Հոգե-մտաւոր

20-ԱՄԵԱԿ ՕԾՄԱՆ (2001-2021). ԵՐԵՒԱՆԻ ՍՈՒՐԲ ԳՐԻԳՈՐ ԼՈՒՍԱՒՈՐԻՉ ՄԱՅՐ ԵԿԵՂԵՑԻՆ - Տ.Տ. ՎԱԶԳԷՆ Ա. ԱՄԵՆԱՅՆ ՀԱՅՈՑ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԻ ՎԵՐՋԻՆ ԿՏԱԿԸ

ՏՔԹ. ԶԱՒԷՆ Ա. ՔՀՆՅ. ԱՐԶՈՒՄԱՆԵԱՆ

Քսաներորդ դարու լման երկրորդ կիսուն Հայրենիքն ու Հայ Եկեղեցւոյ արշալոյսը Շարականի տողերով «արեգակնակերպ ճառագայթներու» վերածուեցան երջանկայիշատակ Տ.Տ. Վազգէն Ա. Մեծագործ Հայրապետի երկարատեւ եւ բացառապէս արդիւնալից գահակալութեամբ (1955-1994թթ.)։

ԵՌԱԳՈՅՆԻՆ ՏՕՆԸ

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ

Որոշումը՝ իրն էր: Այսպէս, այդ շաբաթ, մեր թոռնուհի Վանան, քիչ մը աւելի «երկար» մեզի պիտի մնար, ո՛չ թէ որովհետեւ Մայիս 28 էր, այլ «մեծ ֆայնըլներ», քննութիւններ ունէր եւ պատրաստուելու յարմարագոյն «վայրը», մեր տունը ընտրած էր:

ԱՂԷՏԻ ՏԱԳՆԱՊ ԵՒ ԱԶԳԱՅԻՆ-ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԸՆՏՐԱ՞ՆՔ, ԹԷ՞… ԱՐԵՒԻՆ ՏԱԿ ՏԵՂ ԳՏՆԵԼՈՒ ԿՌԻՒ

Յ. ՊԱԼԵԱՆ

Մեր ժողովուրդի պատմութեան ճակատագրական եւ արագացած պահերէն մին կ՚ապրինք: Արեւելք-Արեւմուտք դասաւորումներու մեծ խաղին մէջ, ինչ որ մնացած է Հայաստանէն, կրնայ վերջնականօրէն փուլ գալ, որուն մենք ալ մասնակից-մեղսակից կ՚ըլլանք, եթէ շարունակենք մեր «փոքրիկ ածուն» զանազան ձեւերով եւ իրարու բախող բազմաթիւ խոփերով հերկել, դարձնել անմշակ, անպէտք:

ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԾԱՌՈՒԿԵԱՆԻ ԱՆՏԻՊ ՆԱՄԱԿԱՆԻՆ

ՅԱՐՈՒԹ ԿԻՒԼԻՒԶԵԱՆ

Անցնող ամսուան գրեթէ աւարտին բացառիկ առիթը ունեցայ այցելելու արխիւատունը Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան՝ պարզապէս աչքէ անցընելու յետեղեռնեան շրջանի սփիւռքահայ գրականութեան ամենակարկառուն ներկայացուցիչներէն մէկուն՝ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԾԱՌՈՒԿԵԱՆԻ արխիւային հարուստ նիւթերը, որոնց մէջէն զիս ամենաշատ հետաքրքրողը անոր նամակներն էին:

ԱՆՊԱՐՏԵԼԻ ՍԻՒՆԻՔԸ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

​Եթէ մինչեւ հիմա, մօտիկ բարեկամներով մտերմիկ եւ անկեղծ մեր հանդիպումներուն, իբրեւ խօսակցութեան գլխաւոր նիւթ կամ վէճ եւ աւելին՝ կարծիքներու փոխանակումները կեդրոնացած կ՚ըլլային մեր հայրենիքի ներկայ խառնակ իրադարձութիւններու ու մանաւանդ անցեալ տարուան վերջերուն տեղի ունեցած Արցախի պատերազմի ու անոր աղէտալի արդիւնքներուն եւ հայրենի երկրի ներկայ իրավիճակին մասին, բայց այս անգամ, հոսքին հունը հիմնովին փոխուելով, ինքնաբերաբար տարբեր «գոյն-ձեւ» ստացաւ:

ԸՆՏՐԱՊԱՅՔԱՐԻ ՃԱՌ ԵՒ ԽՈՍՏՈՒՄ, ՊԻՏԻ ԽՕՍԻ՞Ն ՀԱՅԵՐԷՆԻ ՕՏԱՐՄԱՆ ՀԻՄՆԱՀԱՐՑԻ ՄԱՍԻՆ

Յ. ՊԱԼԵԱՆ

Մի ոմն թերթի խմբագիր կը խորհի, որ հիմնահարցերու մասին կրկին եւ կրկին խօսիլ անհետաքրքիր է: Գաղտնիք չէ, որ կարգ մը հիմնահարցերու յիշեցումը կ՚անհանգստացնէ ներսի եւ դուրսի քաղքենիները, բոլոր անոնք, որոնք պատշաճեցումը եւ տեղատուութիւնը յառաջդիմութիւն համարած են:

ԸՆՏՐԵԼ ԿԱՅ… ԵՒ ԸՆՏՐԵԼ ԱԼ ԿԱՅ…

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Շուտով մեր հայրենիքէն ներս տեղի պիտի ունենայ Ազգային ժողովի նոր ընտրութիւն:
Արդ, այս տողերով կ՚ուզեմ դարձեալ կամուրջ մը նետել, կամ ունեցած կամուրջիս վրայով հասնիլ եւ կապուիլ անխտիր բոլոր ընթերցողներուս, որպէսզի օրուան խորհուրդին մէջ փաթթուած, կրկին պարզեմ միտքս:

ՍՐՏԻ ԽՕՍՔ՝ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ ՍԱՀԱԿՕՂԼՈՒԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ

ԳՐԻԳՈՐ Ա. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Երանաշնորհ Գարեգին Պատրիարք Խաչատուրեան 1954-ին ժողովուրդին ուղղուած հայրական խօսքին մէջ կը գրէր. «…Տարակոյս չի կայ, թէ յանձնառութիւններ ունինք հանդէպ մեր ժողովուրդին, բայց կասկածէ վեր է, թէ մեր ժողովուրդն ալ պարտականութիւններ ունի իր իսկ հանդէպ։ Ուրեմն կը նոյնացնենք մեր յանձնառութիւններն ու իր պարտականութիւնները եւ կը խօսինք ասոնց մասին։

Էջեր