Ընկերա-մշակութային

ԱՆՄՈՌԱՆԱԼԻ ԵՐԵԿՈՅԹ

Աշ­խար­հահռ­չակ ե­րա­ժիշտ ու շար­ժան­կա­րի վար­պետ Է­միր Քուս­թու­րի­ցա­յի Ե­րե­ւա­նի մէջ ու­նե­ցած ե­լոյ­թը դար­ձած է ան­մո­ռա­նա­լի։ «The No Smoking Orchestra» ժո­ղովր­դա­կան ռաք խում­բին հետ միա­սին հան­դէս ե­կաւ Է­միր Քուս­թու­րի­ցա, որ ան­մո­ռա­նա­լի ե­րե­կոյթ մը պար­գե­ւեց հայ ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րուն։

«ԱՆԱՀԻՏ» ՄԱՆԿԱԿԱՆ ԺԱՊԱՒԷՆԸ ՖՐԱՆՍԵՐԷՆՈՎ

«Ա­նա­հիտ» ման­կա­կան շար­ժան­կա­րը հա­սա­նե­լի պի­տի դառ­նայ ֆրան­սա­խօս հան­րու­թեան: «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղորդ­մամբ,Դեկ­տեմ­բե­րի 24-­ին լրագ­րող­նե­րու հետ հան­դիպ­ման ըն­թաց­քին ը­սած է «Ռո­բերտ Սա­հա­կեանց փրո­տաք­շըն» ա­րուես­տա­նո­ցի հա­մա­հիմ­նա­դիր եւ ման­կա­կան շար­ժան­կար­ներ պատ­րաս­տող Դա­ւիթ Սա­հա­կեան­ց:

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԽՕՍՔԸ

Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

«Արմէնփրէս» լրատու գործակալութեան տնօրէն Արամ Անանեան բացառիկ հարցազրոյց մը տուաւ ԺԱՄԱՆԱԿ օրաթերթին:
«Մեր ուշադրութեան կեդրոնին կը գտնուի ամբողջ հայ ժողովուրդը՝ իր ամբողջութեան մէջ։ Մենք ունինք մասնաւոր բաժին»:

Թերթավաճառի Կրպակին Առջեւ՝ Ընթերցելով Վերտառութիւնները

ՅԱԿՈԲ ՊԱԼԵԱՆ

​Կանգ ա­ռի թեր­թա­վա­ճա­ռի կրպա­կին առ­ջեւ: Բազ­մա­թիւ հրա­տա­րա­կու­թիւն­ներ՝ հաստ վեր­տա­ռու­թիւն­նե­րով կամ բա­ցա­ռիկ հա­մար­նե­րով, կ՚անդ­րա­դառ­նա­յին հա­մաշ­խար­հա­յին տագ­նա­պա­լի կա­ցու­թեան, հա­մե­մուած թուղթ ծա­խե­լու նպաս­տող ցնցող լու­րե­րով, եւ ան­թա­քոյց կը խօ­սէին կրօ­նա­կան պա­տե­րազ­մի մա­սին:

Մկրտիչ Արմէն. Հայկական Արձակի Մեծատաղանդ Վարպետը

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

22 Դեկ­տեմ­բե­ր 1972-ին, 66 տա­րե­կա­նին մեր երկ­րէն ու կեան­քէն հե­ռա­ցաւ հայ­կա­կան ար­ձա­կին մեծ վար­պետ­նե­րէն Մկր­­տիչ Ար­մէն (1906-1972), որ իր «­Հեղ­նար աղ­բիւր» վի­պա­կով ար­ժա­նա­ւո­րա­պէս նո­ւա­ճեց ան­մա­հու­թիւ­նը եւ իր տե­ղը գտաւ հայ գրա­կա­նու­թեան Մե­ծե­րու հա­մաս­տե­ղու­թեան մէջ։

ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳԸ

«Ներդաշնակութեան մեղեդի»ները Երեւանէն վերջ երէկ երեկոյեան ալ հնչեցին Իսթանպուլի մէջ՝ խորապէս տպաւորելով ունկնդիրները:
Թուրքիայէն եւ Հայաստանէն երաժիշտներ Շիշլիի «Քենթ» մշակոյթի կեդրոնի բեմին վրայ արձանագրեցին փայլուն յաջողութիւն մը:

Ամէն Տեղ Հայ Կայ

ԱՆԻ ՓԱՆՈՍԵԱՆ-ՄՈՒՐԱՏԵԱՆ

Բա­ցի…­մեր ապ­րած շրջա­նէն։

Ա­մու­սի­նիս գոր­ծին բե­րու­մով, վեց ու կէս տա­րի ա­ռաջ բնա­կու­թիւն հաս­տա­տե­ցինք Նիւ Ճըր­զիի ա­րուար­ձան­նե­րէն մէ­կուն մէջ, ո­րուն ա­նու­նը նոյ­նիսկ ան­ծա­նօթ է գա­ղու­թին մէջ ապ­րող հա­յե­րու մե­ծա­մաս­նու­թեան։

Էջեր