Հոգե-մտաւոր

ԱՆԽՏԻՐ ՄԱՐԴԸ՝ «ՄԱ՛ՐԴ» Է

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

«Անգամ մը որ Քրիստոսի միանալով մկրտուեցաք, այլեւս Քրիստոս է որ կ՚ապրի ձեր մէջ։ Ալ ո՛չ հրեայի եւ հեթանոսի խտրութիւն կայ, ո՛չ ստրուկի եւ ազատ մարդու, ո՛չ ալ արուի եւ էգի, որովհետեւ Քրիստոսի միանալով՝ բոլորդ ալ մէկ եղաք». (ԳԱՂԱՏ. Գ 27-28)։

ՊԱՐՏՈՒԹԵԱՆ ՀԻՄՆԱԿԱՆ ՊԱՏՃԱՌԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր թուականէն 29 տարիներ առաջ՝ Արցախի առաջին պատերազմին ժամանակ, երբ յաղթանակողը հայերն էին Միացեալ ազգերու կազմակերպութեան (ՄԱԿ) մարդկային իրաւանց յանձնախումբը կը դատապարտէր Հայաստանը: Աւելի քան երկու ամիս տեւող հանդիպումներուն ներկայ էին մօտաւորապէս 53 տարբեր պետութիւններ, որոնք յանձնախումբին հետ միաձայն կը դատապարտէին Հայաստանը:

ԱՍՏՈՒԾՈՅ ՎՍՏԱՀԻԼ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Աստուծոյ վստահիլ, կը նշանակէ ամէն պարագայի մէջ՝ ապաւինիլ Անոր եւ յանձնուիլ անվարան, վճռական։ Արդարեւ, հաւատացեալի համար Աստուծոյ վստահիլ դիւրին է եւ այս մասին, ընդհանրապէս որեւէ հարց չի ծագիր։

ՄԵՐ ԳՐՈՂՆԵՐՆ ՈՒ ՕՏԱՐ ԲԱՌԵՐԸ (ԻԷ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Պէտք է միշտ ի միտի ունենալ, որ գրական լեզուն միշտ ալ հիմնուած եղած է խօսակցական լեզուին վրայ. նոյնն է պարագան նաեւ գրաբար լեզուին. գրաբար լեզուն գրական լեզու ըլլալէ առաջ, եղած է ժողովուրդին խօսակցական լեզուն եւ Մեսրոպ Մաշտոց ո՛չ թէ նոր լեզու ստեղծած է, այլ այդ խօսակցական լեզուին հիման վրայ ստեղծած է տառեր՝ զանոնք գիրի վերածելու համար:

ՀԱՅՈՑ ԿՐԹԱԿԱՆ ՎԻՃԱԿԸ ԵՒ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ Զ. ԵՒ ԺԲ. ԴԱՐԵՐՈՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ե. դարու հայոց գրականութեան կրօնական ուղղութիւնը ժամանակի պահանջի բնական արգասիքն էր. տառերու գիւտով Սահակ Պարթեւ եւ Մեսրոպ Մաշտոց Վարդապետը կամեցան հայ ժողովուրդը կրօնապէս կրթել, քրիստոնէական բարոյական գաղափարները անոր մէջ հաստատել եւ անոնք իրենց նպատակին հասան։ Անոնց դաստիարակած սերունդն էր, որ 451 թուականին պատերազմի մէջ իր կեանքը զոհեց իր ճշմարիտ կրօնի եւ ազգի փրկութեան համար։

ՄԵՐ ԳՐՈՂՆԵՐՆ ՈՒ ՕՏԱՐ ԲԱՌԵՐԸ (ԻԶ.)

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Լեզուի խնդիրը շատերու համար որքան ալ պարզ թուի, իրականութեան մէջ մեծ մտահոգութիւն էր մտաւորականներուն համար. մտահոգութիւն՝ որ շատ անգամ վէճ կը յառաջացնէր անոնց միջեւ: Շատ մը մտաւորականներ անմիջականօրէն ժողովուրդին մէջ ապրած չըլլալով, գաւառները շրջած ու անոնց բարբառները լսած չըլլալով, լեզուի հիմք կ՚ընդունէին գրաբարը եւ անոր հիմերուն վրայ կը փորձէին հիմնել աշխարհաբար լեզուն, իսկ ուրիշներ, գրաբարը մինչեւ իսկ «վայրենի» լեզու նկատելով, կը փորձէի գրաբարը հեռացնել լեզուէն եւ ընդունիլ բարբառները:

ՈՒՍՈՒՑՄԱՆ ԱԶԱՏՈՒԹԻՒՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Ինչպէս շատ մարզերու մէջ, ուսուցման եւ կրթութեան մարզերու մէջ ազատութիւնը ընկերային կեանքին չափանիշներէն մին է։ Արդարեւ, ազատութեան հարցը յարաբերական եւ խնդրական հարց մըն է, եւ այս ուղղութեամբ, ազատութիւնը շատ անգամ անհանդուրժողութեան ենթակայ կը դառնայ։

ՄԱՐԴ ԸԼԼԱԼՈՒ ՏԱՆՈՂ ՃԱՄԲԱՆ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մարդկային կեանքը թուաբանական հաշիւ մը լուծելու կը նմանի. ամէն մարդ տարբեր ձեւով իր դիմաց դրուած հարցումին լուծում տալ կը փորձէ. իւրաքանչիւրը տարբեր ձեւ ու մեթոտ կը կիրառէ, սակայն միեւնոյն ճիշդ պատասխանը կը փորձէ ունենալ:

Էջեր