ԺԱՄԱՆԱԿԻ ԿՈՐՈՒՍՏԸ
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Երբ կը խօսինք կորուստներու վրայ, կը տեսնենք, թէ «կորուստ»ը իր ամենալայն իմաստով, ցաւ եւ վիշտ պատճառող երեւոյթ մըն է։ Կեանքի անխուսափելի երեւոյթներէն մէկն է կորուստը, քանի որ որքան բնական է շահիլ, ունենալ եւ պահել որեւէ արժէք, նոյնքան բնական է վնասուիլ, կորսնցնել եւ ունեցածէն կերպով մը բաժնուիլ, հեռանալ։