ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Դաստիարակութեան մասին որեւէ մէկ բան ըսա՞ծ է Առակագիրը:
Պատասխան. Այո՛, ըսած է: Առակաց 13.24-ին մէջ կը կարդանք. «Գաւազանին խնայողը իր որդին կ՚ատէ, բայց իր որդին սիրողը կանուխ կը խրատէ»:
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Դառնալով մեր մանկական առաջին շփումներուն Արեւմուտքին հետ կամ աւելի ճիշդը՝ այդ ժամանակի մեր ըմբռնումով Եւրոպային հետ։ Հայրս վաճառական էր եւ կը ճամբորդէր Շուէտ, ուրկէ շարժիչներ եւ մեծ ինքնաշաժներու կտորներ կը ներածէր Սուրիա:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Թէեւ Ռուսաստան զբաղած է Ուքրայնայի ճակատով, սակայն Հայաստանն ալ տալիք նոր բան մը չունի վիրաւոր կայսրութեան:
Մոսկուա սկսած է Երեւանի փոխարէն Պաքուն նախընտրել, որովհետեւ անոնց յարաբերութիւնը ունի շահակցական նոր ու մեծ երեսակներ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
«Յանուն հաւասար իրաւունքներու» հասարակական կազմակերպութեան նախագահ Գայիանէ Աբրահամեանին կարծիքը շօշափեցինք Հայաստանի հրատապ օրակարգի խնդիրներուն կապակցութեամբ։ Ստորեւ կը ներկայացնենք իր մօտեցումները։
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Մեր պատմութեան էջերը եթէ թերթատենք, պիտի նկատենք, թէ մեր ժողովուրդի պատմութեան գերակշռող ժամանակաշրջանները եղած են պայքարի հանգրուաններ, ուր մեր ժողովուրդը արիութեամբ պայքարած է գլխաւորաբար արտաքին ուժերու դէմ, որոնք ներքին ուժերու օժանդակութեամբ, փորձած են ջլատել մեզ, փորձած են տիրանալ մեր հողերուն, փորձած են արմատախիլ ընել մեզ մարդկութեան պատմութեան տոհմածառէն, սակայն, հայու պայքարող ոգին երբեք չէ՛ տատանած եւ հակառակ իրմէ զօրաւոր ու աւելի պատրաստուած ուժերու դէմ պատերազմելուն, յաջողած է կանգուն մնալ, յաջողած է այսպէս կամ այնպէս պահել իր ինքնութիւնը, իր հողային տարածքները, իր մշակոյթը…
ԲԺԻՇԿ ՎԱՀԱՆ ԱՐԾՐՈՒՆԻ (1905)
Արեւմտահայերէնի վերածեց՝
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Սենեակին ընտրութիւնը: Օդը: Արեան մասին: Լոյսը, արեւը եւ անոնց նշանակութիւնը: Սենեակին օդը ինչէ՞ս կ՚աղտոտի: Նկուղները, վառարանները, լամբը, մանկիկին արտաթորութիւնները, փոշին:
ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Հարցում. Ի՞նչ պիտի ըլլայ անիրաւութեամբ հարստութիւն հաւաքողին եւ իր ճակտի քրտինքով ապրողին:
Պատասխան. Առակագիրը կը գրէ. «Անիրաւութեամբ հաւաքուած հարստութիւնը պիտի պակսի, բայց իր աշխատութիւնով հաւաքողը պիտի շատցնէ» (Առ 13.11):
ՏԻԳՐԱՆ ԳԱԲՈՅԵԱՆ
Արեւելքը անյայտ էր մեզի համար, գրեթէ չկար, այն առաւելապէս երեւի ինքզինք կը ցցնէր հնութիւններով, որոնք շատ անգամներ կը մարմնացուէր՝ հին Հալէպի հնավայրերուն ընդմէջէն կամ այն գիրքերուն միջոցաւ, որոնք մեզի կը սորվեցնէին շատ մը պատմութիւններ, ուր կար արաբականը, իսլամականը եւ հայկականն ալ:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Խաչիկ Տէր-Ղուկասեան. «Սիւնիքի որեւէ արտաքին ուժի վերահսկողութեան տակ մնալը պիտի նշանակէ Հայաստանի՝ որպէս պետութիւն անհետացումը»:
Ուքրայնայի պատերազմի Ա. տարուան պատկերը ինչպէ՞ս կը ցոլանայ Հարաւային Կովկասի վրայ. «Թէեւ ի սկզբանէ Թուրքիա-Ատրպէյճան ծրագիր մը կը համարուէր համաթրքական աշխարհընկալման ոլորտի մէջ, բայց, 44-օրեայ պատերազմէն յետոյ, կարծես թէ Ռուսաստանն ալ անդրադարձած է անոր ռազմավարական կարեւորութեան՝ որպէս տարածաշրջանային հաղորդակցութիւն: Պէտք է ենթադրել, որ միջանցքն ու անոր վերահսկողութիւնը Անգարա-Մոսկուա մրցակցութեան առարկայ է եւ ո՛չ համագործակցութեան՝ ինչպէս որ է Աղտամի զինուորական դէտերու կեդրոնի պարագան»:
ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ
Խորագրիս միտք բանին կը պատկանի հմուտ վերլուծաբան Բենիամին Պօղոսեանին։ Իրաւացի է ան՝ երբ նկատել կու տայ, որ Արցախի շրջափակումը տակաւին կրնայ շարունակուիլ։
