Թրքահայ կեանք

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի այն­քան սի­րուած ու յար­գուած դէմ­քե­րէն մին՝ Կար­պիս Ու­ղուր­լուեան։ Իր սե­րուն­դի ա­մե­նա­յատ­կան­շա­կան դէմ­քե­րէն մին էր Կար­պիս Ու­ղուր­լուեան, որ թրքա­հայ կեան­քէ ներս կը վա­յե­լէր թէ՛ մեծ հա­մակ­րանք եւ թէ մեծ վստա­հու­թիւն։

Տիար­պա­քը­րի մէջ մահ­կա­նա­ցուն կնքեց քա­ղա­քի վեր­ջին հա­յե­րէն Սար­գիս Է­քէն, որ 25 օ­րէ ի վեր դար­մա­նում կը տես­նէր «Տիճ­լէ» հա­մալ­սա­րա­նի հի­ւան­դա­նո­ցին մէջ։ 2014 թուա­կա­նին ան կորսն­ցու­ցած էր իր 65 տա­րուան կո­ղա­կի­ցը՝ Պայ­ծառ Է­քէ­նը, ո­րու մա­հէն վերջ իր կեանքն ալ դուրս ե­կած էր բնա­կա­նոն հու­նէն։

Տ. Արամ Արքեպիսկոպոս Աթէշեան Գումգաբուի մէջ անդրադարձաւ շարք մը հրատապ համայնքային հարցերու:
«Յովակիմ 1461» նորահաստատ հիմնարկի պաշտօնական վաւերացումը վերջնականօրէն ապահովուեցաւ: Պատրիարքարանը անվճար պիտի կատարէ մէկ քահանայով յուղարկաւորութիւններն ու մկրտութիւնները: Ընդհանուր Փոխանորդը կը խոստանայ կրթաթոշակներ:

Աթոռանիստ Մայր եկեղեցւոյ համալիրէն ներս երէկուան կրօնական եւ աշխարհիկ արարողութիւնները առիթ հանդիսացան մեծ խանդավառութեան:
Աշակերտները օրուան յայտագրին ընթացքին հանդէս եկան «Յիշենք անցեալը, կերտենք ապագան» կարգախօսով՝ շեշտելով հայ դպրոցին առաքելութիւնը:

Թաք­սի­մի Ս. Յա­րու­թիւն ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ բիւր յար­գան­քով ո­գե­կո­չուե­ցան բա­րե­յի­շա­տակ Յով­հան­նէս եւ Մկրտիչ Է­սաեան հա­րա­զատ­նե­րը, ո­րոնք յա­րա­կից Է­սաեան վար­ժա­րա­նի հիմ­նա­դիր­ներն են։ Այս առ­թիւ Է­սաեա­նի ըն­տա­նի­քը հեր­թա­կան ան­գամ իր խո­նար­հու­մը բե­րաւ հիմ­նա­դիր հա­րա­զատ­նե­րու բա­րի յի­շա­տա­կին առ­ջեւ ու վե­րա­նո­րո­գեց ա­նոնց նկատ­մամբ ե­րախ­տա­գի­տա­կան զգա­ցում­նե­րը։

Շիշ­լի մար­զա­կում­բին կող­մէ կազ­մա­կերպուած պաս­քեթ­պո­լի դա­սըն­թաց­քին մաս­նա­կից փոք­րիկ­նե­րը ե­րէկ ապ­րե­ցան յատ­կան­շա­կան օր մը։ Պա­քըր­գիւ­ղի մէջ, Տա­տեան վար­ժա­րա­նի նո­րա­կա­ռոյց հա­մա­լի­րէն ներս, «Եդ­քին Պէր­պէ­րօղ­լու» մար­զա­դահ­լի­ճի եր­դի­քին տակ ա­նոնք պի­տի ի­րա­կա­նաց­նէին ի­րենց հեր­թա­կան պարապ­մունքը։

Գալ­ֆաեան Տան խումբ մը ա­շա­կերտ­ներ ե­րէկ խմբագ­րա­տունս այ­ցե­լե­ցին, ի­րենց տնօ­րէ­նու­հիին եւ ու­սուց­չու­հի­նե­րուն ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ։ Փոք­րիկ­նե­րը փու­թա­ցած էին շնոր­հա­ւո­րե­լու ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի ըն­տա­նի­քին Նոր տա­րին եւ Ս. Ծնուն­դը։ Ա­նոնց այ­ցե­լու­թիւ­նով խմբագ­րա­տանս մէջ իս­կա­պէս ստեղ­ծուե­ցաւ տօ­նա­կան մթնո­լորտ մը։

Ֆէ­րի­գիւ­ղի Մէ­րա­մէթ­ճեան վար­ժա­րա­նի Ծնո­ղաց միու­թիւ­նը ե­րէկ կազ­մա­կեր­պեց հա­մա­կիր տի­կին­նե­րու ոգեւոր ճաշ­կե­րոյթ մը, ո­րու մաս­նա­կից­նե­րը միաս­նա­բար ող­ջու­նե­ցին 2016 թուականի տա­րե­մու­տը։ Ֆլո­րիա­յի «Քա­շը­պէ­յազ կա­լա» ճա­շա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս բազմահոծ հա­ւա­քոյ­թը, ո­րու ըն­թաց­քին ստեղ­ծուե­ցաւ խան­դա­վառ մթնո­լորտ։

Հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րը այս շա­բա­թա­վեր­ջին ժա­մադրուած են Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րա­նին ի նպաստ նա­խա­տե­սուած տա­րե­կան ա­ւան­դա­կան սի­րոյ սե­ղա­նին հա­մար։ Գում­գա­բուի մէջ տե­ղի պի­տի ու­նե­նան հան­դի­սու­թիւն­նե­րը, ո­րոնց ըն­դա­ռաջ նա­խըն­թաց օր հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խմբագ­րա­տանս մէջ հիւ­րըն­կա­լե­լու Ղա­լա­թիոյ Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ եւ Կեդ­րո­նա­կան վար­ժա­րա­նի խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պետ Յա­րու­թիւն Է­պէօղ­լուն։

Մեր ե­րաժշ­տա­կան աշ­խար­հի հա­մակ­րե­լի մե­ներ­գիչ­նե­րէն Պար­թեւ Կա­րեան այս շրջա­նին ե­րաժշ­տա­սէր­նե­րու տրա­մադ­րու­թեան տակ դրած է սկա­ւա­ռակ մը։ Սա հնա­րա­ւո­րու­թիւն կ՚ըն­ձե­ռէ, որ Պար­թեւ Կա­րեա­նի հա­մա­կիր­նե­րը երբ որ փա­փա­քին, կա­րե­նան ի­րենց բնա­կա­րա­նի կամ գոր­ծա­տե­ղիի եր­դի­քին տակ հիւ­րըն­կա­լել հա­մակ­րե­լի ա­րուես­տա­գէ­տը, որ եր­կար տաս­նա­մեակ­նե­րէ ի վեր ծա­ռա­յու­թիւն կը բե­րէ հայ­կա­կան ե­րաժշ­տու­թեան։