Հարթակ

Հաղորդակցական Մեր Ժամանակակից Միջոցները եւ Մենք

Յ. ՊԱԼԵԱՆ

Հայաստանի մէջ գումարուեցան «մամուլի խորհրդաժողով»ներ: Մամուլ եզրով նկատի ունիմ հաղորդակցական միջոցները ընդհանրապէս, տպագիր, ձայնասփիւռային, հեռատեսիլի եւ ի հարկին՝ համացանցի:

ԾԱՌՍ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Ցա­նե­ցի ծառ մը
տա­րի­ներ ա­ռաջ
չեմ ալ յի­շեր ե՞րբ
բայց կը յի­շեմ խնամքս
շնչա­ւոր այդ ա­րա­րա­ծին
թիզ-թիզ ա­ճու­մը
ծառ մըն է սո­վո­րա­կան
սո­վո­րա­կա՞ն
չէ, չէ, շատ անձ­նա­կան
ա­ճե­ցաւ, ծաղ­կե­ցաւ
ա­մէն ինչ շատ լաւ էր
մին­չեւ...

ՌՈՒԲԷՆ ՏԱՐԻՕ՝ ԳՈՒՆԱԳԵՂ ԱՊՐՈՒՄՆԵՐՈՒ ՄԵԾ ԵՐԳԻՉԸ

Պատ­րաս­տեց՝ Ա­ԼԵՔՍ ՍՐԿ. ԳԱ­ԼԱՅ­ՃԵԱՆ

20-րդ դարու վաթսունական թուականներէն սկսեալ, եւրոպական մշակութային աշխարհը յատուկ ուշադրութիւն կը սեւեռէ Լատինական Ամերիկայի երկիրներուն վրայ: Պատճառը լատին-ամերիկեան գրականութեան ասպարէզէն ներս յայտնուած նոր հեղինակներու աստղաբոյլն էր՝ մէկը միւսին յաջորդող շռնդալից երկերով, որոնց վիճակուած էր համաշխարհային գրականութեան անմահ ռահվիրաները դառնալ:

Աշ­խար­հի Տա­րօ­րի­նա­կու­թիւն­նե­րէն

ԳԷՈՐԳ ՔԷՕՇԿԷՐԵԱՆ

Պրէնթ Ֆրանքլին՝ Թեքսաս նահանգի Հիւսթըն քաղաքին մօտերը ունի շինարարական ընկերութիւն մը, ուր մէկ տարիէ կ՚աշխատի 17-ամեայ Մարք Անթհընի Տոյլը։ Այս տարուայ ամրան՝ գործատէրը կը հրաւիրէ գործաւորը, որպէսզի բնակի իր մօտ։

Ի՞ՆՉ «ՊԱՏԳԱՄԵՑ» ՆԱԽԱԳԱՀ ԹՐԱՄՓ ԼԻԲԱՆԱՆՑԻՆԵՐՈՒՆ

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մինչ «Հիզպուլլահ»ի զինեալները կը շարունակէին իրենց յառաջխաղացքը Արսէլ աւանի լեռնային հատուածներուն ուղղութեամբ, Լիբանանի Վարչապետ Սաատ Հարիրի Սպիտակ տան մէջ (25 Յուլիս) կը հանդիպէր ԱՄՆ-ի Նախագահ Տանըլտ Թրամփի հետ:

ՔՈՒԷԱՐԿԵՆՔ Ի ՆՊԱՍՏ ԱՅՆՃԱՐԻ

Պատրաստեց՝ ՆԱՐԷ ԳԱԼԵՄՔԷՐԵԱՆ

Թարգ­մա­նա­բար կը ներ­կա­յաց­նենք «Լ՚Օ­րիան Լը Ժուր»ի պատ­րաս­տած Այն­ճա­րի մա­սին յօ­դուա­ծը:
Երկ­րորդ տա­րին ըլ­լա­լով՝ «Լ՚Օ­րիան Լը Ժուր»ի ըն­թեր­ցող­նե­րը Լի­բա­նա­նի եւ աշ­խար­հի մէջ պի­տի քուէար­կեն ի նպաստ «լի­բա­նան­ցի­նե­րուն նա­խա­սի­րած գիւ­ղի»ն

​Տ. ՇՆՈՐՀՔ ՔՀՆՅ. ՊԱՂՏԱՍԱՐԵԱՆ. «ՍՓԻՒՌՔԻ ՄԷՋ ԻՒՐԱՔԱՆՉԻՒՐ ՀԱՅ ՄԵՐ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅ ԳԱՆՁՆ Է»

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Մեր եկեղեցւոյ կեանքին մէջ կարեւոր դեր վերապահուած է քահանայ հայրերուն: Կրօնական եւ ծիսական պարտաւորութիւններէն անդին քահանայ հայրերը կարեւոր ընելիք ունին:

ԱՆԻԻՆ ՀԵՏ

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ

Ծանր են քայլերս: Կը յառաջանա՞մ: Չեմ գիտեր, ի՞նչ կ՚ընեմ, բայց պէտք է յառաջանամ, ուժերս հաւաքեմ ու քալեմ դէպի հոն, բայց ո՞ւր է «հոն»ը. չե՞ս գիտեր, հո՛ն, հո՛ն, ուր տեսնելու փափաք մը ունէիր անհատնում, փափաք մը, որ կու գայ մանկութենէդ, անունէդ իսկ, զոր կը կրես ծնունդէդ ի վեր:

Էջեր