Ընկերա-մշակութային

ՅԱ­ԿՈԲ ՎԱՐ­ԴԻ­ՎԱ­ՌԵԱՆ

Ե­րե­ւա­նի Պե­տա­կան հա­մալ­սա­րա­նի Աս­տուա­ծա­բա­նա­կան կաճառին մէջ, կա­տա­րուե­ցաւ վե­րա­բա­ցու­մը «Ա­ճե­մեան» գրա­դա­րա­նին: Մաս­նա­գի­տա­կան կեդ­րոն մըն էր, որ ե­րախ­տա­շատ հո­գե­ւո­րա­կա­նը կը կա­տա­րէր այս հիմ­նար­կին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, Խորհր­դա­յին կար­գե­րու փլու­զու­մէն ան­մի­ջա­պէս ետք, Եր­րորդ Հան­րա­պե­տու­թեան ա­ռա­ջին օ­րե­րուն հո­գե­ւոր կրթու­թեան ճա­նա­պարհ մը ցոյց տա­լու հա­մալ­սա­րա­նա­կան մեր ու­սա­նող­նե­րուն հա­մար:

Tütün Deposu-ի մէջ եզակի ցուցահանդէս մը, որու առթած տպաւորութիւնները պայմանաւորուած են քաղաքներով:
Նկարչուհի Մերի Մուն հերթական անգամ գեղարուեստասէրներուն կը ներկայանայ իսկապէս յատկանշական ստեղծագործութիւններով:

Անց­նող շա­բա­թա­վեր­ջը ա­պա­հո­վա­բար յի­շար­ժան պի­տի մնայ լի­բա­նա­նա­հա­յու­թեան կեան­քին մէջ՝ շնոր­հիւ Կիւմ­րիի ԳՈ­ՀԱՐ ե­րաժշ­տա­խում­բին պար­գե­ւած ե­րաժշ­տա­կան մեծ ու ո­րա­կեալ մա­տու­ցու­մին:

​ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

​Նո­յեմ­բեր 4-ին, 123 տա­րի ա­ռաջ, վաթ­սուն տա­րե­կան հա­սա­կին, Պոլ­սոյ ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րո­նի մը մէջ՝ վախ­ճա­նե­ցաւ հայ հո­գե­ւո­րա­կա­նու­թեան իւ­րա­յա­տուկ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ մը, որ ինչ­պէս իր ժա­մա­նա­կա­կից­նե­րուն, նոյն­պէս եւ հե­տա­գայ սե­րունդ­նե­րու յի­շո­ղու­թեան մէջ, Խո­րէն Նար­պէյ գրչա­նունով, մնա­յուն տեղ գրա­ւեց իբ­րեւ հայ ժո­ղո­վուր­դի ար­ժէ­քա­ւոր, այ­լեւ վի­ճա­յա­րոյց դէմ­քե­րէն մէ­կը։

Ե­րէկ, Ե­րե­ւա­նի մէջ նշուե­ցաւ ան­մահ բա­նաս­տեղծ Զահ­րա­տի 90-ա­մեայ յո­բե­լեա­նը։ Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րա­րու­թեան եւ Գրող­նե­րու միու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ կազ­մա­կեր­պուած հան­դի­սու­թեան ներ­կայ գտնուե­ցաւ նաեւ Զահ­րա­տի այ­րին՝ Ա­նա­յիս Եալ­տըզ­ճեան։

Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան, Հար­պիէի Նոթ­րը Տամ Տը Սիոն ֆրան­սա­կան լի­սէի դահ­լի­ճին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ դա­սա­կան կի­թա­ռի հա­մերգ մը։ Ե­րաժշ­տա­հան­դէ­սի ըն­թաց­քին կի­թա­ռա­հար Հա­լուք Օ­նաթ Աք­պու­լութ ունկն­դիր­նե­րուն վրայ խոր տպա­ւո­րու­թիւն գոր­ծեց իր յա­ջող կա­տա­րում­նե­րով։

Պէյ­լիք­տիւ­զիի մէջ վա­ղը պի­տի սկսի TÜYAP-ի 34-րդ գր­քի տօ­նա­վա­ճա­ռը, որ պի­տի շա­րու­նա­կուի մին­չեւ Նո­յեմ­բե­րի 15-ը։ Կը տե­ղե­կա­նանք, որ «Ա­րաս» հրա­տա­րակ­չա­տու­նը այս տա­րի եւս պի­տի մաս­նակ­ցի այս տօ­նա­վա­ճա­ռին, ո­րու հա­մա­լի­րէն ներս ար­դէն ա­պա­հո­ված է իր տա­ղա­ւա­րը։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ​

Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Ուղ­ղա­փառ Սուրբ Ե­կե­ղեց­ւոյ Վի­րա­հա­յոց Թե­մը ան­բա­ժան մասն է Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Սուրբ Ե­կե­ղեց­ւոյ:
Կ՚են­թադ­րուի, որ թե­մը հիմ­նուած է 12-րդ դա­րուն։ Ա­ռաջ­նոր­դա­նիս­տը ե­ղած է Տփղիս (Թիֆ­լիզ) քա­ղա­քի Ս. Գէորգ ե­կե­ղե­ցին (13-րդ դա­րէն)։ Թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ­նե­րու մա­սին ա­մե­նէն հին յի­շա­տա­կու­թիւ­նը կը վե­րա­բե­րի 12-րդ դա­րու 70-ա­կան թուա­կան­նե­րուն:

ՆԱ­ՐԷ ԳԱ­ԼԵՔ­ՄԵ­ՐԵԱՆ

6 Նո­յեմ­բե­րին կը սկսի ցու­ցադ­րուիլ Ճէյմս Պոն­տի նոր շար­ժան­կա­րը՝ «Սփեք­թըր» (ա­ռա­ջին ցու­ցադ­րու­թիւ­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ Բրի­տա­նիոյ մէջ, 26 Սեպ­տեմ­բե­րին):

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Փրոֆ. Ալպերթ Խառատեան լոյս ընծայեց «Արեւմտահայ մամուլն իր պատմութեան աւարտին» խորագրեալ գիտական գործ մը:
Աշխատասիրութեան մէջ վերարտադրուած են նաեւ Պոլսոյ եւ Զմիւռնիոյ հայկական անկուսակցական պարբերականներուն ազգային ու հասարակական բովանդկութեան հիմնական կողմերը: