ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երբ կը թերթէինք 125-ամեայ «Անահիտ» հանդէսին 1930-ականներու թիւերը, անոր էջերուն մէջ, ի շարս հետաքրքրական ու պատմական նիւթերու, ընթերցեցինք նաեւ պոլսահայ անուանի մտաւորական, տնտեսագէտ Յովհաննէս Սագըզի (Սագըզեան) նամակները՝ ուղղուած իր որդւոյն՝ Արմենակին, երբ որդին կ՚ուսանէր Փարիզ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր, դարձեալ մեր սիրելի ընթերցողներուն կը ներկայացնենք մտածումներ պահքի ու ծոմապահութեան մասին, քաղուած Սուրբ Եկեղեցւոյ հայրերէն:
• Հայր Պիմէն կը գրէ.
- Հոգին ո՛չ մէկ բանով այնքան չի խոնարհիր, ինչքան՝ երբ մէկը ինքզինք կերակուրէն կը զսպէ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Երբ գողը ներխուժեց զենի վարպետի տունը, ան հասկցաւ, որ ներսը գողնալու բան մը չկայ։ Վարպետը յայտնուեցաւ անոր առջեւը։ «Դուն երկար ճանապարհ անցած ես ինծի այցելելու համար», ըսաւ ան գողին։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
125 տարի առաջ Փարիզի մէջ պոլսահայ գրող, լրագրող եւ հասարակական գործիչ Արշակ Չօպանեան կը հիմնէ «Անահիտ» գրական գեղարուեստական ամսագիրը, որ իր ամուր տեղը կը գրաւէ հայ մամուլի պատմութեան մէջ: Օրին ըլլալով ընթերցուած ամսագիր մը՝ յետագային կը դառնայ հարուստ աղբիւր՝ ուսումնասիրողներուն համար:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ինչպէ՞ս սկսաւ ամէն բան.
Իմ անունը հայ է, մականունը՝ եան, նախնական ազգանունը՝ Պապայեան:
Տակաւին դպրոցական տարիներուս զիս շատ կը հետաքրքրէր, թէ ինչ կը նշանակէ իմ մականունի «պապա» արմատը:
ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ
Ինչպէ՞ս սկսաւ ամէն բան.
Իմ անունը հայ է, մականունը՝ «եան»:
Մականունը կամ ազգանունը՝ անձի մը տոհմական անուանումն է: Զայն կը տրուի ծնելէ կամ ամուսնանալէ ետք եւ կը փոխանցուի ժառանգաբար:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Եօթանասուն տարի առաջ՝ 1953 թուականի ապրիլին Երեւանի մէջ կեանքէն հեռացաւ մեծանուն հայ լեզուաբան, բառարանագիր, մեծ պոլսահայ գործիչ Հրաչեայ Աճառեան: Անոր յուղարկաւորեցին Երեւանի Կեդրոնական գերեզմանատունին մէջ, որ յայտնի է Թոխմախի գերեզմանոց անունով, եւ ուր նոյնպէս հայ մշակոյթի, արուեստի, գիտութեան շատ մեծեր կան յուղարկաւորուած, ինչպէս՝ Կոմիտասի անուան Պանթէոնին մէջ:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Կը շարունակենք մեր խորհրդածութիւնները կեանքի մէջ գոյութիւն ունեցող կապերու, կամուրջներու մասին։
Մենք ըսած ենք, որ մարդը կապուած է ուրիշներուն, բնութեան։ Բան մը յստակ է այն կապի մէջ, զոր ան կը հաստատէ իր եւ իր շրջապատի հետ:
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Հայ ականաւոր եկեղեցական եւ մշակութային գործիչ Սիմէոն Ա. Երեւանցիի գիտական ժառանգութեան մէջ առանձնայատուկ տեղ կը զբաղեցնէ անոր «Ջամբռ» պատմական աշխատութիւնը, որ քանի մը անգամ հրատարակուած է, թարգմանուած է անգլերէնի եւ ռուսերէնի, բայց վերջերս Երեւանի մէջ կրկին լոյս տեսաւ:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Այսօր, մեր սիրելի ընթերցողներուն կը ներկայացնենք լուսահոգի Արտաւազդ Արք. Թրթռեանին [այն օրերուն վարդապետ] մէկ խորհրդածութիւնը, որու մէջ լուսահոգի սրբազանը բացատրած է, թէ ի՞նչ է աղօթքը:
