Ընկերա-մշակութային

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Միաբանութեան Վենետիկի մէջ հաստատման 300-ամեակը. «Մխիթարեանները կրթութիւնը դիտեցին՝ որպէս բոլոր կենսական բարիքներու աղբիւր»:
Զէքիեան գերապայծառի մասնակցութեամբ Երեւանի մէջ վերջին օրերուն կազմակերպուած միջազգային երկու յոբելենական գիտաժողովները ստեղծեցին լայն արձագանգ:
Լայնախոհ, յառաջադէմ եւ ազգասէր:

Քուէյթի Սրբոց Վարդանանց եկեղեցւոյ մէջ, Հոկտեմբերի 20-ին, հաւատացեալներու հոծ բազմութեամբ կատարուեցաւ սուրբ եւ անմահ պատարագ: Ներկայ էին ազգային մարմիններու ներկայացուցիչներ, Կիրակնօրեայի աշակերտներ, անոնց ծնողները ու մեծ թիւով հաւատացեալներ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Երեւանի Հանրապետութեան հրապարակին վրայ գործող հայոց մշակոյթի սրբազան վայրերէն մին՝ Եղիշէ Չարենցի անուան գրականութեան եւ արուեստի թանգարանը, համալրուեցաւ անգնահատելի գանձով մը: Թանգարանի ձեռագրային բազմահազար նուիրատուութիւններուն աւելցաւ Միսաք Մեծարենցին պատկանող ձեռագիր մը եւս:

«Խա­ւա­րի մէջ Կո­մի­տաս» խո­րագ­րեալ ե­րաժշ­տա­հան­դէս­նե­րու շղթա­յին վրայ շա­բա­թա­վեր­ջին ա­ւել­ցաւ հեր­թա­կան օ­ղակ մը։ Չոր­րորդ Լե­ւեն­տի «Քա­րան­լըք իշ­լէր» ե­րաժշ­տու­թեան տան մէջ կազ­մա­կեր­պուած հեր­թա­կան հա­մեր­գով Մեծ Վար­դա­պե­տը ո­գե­կո­չուե­ցաւ՝ իր մա­հուան 82-րդ տա­րե­լի­ցին առ­թիւ։

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Ո՛չ սարսափազդու, սակայն մտահոգիչ հանգամանք սկսած է ստանալ թիւը այն հայ երիտասարդներուն, որոնք աշխարհի խաբուսիկ նորարարութիւններէն ու զեղխ հաճոյքներէն խաբուելով՝ հեռացած են քրիստոնէական ճշմարիտ հաւատքէն, ուծացած՝ հայ հոգիէն, պարպուած՝ հայ զգացումներէն, օտարացած՝ հայ մշակոյթէն եւ խորթացած՝ Հայ Եկեղեցիէն։

Գոհունակութեամբ վերահասու կ՚ըլլանք, թէ «Քալան» երաժշտական հաստատութիւնը վերջերս թողարկած է Ս. Պատարագի սկաւառակ մը։ Մեծանուն երաժիշտ Էտկար Մանասի տարբերակն է այս մէկը, որ «Քալան»ի կողմէ դրուած է երաժշտասէրներու տրամադրութեան տակ։

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ա­կա­նա­ւոր հայ նկա­րիչ, հայ պատ­ման­կար­չու­թեան ժան­րի հիմ­նա­դիր Վարդ­գէս Սու­րէ­նեան­ցի ստեղ­ծած «Սա­լո­մ» կտա­ւը 110 տա­րե­կան է: 
Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հին մէջ ցու­ցադ­րուող այս կտա­ւին առ­ջեւ դի­տո­ղը ան­պայ­ման պահ մը կը կանգ­նի:

ՅԱ­ԿՈԲ ՄԱՐ­ՏԻ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Այնքա՜ն հարուստ, հաւասարակշռուած, պարփակ իր գիտութեամբ, հնչիւնով, գիրով եւ խօսքով, որ դարձած է ազգերու նախանձի առարկայ:

Գրեց՝ ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Հայաստանի Ամերիկեան համալսարանի «Մանուկեան» սրահին մէջ, կազմակերպութեամբ Հայ Մատենագրութեան թուանշանային գրադարանի, անցեալ շաբաթավերջին տեղի ունեցաւ հանրային դասախօսութիւն մը՝ «Հայ Երուսաղէմը» նիւթով: Օրուան բանախօսն էր բանասէր, հայագէտ, աստուածաբանական գիտնական եւ համալսարանի դասախօս Աբրահամ Տէրեան, որ ծնած է 1942 թուականին, Եաֆա (ներկայիս՝ Թել Աւիւի մօտ, Իսրայէլ), աւարտած է Երուսաղէմի Սրբոց Թարգմանչաց վարժարանը, իսկ 1970 թուականին՝ Միչիկընի համալսարանը (Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու մէջ), եւ վերջապէս 1981 թուականին՝ Պազելի համալսարանը։

ԱԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱԼԱՅՃԵԱՆ

Բուռ մը մարդիկ էին, պատմութեան դիմագիծը փոխելու կոչուած մարդիկ։ Սերունդ մըն էր, որ իր մտքի կութքը ի մի խմբելով կեանքի կոչեց ոսկիացեալ հայ տառերը՝ դառնալով հայ ժողովուրդին յաւերժահունչ հոգիին մշտանուագ քնարը։