Արխիւ

Պա­քըր­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քը ե­րէկ ող­ջու­նեց Տա­տեան վար­ժա­րա­նի տնօ­րէ­նու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ վեր­ջերս ձեռ­նար­կուած հեր­թա­կան ըն­կե­րամ­շա­կու­թա­յին ծրագ­րին փայ­լուն ար­դիւն­քը։ Տա­տեան վար­ժա­րա­նի «Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կիլ» հան­դի­սաս­րա­հի եր­դի­քին տակ ե­րէկ ներ­կա­յա­ցուե­ցան «Ա­ռակ­ներ»ը։

ՇՈՒ­ՇԻԿ ՄԱ­ՒԻ­ՍԱ­ԳԱ­ԼԵԱՆ

Բա­նաս­տեղծ, ար­ձա­կա­գիր եւ հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ Ի­սա­հա­կեա­ն ծնած է 30 Հոկ­տեմ­բեր 1875-ին, Ա­լեք­սանդ­րա­պոլ գա­ւա­ռի Ղա­զա­րա­պատ գիւ­ղը, որ ներ­կա­յիս կը կրէ բա­նաս­տեղ­ծին ա­նու­նը՝ Ի­սա­հա­կեան: 81 տա­րե­կա­նին մա­հա­ցած Ի­սա­հա­կեա­ն թա­ղուած է Ե­րե­ւա­նի Կո­մի­տա­սի ա­նուան պան­թէո­նին մէջ:

Կը տե­ղե­կաց­նենք, որ մեր Լի­բա­նա­նի պաշ­տօ­նա­կից՝ «Ազ­դակ»ի է­ջե­րուն մէջ սննդա­գի­տա­կան-ա­ռող­ջա­պա­հա­կան նիւ­թե­րով բազ­մա­թիւ յօ­դուած­նե­րու հե­ղի­նակ Քար­լա Եար­տը­մեան-Հաժ ստա­ցած է սննդա­գի­տու­թեան տոք­թո­րա­կան աս­տի­ճան՝ Անգ­լիոյ Օքս­ֆորտ Պրուքս հա­մալ­սա­րա­նէն: Քար­լա իր ու­սում­նա­սի­րու­թեամբ հե­տա­զօ­տած է սնուն­դի ա­նա­պա­հո­վու­թեան ազ­դե­ցու­թիւ­նը Լի­բա­նա­նի դպրո­ցա­կան ե­րա­խա­նե­րուն եւ ա­նոնց ըն­տա­նիք­նե­րուն վրայ («Studies on Child Food Insecurity in Lebanon»):

Հա­յաս­տա­նի Վար­չա­պետ Կա­րէն Կա­րա­պե­տեան վեր­ջերս հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ երկ­րի ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հետ։ Ող­ջու­նե­լով հիւ­րե­րը Կա­րէն Կա­րա­պե­տեան ընդգ­ծեց, որ կը փա­փա­քի լսել ազ­գա­յին փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րու խնդիր­նե­րը, քննար­կել ա­նոնց առ­կայ հար­ցե­րը ու տես­նել, թէ կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը ինչ ձե­ւով կրնայ ա­ջակ­ցու­թիւն ցու­ցա­բե­րել ա­նոնց լուծ­ման ուղ­ղու­թեամբ։

Լի­բա­նա­նի նոր կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մին մէջ պաշ­տօ­նի կո­չուե­ցան եր­կու հայ նա­խա­րար­ներ։ Վար­չա­պետ Սաատ Հա­րի­րիի կող­մէ գլխա­ւո­րուած կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մին մէջ ընդգր­կուե­ցան Ա­ւե­տիս Կի­տա­նեան եւ Ժան Օ­ղա­սա­բեան։

Եւ­րո­պա­յի մէջ ե­րէկ տե­ղի ու­նե­ցան ա­հա­բեկ­չա­կան մտա­հո­գիչ դէպ­քեր։ Գեր­մա­նիոյ մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Պեր­լի­նի մէջ, պատ­մա­կան «Փլած ե­կե­ղեց­ւոյ» մօ­տա­կայ­քին պա­տա­հե­ցաւ դէպ­քը։ Բեռ­նա­տար հսկայ ինք­նա­շարժ մը ներ­խու­ժեց Սուրբ Ծննդեան շու­կա­յի տա­րած­քը։

Անգարայի մօտ Ռուսաստանի դեսպան Անտրէյ Քարլով երէկ երեկոյեան զոհ գնաց ահաբեկչական յարձակման:
Էրտողան եւ Փութին ունեցան հեռախօսազրոյց մը, որու ընթացքին համակարծիք գտնուեցան, թէ այս դէպքը խափանարարութիւն մըն է երկու երկիրներու համագործակցութեան դէմ: Հետաքննութիւնը յառաջ պիտի տարուի միասնաբար: Նախարար Մեւլիւտ Չավուշօղլու Մոսկուայի մէջ:

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, որ ե­րէկ կեան­քէ հե­ռա­ցած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի սի­րուած ու յար­գուած ան­դամ­նե­րէն Հայկ Ա­դա­մեան։ Ան Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին հետ նոյ­նա­ցած խորհր­դան­շա­կան ա­նուն մըն էր եւ իր կո­րուս­տը այս ա­ռու­մով խոր ցաւ պատ­ճա­ռած է բո­լո­րին։ Հայկ Ա­դա­մեան ան­հա­տա­կան, ըն­տա­նե­կան կեան­քը հա­մայն­քա­յին ապ­րում­նե­րու հետ նոյ­նա­ցու­ցած ե­զա­կի դէմք մըն էր։

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Աշ­խար­հի զա­նա­զան եր­կիր­նե­րու մէջ գո­յու­թիւն ու­նին պե­տա­կան իշ­խա­նու­թեան տար­բեր ձե­ւա­ւո­րում­ներ եւ կի­րար­կում­ներ: Ժա­մա­նա­կին, եր­կար ժա­մա­նակ ա­ռաջ, երբ տա­կա­ւին պե­տու­թիւն­ներ գո­յու­թիւն չու­նէին, մարդ­կու­թիւ­նը կ՚ապ­րէր այ­սօ­րուան ա­ռու­մով՝ «մթու­թեան մէջ» կամ «քա­րայր­նե­րու», կի­սա­վայ­րե­նի եւ ա­նաս­նա­կան բնազդ­նե­րով ցե­ղա­խում­բե­րու բաժ­նուած. ու­նէին «ըն­տա­նի­քի մե­ծեր», ո­րոնք ցե­ղա­խում­բե­րուն տա­րեց­ներն էին, ո­րոնք կը ղե­կա­վա­րէին ի­րենց ցե­ղա­խում­բը, ըն­տա­նի­քը կամ գիւ­ղը: