Ընկերա-մշակութային

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Սէրը դրախտէն մնացած միակ զգացումն է։
Սիրոյ մասին կան անթիւ, անհամար երգեր, բանաստեղծութիւններ՝ երգուած ու գրուած։ 

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

-Եթէ գիտնայի, որ այսօր կարելի չէ մտնել Ծիծեռնակաբերդ, ապա այսքան ճամբայ ոտքով չէի կտրեր ու անցներ…
Դէպի յուշահամալիր իւր մուտքն արգիլած ոստիկանին այսպիսի համեստ պատասխան տուած է օրեր առաջ համայն հայութեան ուշադրութեան ու ակնածանքին արժանացած, հայ ազգի հաւաքական կերպարը դարձած 82-ամեայ Արտուշ պապը, որ իր վերջին մանրադրամներով գնած էր քանի մը վարդ ու շտապած յարգանքի տուրք մատուցելու Մեծ Եղեռնի զոհերու յիշատակին։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ճամբորդութիւնները դարձած են մեր ժամանակներու մարդուն կեանքին անբաժան մասը: Ժամանակից մարդուն կեանքը կարելի չէ պատկերացնել առանց երկրէ երկիր, վայրէ վայր փոխադրուելու՝ ըլլայ այդ մէկը գործով, զուարճանքի, թէ անձնական որեւէ նպատակի համար:

ՊԻԱՆ­ՔԱ ՍԱ­ՐԸԱՍ­ԼԱՆ

Ներկայ պայմաններով համաշխարհային օրակարգի առաջնակարգ խնդիրն է քորոնաժահրը եւ բոլոր հարթակներու վրայ կան անոր վերաբերեալ տուեալներ կամ տեղեկութիւններ։ Մարդկութիւնը կ՚առաջնորդուի մշակուած նոր կանոններով, որոնցմով կը կազմակերպուի առօրեան։

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Ժամանակ առ ժամանակ դժբախտաբար «գիտոսիկ»ներու որոշ խումբ մը առանց հասկնալու կը սկսին դէմ խօսիլ Եկեղեցւոյ, անարգելով, փաստեր խեղաթիւրելով, մեղադրելով, եւ այլն, եւ այլն, եւ այլն:

ԵՐԱՄ

Զանայի ոտքը առին գաճի մէջ. ըսին, որ այդպէս պիտի մնար ամիս մը գրեթէ։ Երկու հին անթացուպ դրին թեւերուն տակ, ու ճամբեցին վրան-հիւանդանոցէն դուրս, դէպի քաղաքը, որ այլեւս չկար։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայ նշանաւոր բժիշկ, առողջաբան եւ կազմախօս Վահան Արծրունին 1892-1893 թուականներուն եղած է հնդկախտ կամ սեւցաւ (քոլերա) կոչուած հիւանդութեան յարուցած համաճարակին դէմ մղուած պայքարի գործուն կազմակերպիչներէն մէկը:

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Վերջին տարիներուն ես բնաւ ազատ ժամանակ չեմ ունեցած։
Յիրաւի, ինքնամեկուսացումը զիս փակեց տունը, սակայն տակաւին չեմ կրցած հանգչիլ, ինքզինքիս հետ մինակ մնալ, խոկալ կեանքի՝ ներկայի ու ապագայի, առհասարակ իմ զգացումներու մասին։

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Գիրքերու աշխարհը զայն տարած էին հեռո՜ւ, հեռուներ…
Անահիտ կ՚ապրէր իր հեքիաթին մէջ, որ ինք յօրինած էր։ Սակայն հատելով իրականութեան ու անիրականի սահմանը՝ կը հաւատար միմիայն իր յօրինուածքին։ 

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

1949 թուականին հիմնուած եւ համաշխարհային ճանաչում ունեցող աշխարհի ամենամեծ ծաղիկի պարտէզը՝ Քէօքէնհոֆը իր պատմութեան մէջ առաջին անգամ այս տարի գոցած է դռները: Պատճառը քորոնաժահրի համաճարակն է, որուն հետեւանքով ոչ միայն այս, այլեւ աշխարհի մէջ բոլոր հանրային այցելութեան վայրերը գոց են…