Հարթակ

ՊԱՐՈՅՐ Յ. ԱՂՊԱՇԵԱՆ

Աշխարհը կ՚եռեւեփի։
Չկայ ցամաքամաս մը, տարածաշրջան մը, ուր անապահովութիւնն եւ անհանդարտութիւնը տիրապետող գործօններ չըլլան, առաւել կամ նուազ չափերով ու տարողութիւններով։

ՎԱՐԴԳԷՍ ԳՈՒՐՈՒԵԱՆ

Հայաստան-Սփիւռք համահայկական 6-րդ համաժողովին ուսումնասիրուելիք գլխաւոր նիւթերն են «Փոխադարձ վստահութիւն, միասնականութիւն եւ պատասխանատուութիւն»:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

-Տիկին Մարին եկեր է Քուէյթէն, ով գիտէ ինչե՜ր բերեր է այս տարի: 
-Սաւանի պէտք ունիմ, արդեօք բերա՞ծ է:
-Շուտ պէտք է հասնիս, սաւանները արագ կը սպառին:
-Այո, իրաւունք ունիս, աճապարելու եմ:

Պատրաստեց՝ ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ

Մեր սիրելի մայրաքաղաք Երեւանի մէջ «ծնած են» ու «կ՚ապրին» արձաններ եւ քանդակներ, որոնց քովէն յաճախ կ՚անցնինք, բայց չենք գիտեր, թէ ի՛նչ պատմութիւն ունին անոնք: Մէկ մասն ալ՝ «պահուըտած է» քաղաքի այգիներուն եւ բակերուն մէջ, լռած են իրենց գոյութեան մասին:

Պատրաստեց՝ ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

«Կեանքի իւրաքանչիւր պահը հնարաւորութիւն է» (Գաբրիէլ Կարսիա Մարքէս)։
Ահա այս սկզբունքով գործեց, ստեղծագործեց, պայքարեցաւ անմահանուն արձակագիր, լրագրող, ֆիլմերու հեղինակ (scenarist), հրապարակախօս, Նոպէլեան մրցանակի դափնեկիր եւ լատին-ամերիկեան գրականութեան ակնառու ներկայացուցիչ՝ Գաբրիէլ Կարսիա Մարքէսը։

ՍՕՍԻ ՄԻՇՈՅԵԱՆ-ՏԱՊՊԱՂԵԱՆ

Եթէ Հալէպի մէջ գորգի գործածութիւնը, ձմրան, միայն առտնային անհրաժեշտութենէն մէկը կը համարուէր ու գետինը որպէս փռոց կը գործածուէր, Հայաստանի մէջ փռոցէն անդին կը ծառայէ նաեւ որպէս բազկաթոռի ծածկ, պատերէն կախուած վարագոյր եւ տունը տաքցնելու կամ նոյնիսկ զարդարելու միջոց:

ՍԱՐԳԻՍ ՓՈՇՕՂԼԵԱՆ

«Դէմքերը, ախ, բութ են այնպէս, կարծես շինուած են տապարով» 
Ե. Չարենց

Յուզումները փոխանցիկ են ելեկտրական հոսանքի նման. տխրութիւնը՝ տխրութիւն. ուրախութիւնը՝ ուրախութիւն կը տածէ առանց հիմնաւոր պատճառի: 

Խմբագրական «Պայքար»ի, Պոսթոն

Սեպտեմբեր 18-20 կայանալիք համահայկական 6-րդ համաժողովը պարտ էր որակական յաւելումներով համախմբել մասնակիցները. սակայն, որոշ հերթականութեամբ կայացող այս համաժողովները կարծէք օրկանական կապով մը չեն զօդուած իրարու եւ իբրեւ հետեւանք՝ որակական չափելի վիճակ մը կարելի չէ փնտռել:

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

-Չեն թողնում, բալէս, որ էնտեղ՝ մի քիչ հեռու, քաղաքին մօտ գնամ ու պամիտորներս մի քիչ թանկ վաճառեմ, թէկուզ 100 դրամի:
Եօթանասունը անց մամիկին հնչիւնները մի առ մի կը կրկնուին մտքիս մէջ, պատկերն ալ կարծես դաջուած է բիբիս վրայ:

ՊՕՂՈՍ ՇԱՀՄԵԼԻՔԵԱՆ

Արեւմտահայ գրականութեան վիթխարիներէն Գրիգոր Զօհրապի սոյն հատորին գրութիւնները լաւագոյնս կը բացայայտեն մեր առօրեայ կեանքը: