Ընկերա-մշակութային

Երկու դրացիներու՝ Կարսի եւ Կիւմրիի միջեւ բարեկամական յարաբերութիւն:
Սահմանակից քաղաքներու կանայք միասնաբար ճաշ պատրաստեցին եւ դարձան սեղանակից:

Տա­ղան­դա­ւոր ա­րուես­տա­գի­տու­հի Մե­րի Մուն, Ե­րե­ւա­նէն, կը մաս­նակ­ցի հա­ւա­քա­կան ցու­ցա­հան­դէ­սի մը, որ տե­ղի կ՚ու­նե­նայ «Միք­սէր» պատ­կե­րաս­րա­հին մէջ, Պէ­յօղ­լու։

​Տեսակցեցաւ՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի մտաւորական աշխարհի յայտնի դէմքերէն մին. գրող, թարգմանիչ, բանաստեղծ, հրապարակագիր, քսան գիրքերու հեղինակ…
Լեւոն Պլպուլեան գործունէութիւն ծաւալած է նաեւ երաժշտական բնագաւառէն ներս իր քրոջ՝ Ժաննա Պլպուլեանի հետ, որ կը բնակի Փարիզի մէջ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հակառակ տարածքին փոքրութեան, Հայաստան տակաւին ունի բազում գեղեցկութիւններ, որոնք դեռ չեն բացայայտուած, սակայն չեն զիջիր յայտնի վայրերու հրապոյրին:
Սոճուտ, Լոռեբերդ, Հնեվանք եւ այլ նման վայրեր հետզհետէ ուշադրութիւն կը գրաւեն՝ իրենց առթած աննկարագրելի տպաւորութեամբ:

​19-րդ դա­րա­վեր­ջի եւ 20-րդ դա­րու հա­յազ­գի շուրջ քսան լու­սան­կա­րիչ­նե­րու գոր­ծե­րը ներ­կա­յա­ցուած են այս օ­րե­րուն Ե­րե­ւա­նի մէջ բա­ցուած ե­զա­կի ցու­ցա­հան­դէ­սով մը, որ կը կո­չուի «Յայտ­նի­նե­րը՝ հայ լու­սան­կա­րիչ­նե­րու աչ­քե­րով»։ «Ե­րե­ւա­նեան ա­մառ 2015» մի­ջո­ցա­ռում­նե­րուն շրջագ­ծով կ՚ի­րա­կա­նա­ցուի այս ծրա­գի­րը, Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի «Հայ-արթ» մշա­կու­թա­յին կեդ­րո­նի յար­կէն ներս։

Փա­րի­զի Հայ մշա­կոյ­թի տան «Տէ­մի­րեան» սրա­հին մէջ Հա­մազ­գա­յի­նը կազ­մա­կեր­պած էր ձեռ­նարկ մը, ո­րու ըն­թաց­քին բա­նա­խօ­սեց պատ­մա­բան Ա­նա­հիտ Տէր-Մի­նա­սեան։ Ձեռ­նար­կին ա­ռիթ տուած էր Կա­րօ Սա­սու­նիի «Լեռ­նե­րու խոր­հուր­դը» հա­տո­րին ֆրան­սե­րէ­նով կա­տա­րուած հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը «Փա­րան­թէզ» հրա­տա­րակ­չա­տան կող­մէ, «Որ­սոր­դը» խո­րագ­րով։ Հա­տո­րը թարգ­մա­նած է Բաբ­գէն Սա­սու­նի, իսկ վեր­ջա­բա­նի հե­ղի­նակն է Ա­նա­հիտ Տէր-Մի­նա­սեան։

ՆԱ­ԶԱ­ՐԷԹ ՊԷՐ­ՊԷ­ՐԵԱՆ

Հայ ժո­ղո­վուրդն ու հայ­կա­կան մշա­կոյ­թը հա­մաշ­խար­հա­յին հռչա­կի ար­ժա­նաց­նող եւ մի­ջազ­գա­յին ա­րո­ւես­տա­սէր հա­սա­րա­կու­թեան սիրե­լի դարձ­նող մե­ծա­նուն հա­յե­րու փա­ղան­գին մէջ, իր բարձ­րա­դիր պա­տո­ւան­դա­նը ու­նի Ա­րամ ­Խա­չատ­րեան, ո­րուն ծննդեան տա­րե­դար­ձը կը տօ­նենք ­Յու­նիս 6-ի օ­րը։

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

Ապ­րիլ 28 2015: Քա­թա­րէն աշ­խա­տան­քա­յին այ­ցե­լու­թեամբ կը մեկ­նիմ Թո­քիօ: Ա­ռա­ջին ան­գամն է, որ Ճա­բոն պի­տի այ­ցե­լեմ: Բնա­կա­նա­բար կը հե­տե­ւինք Ճա­բո­նի ճար­տա­րա­րուես­տա­կան յա­ռաջ­խա­ղաց­քին եւ գի­տենք, որ այդ եր­կի­րը իր ար­տադ­րու­թիւն­նե­րով ո­ղո­ղած է աշ­խար­հի շու­կան, բայց նաեւ կար­դա­ցած եմ պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին ա­նոր սխրա­գոր­ծու­թիւն­նե­րուն մա­սին:

Հայ դա­սա­կան ե­րաժշ­տու­թեան ար­դի ժա­մա­նակ­նե­րու մե­ծա­գոյն յօ­րի­նող­նե­րէն մէկն է Տիգ­րան Ման­սու­րեան, ո­րու գոր­ծե­րէն մին նա­խըն­թաց օր ա­ռա­ջին ան­գամ ունկնդ­րի դա­տին յանձ­նուե­ցաւ Պոլ­սոյ ե­րաժշտա­կան փա­ռա­տօ­նի շրջագ­ծով։ Մեծ ե­ղեռ­նի բիւ­րա­ւոր զո­հե­րը ո­գե­կո­չե­լու նպա­տա­կով փա­ռա­տօ­նի կազ­մա­կեր­պիչ İKSV ող­ջու­նե­լի քայլ մը ա­ռած էր՝ ե­րաժշ­տու­թիւն պա­տուի­րե­լով Տիգ­րան Ման­սու­րեա­նին։

Զուարթ­նո­ցի տա­ճա­րին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ հռչա­կա­ւոր դաշ­նա­կա­հար Տիգ­րան Հա­մա­սեա­նի եւ Ե­րե­ւա­նի Պե­տա­կան սե­նե­կա­յին երգ­չա­խում­բի հա­մա­տեղ «Լոյս ի լու­սոյ» խո­րա­գի­րը կրող շրջա­գա­յու­թեան հա­մեր­գը։