ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Հին ցաւը մենք ունինք մինչեւ այսօր թէ՛ սփիւռքի եւ թէ Պոլսոյ մէջ. մեր թուականէն տասներեք տարիներ առաջ, Տատեան վարժարանի երկարամեայ ուսուցչուհի օրիորդ Հերմինէ Պէնլիօղլու Պոլսոյ «Ակօս» շաբաթերթին տուած իր հարցազրոյցին մէջ կ՚ըսէր. «Մեր մայրենին օրըստօրէ կը նահանջէ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդուս նկարագիրը իրենց ինքնութեան արտայայտութիւնն է։ Արդարեւ, նկարագիրը դրոշմն է անձին եւ ան կը ճանչցուի իր իսկ նկարագրով։ Եւ այս իմաստով՝ անձը ծանօթ է իր նկարագրով։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Այնպէս ինչպէս անցեալին, նոյնպէս այսօր պէտք է լրջօրէն մտածել ու նուիրուիլ մերօրեայ օտարախօս երիտասարդներու հայացումին. ուրախանալի երեւոյթ է, որ մեր սփիւռքահայ երիտասարդները կ՚այցելեն իրենց հայրենիքը, սակայն ցաւալի է տեսնել, որ անոնք իրարու հետ կը հաղորդակցին օտարին լեզուով եւ երբ հայը հայուն հետ օտարին լեզուով հաղորդակցելու կարիքը կը զգայ... վիճակը վտանգաւոր կարելի է նկատել:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Տիեզերական Եկեղեցւոյ երաժշտական աւանդութիւնը ստեղծած է անգնահատելի գանձ մը՝ որ կը գերազանցէ միւս արուեստները, յատկապէս այն պատճառով, որ խօսքերուն կցուած հոգեւոր երգը հանդիսաւոր ծիսակատարումին անհրաժեշտ եւ ամբողջակատար մէկ մասը կը հանդիսանայ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Կը տեսնենք, թէ 20-րդ դարու սկիզբը թրքախօս եւ օտարախօս մանուկները մեծ մտահոգութիւն մը եղած է մեր ազգի մտաւորականութեան համար եւ ի խնդիր այդ մանուկներու հայացումին՝ պատրաստուած են բազմաթիւ դասագիրքեր ու հրատարակութիւններ, որոնք մեծ մասամբ հրատարակուած են Պոլսոյ մէջ՝ 1900-1910 թուականներուն:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Heraklitos կ՚ըսէ, թէ՝ ամէն ինչ կը հոսի. «Panta Rhei»։
Այս իմաստալից խօսքը կը համառօտէ այն ճշմարտութիւնը՝ թէ ամէն ինչ փոփոխութեան ենթակայ է՝ ամէն ինչ կ՚ընթանայ, այսինքն տեւական կը փոխուի։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Ընտանիքէն ետք երկրորդ կարեւոր ազդակը ուսուցիչի կարողութիւններն են. մենք ուսուցչութիւնը որպէս գործ չենք տեսներ, որովհետեւ իրականութեան մէջ շատեր կրնան ուսուցիչ դառնալ, սակայն բոլորը չեն կրնան կրթել իրենց խնամքին յանձնուած մանուկները:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Իրաւունքը, որ ամենալայն իմաստով կը համապատասխանէ՝ արդար սեփականութեան, օրինաւորուած պահանջքի կամ բան մը ընելու կամ չընելու ազատութեան եւ կարողութեան, չի բխիր պետութենէ, այլ մարդու բնական դրութենէն։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Յաճախ կրթութեան մասին խօսելով, անդրադարձած ենք ծնողքի ունեցած կարեւոր դերին մասին, որովհետեւ տան մէջ հիմքը կը դրուի մանուկին կրթութեան. այդտեղ է որ կը կազմուի մանուկին լեզուամտածողութիւնը. եթէ հայրը, մայրը ըլլան օտարախօս եւ կամ թրքախօս, բնականաբար այդ մանուկը պիտի դառնայ օտարախօս եւ այս դժբախտ երեւոյթն է, որ մեզ կը ստիպէ յաճախ խօսիլ ընտանեկան կարեւորութեան մասին. այս երեւոյթն է յաճախ որ օտար ամուսնութեան դէմ ըլլալ կը ստիպէ մեզ:
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ի՞նչ է ձեր կարծիքը ջուրի մասին սիրելի՜ ընթերցող բարեկամներ։ Ընդհանրապէս, այն համոզումը կ՚ընդունուի, թէ ջուրը կեա՛նք է։ Ուրիշ խօսքով՝ կեանքը ջուրէն գոյութիւն կը ստանայ եւ ջուրը ամէն ինչի սկիզբն է։
