Հարթակ

ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ՝ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆԻՆ

Գրաբարէ թարգմանեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

«Երկրի վրայ Ես Քեզ փառաւորեցի» (Յհ 17.4):
Մարդոց մասին, կ՚ըսէ, Քու հնազանդութեանդ բերի, սակայն ոմանք կ՚ըսեն, թէ այն կ՚ըսէ, որ Որդիին միջոցով հայրութեան անունը սորվեցանք, թէեւ գիտէին զԻնք Աստուած, բայց հայրութիւնը չէին ճաչնար, եւ թէեւ Գիրքին մէջ կ՚ըսէ, թէ ասիկա չէ՞ Հայրդ, որ քեզ ստացաւ, սակայն ատիկա ստեծման մասին կ՚ըսէ, իսկ Որդիին Հայրը չէին գիտեր, հիմա ասիկա կ՚ըսէ. «Հայրութեան անունդ յայտնեցի երկրի վրայ»:

ՄԻՋԻՆ ԱՐԵՒԵԼՔԻ ՔԱՂԱՔՆԵՐՈՒ ՃԱՄԲԱՆԵՐՈՎ

ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ

Աշխարհի մէջ կան անթիւ քաղաքներ, որոնք շատ մը մարդոց կողմէ յայտնաբերուած չեն։ Թէեւ մեր ժամանակներուն աճեցաւ զբօսաշրջութիւնը եւ աշխարհը դարձաւ շատ աւելի բացայայտուող ու հասանելի, սակայն (ու կարծեմ միշտ ու տեւաբար) անկարելի է բոլոր տեղերը, երկիրներն ու քաղաքները այցելուած, դեռ չըսելու համար ճանչցուած ու բացայայտուած ըլլան՝ իւրաքանչիւր ապրողի համար մեր աշխարհին մէջ:

«ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԻՆ ՀԱՄԱՐ ՅՍՏԱԿ ՉԷ ԵՐԿՐԻՆ ՎԻՃԱԿԸ»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Քէպէքէ ներս, Գանատա, Հայաստանի պատուոյ հիւպատոս Լեւոն Աֆէեան համոզուած է, թէ շուտով պիտի վերականգնուի սփիւռքի հետաքրքրութիւնը Հայաստանի նկատմամբ, սա ժամանակի հարց է։ Հայ իրականութեան հրատապ նիւթերուն շուրջ առիթն ունեցանք շօշափելու իր կարծիքը։

ՎԱՐԱԿԻՉ ՀԻՒԱՆԴՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ ԵՒ ԱՆՈՆՑ ԹՈՅՆԸ (Ի՞նչ ըսել է վարակուիլ․ վարակման պատճառներն ու եղանակները․ վարակումէն պաշտպանուելու միջոցները)

ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1902)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Վարակիչ ցաւերը ընդհանրապէս այսպէս կ՚երեւին: Գիւղի կամ քաղաքի մէջ հիւանդութիւն չկար, ամէն մարդ իր գործին էր, յանկարծ օր մը կը լսուի, թէ այս ինչին տունը ցաւ ինկած է:

«ԻՍԿԱԿԱՆ ԵՒ ԱՄԵՆԷՆ ՀՄՈՒՏ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆԸ ՍԱՏԱՆԱՆ Ի՛ՆՔՆ Է»

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

​Մեր ներկայ ժամանակաշրջանին Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցւոյ մեծագոյն աստուածաբաններէն մէկն է Գերաշնորհ Տ. Յակոբ Արքեպիսկոպոս Գլնճեանը: Սրբազան Հայրը հեղինակ է շուրջ մէկ տասնեակ գիրքերու, ինչպէս նաեւ բազմաթիւ հայերէն եւ օտարալեզու գրութիւններու, յօդուածներու եւ ուսումնասիրութիւններու:

ԴՐՈՒԱԳՆԵՐ՝ ՆՇԱՆԱՒՈՐ ՄԱՐԴՈՑ ԿԵԱՆՔԷՆ

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

1972 թուականը յաւիտեան դրոշմուած պիտի մնայ իմ յիշողութեանս մէջ որպէս կեանքիս լաւագոյն վայելքներէն մին ապրուած տարի։ 1971-72 տարեշրջանին հրաւիրուած էի անգլերէն լեզու դասաւանդել Այնճարի Հայ աւետարանական երկրորդական վարժարանին մէջ։

Էջեր