ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Ինքնավստահութիւնը հաւատքի խնդիր մըն է եւ ո՛չ թէ ապացոյցի։ Մարդ երբ գիտէ, որ վստահելի «Անձ» մը կայ իր քով, գիտէ, որ այդ վստահելի «Անձ»ը տուած է իրեն ինքնավստահութեան այդ մոգական ուժը, ան ապահով է, չի՛ մտահոգուիր եւ կը վստահի՛ այն «Անձ»ին՝ որ գիտէ, թէ պիտի հասնի իր նեղութեանը մէջ, պիտի հոգայ, պիտի խնամէ զինք։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յաճախ կը լսենք. «Ի՜նչ գեղեցիկ էր անցեալը, հիմա ամէն ինչ փոխուած է, ո՜ւր են այն հին օրերը…» եւ կամ այս նախադասութեան նման խօսքեր, որոնք անցեալի նկատմամբ կարօտի մը արտայայտութիւններն են։ Մարդոց մեծամասնութիւնը այս կերպով կ՚արտայայտուի, երբ դժգոհութիւն մը, նեղութիւն մը ունի իր ներկայ կեանքին մէջ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպութեան տօնը, որ կը յիշուի նաեւ «Վարդավառ» անունով, Հայ Առաքելական Եկեղեցւոյ հինգ տաղաւար տօներէն երրորդն է, որ այս տարի կը նշուի յուլիս 19-ին։
Պայծառակերպութիւնը կը հաստատէ այն ճշմարտութիւնը՝ որ Յիսուս Քրիստոս Աստուծոյ Որդին է ե՛ւ Աստուած։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Աստուած միշտ Տէ՛րն է իր օրէնքներուն եւ կրնայ զանոնք ամէն վայրկեան կրկին վերահաստատել, փոխել կամ վերցնել։ Յաճախ բնութիւնը անհասկնալի միջոցներով կը վարէ, որպէսզի մարդ անդրադառնայ, թէ ամէն ինչ Անոր ենթակայ է եւ թէ Ան Ամենակարող է եւ պէտք է հպատակի Անոր կամքին՝ որ միշտ բարի՛ է։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յոյսը զօրութիւն մըն է՝ անոր միջոցով է, որ կեանքը կը գոյատեւէ եւ դարձեալ անոր միջոցով է, որ մարդ կրնայ պայքարիլ կեանքի զանազան նեղութիւններուն, դժուարութիւններուն եւ փորձութիւններուն դէմ եւ ի վերջոյ յաղթութեամբ դո՛ւրս կու գայ ամէն փորձանքէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Մահ», «վախ» եւ «քաջութիւն». ահաւասիկ երեք իրողութիւններ՝ որոնք անբաժան են մարդուն կեանքի իրականութենէն։ Արդարեւ չկայ մէկը, որ չապրի այս իրողութիւնները իր կեանքի ընթացքին։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հետաքրքրական էջեր կարելի է գտնել Հայ Մամուլի հին էջերուն մէջ՝ որոնք «մշտանորոգ հին էջեր» կարելի է անուանել, քանի որ պատմութիւնը, ընդհանրապէս դէպքերու կրկնութիւնն է՝ թէեւ տարբեր երեւոյթներով բայց էապէս նոյն կերպով։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Գիտութիւն սիրողը իր սխալները կ՚ընդունի. յանդիմանութիւն ատողը անմիտ է» (ԱՌԱԿ. ԺԲ 1)։
Խրատ սիրողը գիտութիւն կը սիրէ, բայց այն որ կ՚ատէ յանդիմութիւնը եւ կը մերժէ ամէն քննադատութիւն, հեռու կը մնայ գիտութեան բարիքներէն եւ անշուշտ իմաստութենէ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
«Իմաստութիւնը կեանքով կը վարձատրէ իրեն ապաւինողները եւ ապահովութիւն կու տայ անոնց՝ որոնք իրեն կը կռթնին՝ որպէս Տիրոջ» (ԱՌԱԿ. Գ 18)։
Հասկնալով հաւատալ եւ հաւատալով հասկնալ. քանի որ Աստուած ամէն ինչ ստեղծեց իմաստութեամբ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ ամէն ատեն, ամէն տեղ եւ ամէն պարագայի մէջ ամէն մարդէ սորվելիք շա՜տ բան ունի։ Ուստի մարդ երբեք պէտք չէ ստորագնահատէ ոեւէ մէկը գիտութեան տեսակէտէ, քանի որ ամէն մարդ, իր նմաններուն անպայման սորվեցնելիք բան մը ունի եւ գիտութիւնը սահման չունի։
