Թրքահայ կեանք

«Չըփ­լաք ա­յաք­լար» պա­րա­խում­բը ե­րէկ ան­գամ մը եւս բե­մադ­րեց «Ճա­նա­պար­հոր­դու­թիւն Կո­մի­տա­սին հետ» պար-ներ­կա­յա­ցու­մը

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ այս շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի պի­տի ու­նե­նայ քէր­մէս մը, ո­րու հա­սոյ­թը պի­տի տրա­մադ­րուի պոլ­սա­հայ հա­մալսա­րա­նա­կան ե­րի­տա­սար­դու­թեան։

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ ե­րէկ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է Տի­րա­մայր Ա­րաք­սի Ա­նու­շեան, որ եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր կը տա­ռա­պէր ա­ռող­ջա­կան խնդիր­նե­րէ։ Հան­գու­ցեա­լը մայրն էր Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի Ա­տե­նա­պետ Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեա­նի։

Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան երէկ նախագահեց Սամաթիոյ Ս. Գէորգ եկեղեցւոյ արարողութիւններուն։
Էսաեան սանուց միութեան «Մարալ» համոյթի պարուսոյց Կարպիս Չափքանին շնորհուեցաւ Թուրքիոյ Հայոց Պատրիարքութեան «Օրմանեան» շքանշանը։

այ գրա­կա­նու­թեան ա­ռա­ջին գրա­գի­տու­հին ու կա­նանց ի­րա­ւունք­նե­րու պաշտ­պան Սրբու­հի Տիւ­սաբ (1841-1901) ո­գե­կո­չուե­ցաւ Հա­մաշ­խար­հա­յին կա­նանց օ­րուան առ­թիւ։ Այս առ­թիւ Հայ կա­թո­ղի­կէ հա­մայն­քի ա­ռա­քե­լա­կան կա­ռա­վա­րիչ Տ․ Լե­ւոն Արք․ Զէ­քիեան հո­գե­հանգս­տեան Ս․ Պա­տա­րագ մա­տոյց Բան­կալ­թըի Լա­տին կա­թո­ղի­կէ գե­րեզ­մա­նա­տան մատ­րան մէջ։

Հա­մաշ­խար­հա­յին կա­նանց օ­րուան նա­խօ­րեա­կին, Բան­կալ­թի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նէն խումբ մը սա­ներ, գլխա­ւո­րու­թեամբ հա­յե­րէ­նի ու­սու­ցիչ Սե­ւան Տէ­յիր­մէն­ճեա­նի, այ­ցե­լե­ցին վի­պա­գիր ու հան­րա­յին գոր­ծիչ Սրբու­հի Տիւ­սա­բի (1841-1901) շի­րի­մը, որ կը գտնուի Բան­կալ­թիի Լա­տի­նաց գե­րեզ­մա­նա­տան մէջ։

Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բին կող­մէ ձեռ­նարկուած սերն­դա­փո­խու­թեան ծրա­գի­րը յա­ռաջ կը տա­րուի թա­փով։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, Մեծ պահ­քէն ան­մի­ջա­պէս ա­ռաջ Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց ե­կե­ղեց­ւոյ «Ա­լա­ճա­ճեան» սրա­հին մէջ կազ­մա­կերպուած խրախ­ճանք մը բնո­րո­շած էր սոյն նա­խագ­ծին մեկ­նար­կը։

Վա­գըֆ­նե­րու խոր­հուր­դի մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Թո­րոս Ալ­ճան նա­խն­թաց օր հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ Վա­գըֆ­նե­րու Իս­թան­պու­լի Բ. շրջա­նի տնօ­րէն Իպ­րա­հիմ Սաֆ­ֆէթ Էր­թիւր­քի հետ։

Հա­մաշ­խար­հա­յին կա­նանց օ­ր-ւան կա­պակ­ցու­թեամբ ձեռ­նարկ մը կա­յա­ցաւ Է­սաեան վար­ժա­րա­նէն ներս։ Այս­պէս, ա­շա­կերտ­նե­րը նախ ներ­կա­յա­ցան մշա­կու­թա­յին յայ­տագ­րով մը, զոր պատ­րաս­տած էին ու­սու­ցիչ­ներ Թա­րա Տէ­միր­ճիօղ­լու, Սե­սիլ Քա­րա­հի­սա­րի­տիս, Ճա­նան Պուլ­կուր։

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ Շի­րի­նօղ­լու ըն­տա­նի­քը ե­րէկ ու­նե­ցած է ցա­ւա­լի եւ տխուր կո­րուստ մը։