Հոգե-մտաւոր

ՔԱՂՑՐ ՀԱՐՑՈՒՄ ՄԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Որքա՛ն քաղցր է հարցումը Յիսուսին. «Կը սիրե՞ս զիս…»։ Իր Առաջին Ընդհանրական թուղթին մէջ Յովհաննէս առաքեալ կ՚ըսէ. «Մենք զԱյն կը սիրենք որովհետեւ առաջ Անիկա մեզ սիրեց». (Ա ՅՈՎՀ. Դ 19)։

ՄԵԾ ՊԱՀՔԻ ԵՐԿՐՈՐԴ ԿԻՐԱԿԻ՝ ԱՐՏԱՔՍՄԱՆ ԿԻՐԱԿԻՆ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մեծ պահքի երկրորդ կիրակին կոչուած է «Արտաքսման Կիրակի», նկատի ունենալով առաջին մարդու՝ Ադամին դրախտէն արտաքսումը՝ վտարումը։
Արտաքսման այս կիրակի օրը, վերյիշելով Ադամին դրախտէն վտարումը, իր անհնազանդութիւնը, մեր ուշադրութիւնը կը դարձնենք անոր պահեցողութեանը։

ԳՐՈՂԻՆ ԸՆԹԵՐՑՈՂԸ ԳՐՈՂՆ Է

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Այնպէս ինչպէս եկեղեցւոյ պարագային հաւատացեալները, նոյնպէս ալ մամուլի պարագային ընթերցողները կը պակսին եւ կարծես օրէ օր այդ պակասը աւելիով կը զգացուի՝ շատ անգամ յուսահատութեան մատնելով խմբագրութիւններն ու գրողները:

111 ՏԱՐՈՒԱՆ ՆԱՄԱԿԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Աշխարհի վրայ բոլո՛ր կործանարար ու աւերիչ բաները մի՛շտ ալ մարդուն կը ներկայանան պսպղուն ու դիւթիչ ձեւով կը յայտնուին եւ կը յաջողին յափշտակել ու իրենց ճիրաններուն մէջ առնել անոնք՝ որոնք պարզամտութեամբ կը զմայլին եւ յանկարծ կը յայտնուին անոնց թակարդին մէջ:

ԳԻՏՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ԿՐՕՆՔ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Գիտութիւն-կրօնք յարաբերութիւնը, անկասկած, մարդկային միտքը ամենէն շատ զբաղեցնող հիմնական հարց մըն է եղած ամբողջ պատմութեան ընթացքին։ Ուստի այս հարցը ուսումնասիրուած է բազմաթիւ մտաւորականներու կողմէ։

ԵՐԿՐԱՇԱՐԺԻՆ ՊԱՏՃԱՌՆԵՐԸ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Երբեւէ մտածա՞ծ, էք թէ ձեր կեանքի ընթացքին քանի՞ անգամ «ինչո՞ւ» հարցը տուած էք. եթէ ոչ, ապա պատասխանը անյստակ է, որովհետեւ մեր մարդկային կեանքը իր ամբողջութեանը մէջ «ինչո՞ւ»ներու շարան մըն է՝ որ ո՛չ սկիզբ եւ ոչ ալ վերջ ունի:

ԾԱՌԸ ԵՒ ՄԱՐԴԸ

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Մարդոց սիրելի բարեկամներ են ծառերը՝ որոնք կու տան մեզի ի՛նչ որ ամրան տոգորիչ օրերուն՝ գերազանցապէս ցանկալի եւ գնահատելի է ստուերամած զովութիւնը։

ՀԻՆԻՆ ԵՒ ՆՈՐԻՆ ՄԻՋԵՒ

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Մեր թուականէն 75 տարիներ առաջ`1948-ին, հրապարակագիր Շաւարշ Միսաքեան խօսելով իր ժամանակի նոր սերունդին եւ մանաւանդ անոնց մէջ գոյութիւն ունեցող մտաւորական դասին մասին, թախիծով կը բարձրաձայնէր. «Կը նօսրանան, կը նօսրանան սրընթաց...» եւ այս նօսրացման իբր հետեւանք փշրանքներն են, որոնք մենք ունինք:

Էջեր