ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աստուածաշունչին մէջ երբեմն տարբեր անուններով կը յիշուին միեւնոյն անձեր եւ տեղեր. զոր օրինակ, Մովսէսի աները կոչուած է Յոբաբ եւ Յոթոր (ԴԱՏ. Դ 11), (ԵԼՔ. Գ 1). Ղեւին է Մատթէոս, միեւնոյն անձն է Թովմաս եւ Երկուորեակ, եւ «Թովմաս» կը նշանակէ՝ երկուորեակ։ Թադէոս, Ղեբէոս եւ Յուդա միեւնոյն անուններն են առաքեալներու։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Կու գան ու կ՚երթան», կ՚ըսէ Աշուղ Ջիվանի (Լեւոնեան Սերոբ Ստեփանի, 1846-1909) եւ կարծես թարգման կ՚ըլլայ մարդոց նեղութիւններու եւ դժուարութիւններու մէջ ապրած օրերուն, անոնց զգացումներուն, յոյսերուն եւ ակնկալութիւններուն։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ամէն մարդ իր կեանքի ընթացքին ունեցած է երիտասարդութեան շրջան մը։ Ոմանք ներկայիս կ՚ապրին այդ երիտասարդութեան շրջանը եւ չեն խորհիր իսկ որ պիտի գայ օր մը՝ երբ իրենց երիտասարդութիւնը պիտի մնայ անցեալի մէջ եւ պիտի ըսեն. «Օր մը ես ալ երիտասարդ էի…»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ մը որ մեծ խնամքով իր պարտէզը տնկեր, տունը կանգներ է տարիներու տքնութեամբ, համբերութեամբ եւ ապագայի ապահովութեան վստահութեամբ, երբ հեղեղները իջնեն եւ իրենց աւերը գործեն՝ յուսահատութեան կը մատնուի մարդ։ Սակայն պէտք չէ յուսահատի ան, քանի որ Աստուած երկինքի երեսը կը դնէ իր բարի խոստումներուն կնիքը գունազարդ աղեղով մը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Բարձրագոյնը՝ վերը գտնուողը տեսնելու համար պէտք է որ մարդ իր աչքը վերցնէ դէպի վեր, դէպի երկինք։
Արեւը մեր գլխուն վերեւն է եւ ոչ թէ մեր ոտքերուն տակը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Չափերը, ընդհանրապէս յարաբերական են, յատկապէս ժամանակը, որ կը փոխուի ժամանակաշրջաններու եւ վայրերու յարաբերականութեամբ։ Ժամանակի հատուածներու նկատմամբ, պատմութեան մէջ կը հանդիպինք զանազան չափաւորումներու։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Ո՜վ իմ Տէրս եւ Աստուածս, պիտի փառաւորեմ Քեզ, պիտի օրհներգեմ քու անունդ, որովհետեւ սքանչելի՜ են գործերը որոնք կը կատարես սկիզբէն իսկ պատրաստած քու ճշմարիտ ծրագրիդ համաձայն», կ՚ըսէ Եսայի մարգարէ։ (ԵՍ. ԻԵ 1)։ Իսկ Պետրոս առաքեալ իր ընդհանրական առաջին նամակին մէջ սապէս կ՚ըսէ. «Ձեր հոգերը Աստուծոյ ձգեցէք, որովհետեւ Ինքը կը հոգայ ձեր մասին» (Ա ՊԵՏՐ. Ե 7)։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Կամք»ը հոգեկան եւ իմացական զօրութիւն մըն է որոշ ուղղութեամբ մը գործելու, որ կ՚ենթադրէ գործադրութիւն, գործադրութիւն հոգեկան եւ իմացական կարողութեան, ուզուած, փափաքուած բան մը իրականացնելու կորով, եռանդ։ Տրամադրութեան կամ դիտաւորութեան հարց մըն է կամքը։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ յաճախ կը հարցնէ հարցում մը՝ որուն տրուած պատասխանը թէպէտ կարճ է եւ սակայն կ՚արժէ խորհրդածել անոր մասին։ Հարցումը սա է. «Ի՞նչ է մարդուս կեանքը»։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ընդհանրապէս «պատիւ»ը ըմբռնուած է նիւթական արժէքի մը պէս՝ պատիւը շատերու համար նիւթական բանի մը պէս կը տեսնուի, ճիշդ ինչպէս դրամը, գործը, տունը նիւթական արժէքներ են։ Սակայն պէտք է գիտցուի, թէ «պատիւ»ը այդ նիւթական արժէքներու պէս չէ։
