նը, խիստ բոր­բո­քած ու ջղա­յին, կ՚ըլ­լար մօ­տա­ւո­րա­պէս այս­պէս. «Այդ ղա­րա­բաղ­ցի՛­նե­րը թող եր­թան պաշտ­պա­նեն Ար­ցա­խը», «Ես Սեր­ժի հա­մար ոչ մէկ բան կ՚ը­նեմ. ին­քը ին­չո՞վ ին­ծի օգ­նեց որ…», «Թող ի­րենց՝ այդ շիշ­կե­քի լա­կոտ­նե­րը եր­թան կռուե­լու», «Այդ ԴԱՀԿ-ի տղա­քը թող եր­թան ճա­կատ. ես եր­կիր, հող պաշտ­պա­նեմ, որ­պէս­զի Միհ­րա­նը օֆֆ­շոր­նե­րու մէջ փո՞ղ կու­տա­կէ»:

Պատ­րաս­տեց՝ ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՄ­ՔԷ­ՐԵԱՆ

Այ­լեւս հաս­տա­տուած ի­րո­ղու­թիւն է, որ ժա­մա­նա­կա­կից պա­տե­րազմ­նե­րը կը մղուին ռազ­մա­կան զէն­քե­րով եւ լրա­տու մի­ջոց­նե­րով: Ե­թէ զէն­քերն ու ռում­բե­րը կեան­քեր կը խլեն, քան­դում­ներ կը պատ­ճա­ռեն, լրա­տու  եւ քա­րոզ­չա­կան մի­ջոց­նե­րը ու­ղեղ­ներ կը լուան, հո­գի­ներ կը խա­թա­րեն:

Պա­քըր­գիւ­ղի Տա­տեան սա­նուց միու­թեան թա­տե­րա­խում­բը ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հան­դէս ե­կաւ ներ­կա­յա­ցու­մով մը։ «Hangisi babası» խա­ղը ներ­կա­յա­ցուե­ցաւ թա­ղի վար­ժա­րա­նի նո­րա­կա­ռոյց հա­մա­լի­րի «Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» սրա­հի եր­դի­քին տակ։ Ձեռ­նար­կին ներ­կայ գտնուե­ցան Պա­քըր­գիւ­ղի նախ­կին քա­ղա­քա­պետ Ա­թէշ Իւ­նալ Էր­զէն, Գա­րա­կէօ­զեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պետ եւ յայտ­նի հա­մայն­քա­յին բա­րե­րար Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ, Պա­քըր­գիւ­ղի Ծնունդ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Մե­սուտ Էօզ­տե­միր եւ իր ըն­կեր­նե­րը, Տա­տեան վար­ժա­րա­նի հիմ­նադ­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Ար­սէն Ար­շըք, տնօ­րէ­նու­հի Ա­լիս Պայ­րամ եւ բազ­մա­թիւ թա­տե­րա­սէր­ներ։

Պա­քըր­գիւ­ղի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան ու «Hayata Bağış» միու­թեան կազ­մա­կեր­պու­թեամբ, Պա­քըր­գիւ­ղի «Եու­նուս Էմ­րէ» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ հա­ւա­քոյթ մը, ո­րուն նպա­տակն էր քա­ջա­լե­րել «Ներ­քին գոր­ծա­րան­նե­րու նուի­րա­բեր­ման» գա­ղա­փա­րը։ 

Հե­ղի­նակ՝ ՏԱ­ՃԱՏ Ծ. ՎՐԴ. ԵԱՐ­ՏԸ­ՄԵԱՆ
Գրա­խօ­սեց՝ ԶԱ­ՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐ­ԶՈՒ­ՄԱ­ՆԵԱՆ

«Հայ վա­նա­կա­նու­թեան պատ­մու­թիւ­նը եւ վար­դա­պետ­նե­րու դա­սա­կար­գը 2015» գիր­քը՝ ըն­տիր տպագ­րու­թեամբ, 165 է­ջե­րու մէջ պատմու­թիւ­նը կը ներ­կա­յաց­նէ Հայ Վա­նա­կա­նու­թեան, զու­գոր­դե­լով զայն ա­կա­դե­մա­կան աս­տի­ճա­նի ար­ժա­նի վար­դա­պետ­նե­րու դա­սա­կար­գին հետ, որ­պէս վաս­տակ եւ Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ վար­կին վա­յել բարձ­րա­ցում։